عدم جواز تکفیر مسلمان

پرسش: لطفا توضیح بدھید که آیا اصلا تکفیر کردن جائز است یا کسی می تواند چنین حقی راداشته باشد که کسی را تکفیر کند مادامیکه طرف خودش را مسلمان می خواند و برخی عقائد اش ھم با اینکه ممکن است مخالف عقیدہ عموم مسلمان باشد ولی منجر به انکار نبوت و قیامت نیست۔ اصلا سوالم بالا تر ازاین ھم ھست و آن اینکه حتی اگر بگمان بعضی ھا عقائد بعضی ھا مثل اسماعیلی ھا و قادیانی ھا منجر به انکار نبوت ھم باشد ولی بعقیدہ خودشان چنین نباشد آیا کسی حق دارد که آنھا را کافر قرار بدھد (تکفیر)۔ چون واقعا اگر کسی اعتراف کند کہ نبوت یا قیامت را یا توحید را قبول ندارد اصلا خودش را بہ ھیچ عنوان مسلمان نمی داند۔

 
پاسخ:

کسانی که تکفیر می کنند علی القاعده خودشان را صاحب نظر می دانند و گوششان بدهکار حرف دیگران نیست. پاسخ سوال شما به ابراز نظر این حقیر منتهی می شود.
کسی که خود را مسلمان می داند و اجمالا به خدا، آخرت و نبوت محمد بن عبدالله (ص) باور دارد مسلمان است، ولو به اموری هم اعتقاد دارد که به باور دیگر مسلمانان به انکار نبوت یا توحید یا معاد می انجامد، اما خود وی بین اعتقاد خاصش با نفی اصول سه گانه‌ی دین تلازمی نمی بیند و هنوز خود را مسلمان می داند، با او باید معامله مسلمان کرد. می توان عقیده اینگونه افراد را مودبانه و عالمانه نقد کرد، اما نسبت نامسلمانی دادن به کسی که خود را مسلمان می داند نادرست است. داور دین و ایمان ما خدای حکیم دادگر در سرای دیگر است. در این دنیا ما موظف به حکم به ظاهر هستیم نه بیشتر. باطن و مافی الضمیر را خدا می داند. مسلمانی هم معنایش صحیح الاعتقاد بودن یا صحیح العمل بودن نیست. برخی مسلمانان اهل عمل به اولیات آداب اسلامی نیستند، هرچند آن امور را واجب می دانند، آنها مسلمانان لاابالی یا فاسق هستند، برخی نیز عقاید ناصواب دارند، از دید ما آنها مسلمانان صحیح الاعتقاد نیستند، اما هر دو گروه مسلمانند و در مواجهه با آنها موظیم با آداب اسلامی برخورد کنیم. حتی لازم نیست آنها را فاسدالعقیده یا فاسق العمل بنامیم. مهم این است که با نقد عالمانه و رفتار برادرانه بتوانیم آنها را قانع کنیم که باور و عمل صحیح چیست. تکفیر، نسبت به زندقه، ارتداد، الحاد و ضلالت نشستن در موضع کبریایی است. و اثر معکوس دارد. اقامه‌ی برهان، موعظه‌ی حسنه و جدال احسن روش قرآن ماست.

۴ آبان ۱۳۹۲