پرسش: در خصوص ولایت مطلقه فقیه، ولی فقیه تا کجا اختیارات امام غایب را به تصرف خود در می اورد؟ به این تعبیر که ولی فقیه هم می تواند واجبات را متوقف کند و هم حفظ نظام سیاسی اوجب واجبات می شود. اکنون پرسش من است که آیا ولی فقیه اختیارات امام غایب در حوزه هایی چون عمل به واجبات و عمل مسایل اجتماعی را کسب کرده است؟ اگر پاسخ نه است چه حوزه ای از از اختیارات امام غایب باقی مانده که ولی فقیه هنوز آنها را تصرف نکرده است؟
پاسخ:
در نظریهی «ولایت انتصابی مطلقهی فقیه» مرحوم آیت الله خمینی اختیارات ولی فقیه کلیه اختیارات امام بلکه پیامبر در حوزهی عمومی را داراست. تنها اختصاصات پیامبر از این حوزه بیرون است. بنابراین هر اختیاری پیامبر یا امام در حوزه عمومی دارد بدون هیچ استثنایی ولی فقیه هم دارد. توقف احکام اولیه به دلیل مصلحت نظام یا وضع احکام مصلحتی از جملهی این اختیارات است. در حقیقت ولی فقیه نازل منزلهی شارع می شود. پیامبر و امام تشریع احکام اولی می کنند، ولی فقیه هم تشریع احکام مصلحتی می کند که در عمل و برای مکلف تفاوتی ندارند.
بنا بر نظریهی «ولایت انتصابی عامهی فقها» (با ولایت مطلقهی فقیه آیت الله خمینی اشتباه نشود) اختیارات ولی فقیه محدود به احکام اولی شرع است و ولی فقیه جز در مقام ضرورت و اضطرار و حرج مجاز به خروج از این محدود نیست، مشخصا مصلحت نظام مادامی که به مرحلهی ضرورت نرسیده باشد ولی فقیه را مجاز به تعطیل موقت حکم یا وضع موقت حکمی نمی کند.
۴ مهر ۱۳۹۲