پرسش:
۱. میخواستم بدانم چرا اسلام به پیروزان در جنگ ها این حق را داده تا زن ها و دختر ها را به عنوان غنائم حساب کنند و این اجازه را به افراد داده تا بتوانند با آنها هم بستر بشوند؟ ۲ . آیا این عمل سبب کاهش ارزش زن نمی‌شود؟ ۳. آیا یک زن هم میتواند با برده مرد خود هم بستر شود؟ یا این فقط حقی است برای مردان تا با بردگان زن خود همبستر شوند؟
پاسخ:
۱. اسلام چنین حقی به فاتحان جنگ نداده است. به عبارت دیگر اگر در این زمان جنگی رخ دهد شرعا هیچ زنی کنیز و هیچ مردی غلام محسوب نمی شود و جز اسیر جنگی کس دیگری در کار نیست.
۲. در قرون گذشته که دوران جنگهای فیزیکی بوده است به جای اسیر جنگی قوم مغلوب برده و کنیز قوم فاتح محسوب می شده اند. اسلام هم در آن شرائط این قاعده را با اصلاحاتی امضا کرده (نه اینکه تاسیس کرده باشد) هرچند مجموعه تعالیم آن معطوف به آزادی بردگان بوده است.
۳. احکام بردگی موجود در متون اسلامی احکام موقت و منسوخ محسوب می شوند و با ذهنیت امروز نمی توان درباره شرائط و احکام دیروز قضاوت کرد. درباره معضل برده داری در اسلام معاصر به تفصیل در یکی از فصول کتاب حق الناس بحث کرده ام. مراجعه فرمایید.
۴. تملک کنیز در آن شرائط معادل عقد نکاح با او بوده است اما تملک غلام معادل نکاح با او محسوب نمی شده است.
