زجرکش کردن محصوران

 

با سیاست ناجوانمردانه زجرکُش کردن محصوران یا مرگ خاموش آنها باید به سرعت و قاطعیت مقابله کرد. دغدغه خانواده های کروبی و موسوی درباره تعلل نظام در درمان عزیزانشان دغدغه ملی است. این یادداشت به عنوان قدمی در تذکر این مهم، شامل یک مقدمه و دو نکته به شرح زیر است: شواهدی از سوء سابقه نظام در تامین حداقلهای درمانی محصوران، و مقام رهبری همچنان متهم ردیف اول حصر غیرقانونی.

مقدمه

در چند روز اخیر فرزندان شخصیتهای محصور جمهوری اسلامی مهدی کروبی، میرحسین موسوی و زهر رهنورد با صراحت بیشتری پرده از تضییقات تاسف بار پزشکی نظام برداشتند. چکیده نامه مهم تظلم مورخ ۷ مرداد ۱۳۹۶ خانواده کروبی و مصاحبه پسرش محمد تقی در همان روز، و مصاحبه مورخ ۹ مرداد ۱۳۹۶ کم سابقه نرگس و زهرا دختران موسوی و رهنورد با روزنامه جمهوری اسلامی یک نکته بیشتر نیست: نظام جمهوری اسلامی حداقلهای پزشکی را در مورد محصوران سالمند بیمار رعایت نکرده و دارد محصوران را زجرکش می کند. با تعلل در تامین نیازهای ضروری درمانی محصوران، نظام سودای مرگ خاموش آنان را در سر دارد. این حداقلهای پزشکی به مراتب کمتر از حد پیش بینی شده در مقررات سازمان زندانهاست. به عبارت دیگر به محصوران بیش از زندانیان سخت گرفته می شود.

هدف از این سخت گیری به قیمت از دست دادن جان، یک چیز بیشتر نیست: وادار کردن محصوران به توبه، ندامت از انتساب تقلب در انتخابات ریاست جمهوری خرداد ۱۳۸۸ و تقاضای عفو از مقام معظم رهبری. اما کروبی، موسوی و رهنورد در استیفای حقوق به یغما رفته ملت ایران استقامت کرده و اهل عقب نشینی و طلب عفو نیستند. لذا نظام صراحتا آنها را بین مرگ و توبه مخیر کرده است و راههای عقلایی، اخلاقی و شرعی موجود را تا کنون بسته است.

حصر مجازات است. مجازات تنها بعد از  محاکمه و صدور حکم از سوی دادگاه صالحه قابل اعمال است. کروبی، موسوی و رهنورد تا کنون محاکمه نشده اند و برخلاف نص قانون اساسی، موازین حقوقی و شرعی نزدیک هفت سال است به دستور مستقیم آقای خامنه ای رهبر جمهوری اسلامی محصور شده اند.

شواهدی از سوء سابقه نظام در تامین حداقلهای درمانی محصوران

نظام جمهوری اسلامی در زمینه حفظ جان و رعایت موازین حداقلی پزشکی محصوران، بد سابقه است؛ چه در زمان آقای خمینی چه در زمان آقای خامنه ای. بنیانگذار جمهوری اسلامی به مهمترین رقیبش آقای سید کاظم شریعتمداری به مدت ۳ سال و ۹ ماه و ۱۰ روز اجازه مراجعه و بستری شدن در بیمارستان را نداد، حال آن که محصور سالمند مبتلا به سرطان بود و سران نظام یقینا از بیماری وی مطلع بودند. به آقای شریعتمداری زمانی اجازه اعزام به بیمارستان داده شد که از احتمال بهبودی قطع امید شده بود! شرح مستند این ناجوانمردی را در کتاب «اسنادی از شکسته شدن ناموس انقلاب: نگاهی به سالهای پایانی آقای سید کاظم شریعتمداری» (۱۳۹۱، مجموعه مواجهه جمهوری اسلامی با علمای منتقد، دفتر اول) آورده ام.

آقای خامنه ای نیز در مورد تضییقات پزشکی نسبت به منتقدان محصورش جا پای سلف خود نهاد، البته با درجه قساوتی نازل تر. آقای منتظری که استاد اشارات آقای خامنه ای بود و بیش از پنج سال بر خلاف قانون بعد از انتقاد از «ابتذال مرجعیت شیعه» توسط آقای خامنه ای در خانه اش محصورش شد برای اعزام به بیمارستان هموراه با محدودیت مواجه بود و زمانی از ایشان رفع حصر شد که پزشکان از ادامه حیات وی مایوس شده بودند. نظام از ترس اتهام مرگ مرجع تقلید و قائم مقام سابق رهبری در حصر با کراهت او را آزاد کرد. اما تنفس در فضای آزاد باعث شد فقیه عالیقدر هفت سال بعد از رفع حصر عمر با عزت کند.

