پرسش: در قرآن و دعوت حضرت محمد صحبت از بهشتی شده که در آن درخت های فراوان و باغ هایی وجود دارد که نهر هایی در آن جاری است. شاید صحبت از این مکان برای افرادی که در عربستان زندگی میکنند یک رویا باشد تا با انجام عمل صالح و کار نیک به این مکان رویایی دست پیدا کنند. اما چگونه میشود در اروپا یا کشور هایی غربی از این مکان های زیبا ، شراب های ناب و حوری و…. صحبت گفت. آیا این افراد برای دست یافتن به این مکانی که در حال حاضر در آن زندگی می کنند همانند مردم عربستان یا ایران لحظه شماری میکنند آیا می توانند این مکان وعده داده شده را باور کنند؟ یا اگر حضرت محمد در زمان حال حضور داشتن چگونه می خواستند وعده بهشت را به اینگونه افراد بدهند؟
پاسخ:
بیانات قرآن کریم حداقل درباره‌ی بهشت و جهنم متناسب با فهم و زمان و مکان مخاطب اولیه خود است. باغهایی که آب زیر آنها روان است از این قبیل است. اما در خلال این بیانات آیاتی هم هست که به افق بالاتری اشاره می کند:
اول. مومن صالح در بهشت به دنبال رضایت الهی و رستگاری است و این از هر پاداشی بالاتر است «و رضوان من الله اکبر ذلک هو الفوز العظیم» (توبه ۷۲).
دوم. برای چنین فرد موفقی خداوند یک پاداش دارد که مادر همه پاداشهاست: هرچه بخواهد به او داده می شود «لهم فیها مایشاؤون» (نحل ۳۱، فرقان ۱۶ و ق ۳۵)
اگر امروز در محضر پیامبر بودیم و ایشان می خواستند وعده‌ی بهشت را بدهند دو قاعده پیش گفته را تاکید می کردند. والله عالم.
۲۴ شهریور ۱۳۹۲
