توضیحی دربارهي دو فقره از دعای عرفهی امام حسین (ع)
چند سؤال در باره ی یک بند دعای عرفه اِبْتَدَاْتَنى بِنِعْمَتِكَ قَبْلَ اَنْ اَكُونَ شَيْئاً مَذْكُورا وَخَلَقْتَنى مِنَ التُّرابِ ثُمَّ اَسْكَنْتَنِى الاْصْلابَ آمِناً لِرَيْبِ الْمَنُونِ
چند سؤال در باره ی یک بند دعای عرفه اِبْتَدَاْتَنى بِنِعْمَتِكَ قَبْلَ اَنْ اَكُونَ شَيْئاً مَذْكُورا وَخَلَقْتَنى مِنَ التُّرابِ ثُمَّ اَسْكَنْتَنِى الاْصْلابَ آمِناً لِرَيْبِ الْمَنُونِ
پذیرش تطور و تحول و تکامل انواع منافاتی با خلقت آنها توسط خداوند ندارد. اینکه این واسطه ها چه هستند مهم نیست، مهم این است که همه این واسطه ها تحت تدبیر و هدایت خداوند هستند. ضمنا اینکه انسان شدن تدریجی و طی روندی طولانی صورت گرفته است نیز مشکلی ندارد، حلقه آخر این زنجیر تحول و تکامل عنوان “انسان” را یدک می کشد. چنین الهیاتی خداشناسی تکاملی (Evolutionary Theism) خوانده می شود که یکی از دیدگاههای متألهان معاصر منتقد داروینیسم است. ضمنا نباید از نظر دور داشت که داستان خلقت انسان در قرآن کریم می تواند بیانی نمادین (symbolic) باشد.
برای تماس می توانید از نشانی ایمیل
[email protected]
استفاده کنید.