اما گلایه های احمد آذری قمی که همزمان با آقای منتظری و با اتهام مشابه برخلاف قانون در ۲۸ آبان ۱۳۷۶ محصور شد، درباره تضییقات درمانی نظام جمهوری اسلامی شنیدنی است. تفصیل احوال آذری متاخر را در کتاب «فراز و فرود آذری قمی: سیری در تحول فکری احمد آذری قمی» (۱۳۹۲، مجموعه مواجهه جمهوری اسلامی با علمای منتقد، دفتر دوم) آورده ام. در این مجال به سه نمونه مختصر از آنچه بر آذری قمی و خانواده اش به لحاظ پزشکی و درمانی رفته با کلمات خودش اشاره می کنم:

 الف. احمد آذری قمی در نخستین نامه پس از حصر خود خطاب به علی رازینی نوشته است «آقای خامنه‌ای! لشکریان ولایت‌ فقیه همچون لشکریان شاه ….صدای زینب‌های زمان را درآوردند که: یزید بزن، خوب می­زنی! این چوب ولایت­ فقیه است، نوش­جان کن…. نه به خانواده مریض و نه به فرزند مریض من رحم نکردند، و چند روز آنها را بدون دوا و استراحت رها کردند. خداوند آنها را با مهاجمین کربلا محشور فرماید…. من و آقای منتظری چند صباحی بیشتر زنده نیستیم، ولی برای شما عار و ننگ ابدی … حاصل شد.» (فراز و فرود آذری قمی، ص۲۵۶-۲۵۷)

ب. آذری قمی ساعاتی بعد از استماع بیانات آقای خامنه ای رهبر جمهوری اسلامی در نامه‌ای کوتاه برای ثبت در تاریخ در دل نوشته ای به وی پاسخ داد «أعیذک بالله ان تکون من الذین یقتلون الذین یأمرون بالمعروف و ینهون عن المنکر [از تو به خدا پناه می‌برم از اینکه از کسانی باشی که آمران به معروف و ناهیان از منکر را به قتل برسانی]، و قال الحسین (ع) لابنه: ایّاک و ظلم من لایجد ناصراً الا الله [امام حسین (ع) به پسرش فرمود: برحذر باش از ظلم به کسی که یاوری جز خداوند ندارد]. و انت تعلم [و شما می‌دانید] اینکه در پیشگاه خداوند متعال باید پاسخگو باشید و شما می‌دانید [که] رهبر باید متواضع و فروتن باشد.این جمله زشت که «اینها کسی نیستند!» در تاریخ ثبت شد…. شما تحریک و تشویقی که از گروه مخرّب کردید هم ضمانت عِرضی هم ضمانت مالی دارید، که همه را باید پاسخگو باشید. قدرت هر رهبر الهی نفوذ معنوی اوست نه تخریب و بگیر و ببند. شما می‌دانید خود سبب تفرقه و تنفر تعدادی از مردم از ولایت‌ فقیه شدید. شما فاتحۀ انقلاب اسلامی را خواندید، هر کس هر کاری خواست بکند [و] انجام بدهد مقتدر است، ولی دیکتاتور [بوده] و ساقط [خواهد شد].

شما دو کار دیگر درباره من می‌توانید انجام دهید: یکی خانه را بر سرم خراب کنید، [دوم] نیمه جان من و همسرم را هم بگیرید. اگر چه شمشیر در دست شماست، ولی خدا در موقعش از دست شما خواهد گرفت….

این نصیحت و خیرخواهی من است. این زندانی که به دست شما نصیب باشد شیرین بود و تلخ. شیرین بود که برای انقلاب اسلامی بود، و تلخ برای جهات زیر:

۱- زندان‌بان‌های ما مردمی پست بودند. معروف است زندان‌بان‌های حجاج [بن یوسف] نمی‌گذاشتند [زندانیان] از سایه استفاده کنند.

۲- معلوم شد ولی امر مسلمین بی‌عاطفه است. هر کس شنید حکم به بی‌عاطفگی شما را صادر کرد.

