با توجه به پرسشهای فراوان دربارهی خمس، سهم امام، سهم سادات و مسئلهی پرداخت به مراجع علاوه بر نکاتی که قبلا گذشته نکات زیر قابل توجه است:
– انفاق مالی در راه خدا پس از نماز از مهمترین عبادات اسلامی است.
– شاخص ترین مصداق انفاق واجب زکات است. در وجوب زکات و دوام حکم آن هیچ تردیدی نیست.
– امور مشمول زکات منحصر به غلات اربعه و انعام ثلاثه و مسکوک طلا و نقره نیست، حداقل تجارت را هم شامل میشود.
– درآمد ناشی از کسب در صورتی که از مخارج سالانه زیاد بیاید و پسانداز شود (از قبیل وجه نقد در بانک و مانند آن) مشمول زکات است، به شرطی که از حد نصاب بیشتر باشد.
– نصاب زکات وجه نقد معادل ارزش ۷۲ گرم (۱۵ مثقال عرفی) طلا است.
– اگر سر سال بیش از این مقدار پسانداز یا مالالتجارة داریم میباید یک چهلم (دو و نیم درصد) آن را به عنوان زکات به مصارف خاص آن برسانیم.
– مکلف مجاز است شخصا زکات را به مصارف زیر برساند: رفع حوائج فقرا و مستمندان، ادای دین بدهکاران، آزاد کردن زندانیان، ادای مخارج در راه ماندگان، تألیف قلوب، امور خیریه و به طور کلی امور فی سبیلالله (از قبیل تعلیم و تربیت و تبلیغ دین).
– تجمیع زکات در صندوقی زیر نظر افراد مطمئن با حساب شفاف بر پرداخت شخصی آن اولویت دارد.
– بر هر درآمد یک انفاق واجب شرعی (از قبیل زکات و خمس) بیشتر تعلق نمیگیرد.
– زکات دامداری و کشاورزی از حیث نصاب و مقدار تابع موازین زکات در انعام و غلات است.
– محاسبهی مال مشمول زکات بعد از کسر مالیات دولتی صورت میگیرد.
– اگر در وجوب دائمی خمس تردیدی باشد، در وجوب دائمی زکات و شمول آن نسبت به همه گونه درآمدهای پساندازشدهی بیش از نصاب به میزان یک چهلم تردیدی نیست.
ادلهی این امر مهم در فرصتهای بعدی منتشر خواهد شد، انشاءالله.