۳- علی (ع) فرمود: «لن تقدس أمّة حتی یُوخذ للضعیف من القوی حقّه غیر متعتع.» [هرگز رستگار نشود ملتى که در آن حق ضعیف از قوی با صراحت و بدون لکنت‌زبان گرفته نشود.] در این رژیم حق فقیهی بزرگ [آقای منتظری] پایمال شد. از نفرت مردم بترس که کار خودش را خواهد کرد.» (پیشین، ص۲۶۶-۲۶۷)

ج. آذری قمی در تاریخ ۶ آذر ۱۳۷۶ یک روز بعد از سخنان آقای خامنه‌ای خطاب به بسیج از اینکه اهانت و تخریب­ها قرار است متوقف و منتقدان به شکل قانونی محاکمه شوند استقبال کرده آمادگی خود را برای محاکمۀ عادلانه رسماً اعلام و تذکر می دهد: «ضمناً … مجازات­هایی که قبل از صدور حکم از قبیل تخریب دفتر و شکستن اشیاء مختلف یا برخوردهای تند با ساکنین منزل و شعار‌نویسی و ارعاب همسایگان و سقط جنین و [عدم] معالجه فرزند مریض و خانواده مریض و اهانت‌ها که درباره حقیر و بستگان دور و نزدیک و تهمت­های وارده بر آنها از طرف هر ارگان و گروه بر من وارد شده محو و جبران شود انشاء­الله.» (پیشین، ص۲۶۸)

البته آذری قمی هرگز محاکمه نشد. وی در ۲۲ بهمن ۱۳۷۷ در حصر جان داد تا روسیاهی ولی جائر را در تاریخ ثبت کند: بی عاطفگی مقام رهبری، پَست بودن زندان بانان جمهوری اسلامی، و بی رحمی به محصوران بیمار و افراد خانواده بیمار ایشان ننگی نیست که به این سادگی از دامان نظام جمهوری اسلامی پاک شود. با مروری بر پرونده سیاه حصر در نظام جمهوری اسلامی باید نگرانی خانواده های کروبی و موسوی درباره درمان این سه رهبر جنبش سبز را بسیار جدی گرفت.

مقام رهبری همچنان متهم ردیف اول حصر غیرقانونی

در تظلم برحق و بجای خانواده کروبی از سران نظام یک نکته تکمیلی قابل ذکر است: مامور وزارت اطلاعات در حصر کروبی، موسوی و رهنورد با قساوت تمام خون به دل خانواده محصوران کرده است. وزارت اطلاعات زیرمجموعه دولت است. چرا رئیس جمهوری و وزیر اطلاعات چنین مامور قسی القلبی را در این قسمت منصوب کرده اند؟ چرا وی را تغییر نمی دهند؟ تردیدی نیست که رئیس جمهور و وزیر اطلاعات در مورد رفع حصر خوب عمل نکرده اند و قابل شماتت ملی هستند. حسن روحانی در زمان انتخابات دانست که مهمترین مطالبه اکثریتی که به وی رای دادند رفع حصر غیرقانونی است. متاسفانه دولت روحانی در دوره نخست خود در این زمینه به وظایف خود عمل نکرده است.

اما از نظر نباید دور داشت که اولا وزارت اطلاعات یکی از چند وزارتخانه ای است که وزیرش با نظر رهبر انتخاب می شود. ثانیا علاوه بر وزیراطلاعات، معاونین وزیر و روسای چند اداره کل اطلاعات از جمله تهران بزرگ، قم و اصفهان هم با نظر مستقیم رهبر نصب می شوند. بنابراین مامور حصر اگرچه به لحاظ صوری مامور دولت است، اما در حقیقت او زیر نظر مقام رهبری انجام وظیفه می کند و منویات حضرت ایشان را عملی می سازد. بیشک وزیر اطلاعات و رئیس جمهور قانونا مسئول زیردست خود هستند و تبیین فوق چیزی از مسئولیت آنها نمی کاهد، اما تا اطلاع ثانوی متهم اول حصر غیر قانونی و تضییقات پزشکی نسبت به محصوران شخص آقای سید علی خامنه ای رهبر جمهوری اسلامی مشهور به «ولیّ حصر» است . البته روحانی رئیس جمهور و علوی وزیر اطلاعات بی اختیاری شرم آور خود را در نصب مامور جزء اطلاعاتی باید به اطلاع مردم برسانند، والا شایسته شماتت ملی هستند.  

به امید اینکه مقام رهبری مطالبه رفع حصر غیرقانونی کروبی، موسوی و رهنورد را تا دیر نشده بشنود و با آزادی فوری آنان هر چه سریع‌تر به تخلف قانونی خود در این زمینه پایان دهد.   

۹ مرداد ۱۳۹۶