یادداشت / نقطه عطفی در اعتراض نخبگان سیاسی به جمهوری اسلامی
نقطه عطفی در اعتراض نخبگان سیاسی به جمهوری اسلامی
به استقبال پیامهای میرحسین موسوی و مهدی کروبی از حصر
بنا بر گزارش رسمی سپاه دامنه اعتراض های مردمی علیه سوء تدبیر مسئولان نظام بیست و نُه استان از سی و یک استان کشور بوده است، یعنی بیش از ۹۴٪ ایران به جمهوری اسلامی معترض است. اعتراض آبان ۱۳۹۸ گسترده ترین اعتراض در تاریخ چهل ساله جمهوری اسلامی ایران است. ویژگی دیگر اعتراضهای اخیر قساوت، خونریزی و سفاکی ماموران نظامی، امنیتی و انتظامی نظام در سرکوب اعتراض کنندگان پشت پرده خاموشی اینترنت بوده است. بیش از ۱۶۱ کشته به گزارش سازمان عفو بین الملل و بیش از ۳۶۶ گشته به گزارش کلمه. جمهوری اسلامی تا کنون ترجیح داده آمار مقتولان را اعلام نکند و همچنان بر تخریب و اغتشاش اشرار متمرکز بماند، همچنانکه رژیم طاغوت قبل از انقلاب هم معترضان را آشوب‌گرو اغتشاش گر می خواند.
در موج اخیر اعتراضی همراهی نخبگان با مردم معترض بیش از اعتراضهای گذشته است. اگرچه جامعه همچنان چشم به راه همراهی حقوقدانان و وکلا، اقتصاددانان، اساتید علوم سیاسی و مدیریت، مراجع تقلید و فقها و دیگر نخبگان صنفی است. اما دو بیانیه مجزا از دو شیر در زنجیر میرحسین موسوی و مهدی کروبی می تواند نقطه عطفی در اعتراضهای اخیر باشد. متن کامل هر دو در دنبال بازنشر می شود.
موسوی و کروبی به دنبال اعتراض به تقلب انتخاباتی خرداد ۱۳۹۸ و صدور بیانیه های متعدد انتقادی از بهمن ۱۳۸۹ به فرمان مستقیم رهبری بر خلاف قانون در حصر خانگی به سر می برند. موسوی آخرین نخست وزیر جمهوری اسلامی و کروبی چند دوره رئیس مجلس شورای اسلامی بوده اند. هر دو از معتمدین بنیانگذار جمهوری اسلامی و دارای پایگاه اجتماعی حتی در بدنه نظام هستند.
اگرچه کروبی چندین بار در حصر بیانیه اعتراضی صادر کرد، اما این نخستین بیانیه میرحسین موسوی از حصر است. نوک تیز انتقاد هر دو منتقد محصور متوجه شخص رهبری در درجه اول و اظهارات سفیهانه فرمانده کل سپاه پاسداران در درجه دوم است. بیانیه موسوی موجز، نغز و دقیق است. او کشتار گسترده آبان ۱۳۹۸ را با کشتار ۱۷ شهریور ۱۳۵۷ مقایسه کرده است، یکی توسط حکومت غیر دینی به فرماندهی اعلیحضرت همایونی شاهنشاه آریامهر، و دیگری توسط حکومت دینی به فرماندهی مقام معظم رهبری ولایت مطلقه فقیه.
مقایسه خودکامگی های رژیم پهلوی قبل از انقلاب و رژیم نه جمهوری نه اسلامی! بعد از انقلاب بسیار معنی دار است. هر دو رژیم مردم معترض را به اتهام واهی وابستگی، شرارت و اغتشاش سرکوب خونین کردند و صدای اعتراض مردم مظلوم را نشنیدند یا بسیار دیر شنیدند. میر حسین موسوی و مهدی کروبی در دفاع از حقوق معترضان از حصر پیام تسلیت فرستاده اند و خواستار «معرفی آمرین و مباشرین این کشتار و محاکمه علنی آنها و توضیح بدون لکنت دلایل این جنایت آشکار» شده اند. این مطالبه فوری اکثریت ملت ایران است.
اگر دیگر نخبگان داخل کشور خصوصا نمایندگان واقعی مردم در مجلس، رئیس جمهور پیشین اصلاح طلب، اصلاح طلبان دموکراتیک (غیربوروکراتیک)، اساتید دانشگاه، حقوقدانان و وکلا، مراجع تقلید و فضلای حوزه های علمیه همانند این دو منتقد پاکباز آزاده در دفاع از اعتراض مردم، محکومیت سوء تدبیر، جنایت و خودکامگی نظام موضع بگیرند، زوال استبداد دینی، برقراری حاکمیت قانون و استقرار حکومت دموکراتیک سکولار تسریع خواهد شد.
۹ آذر ۱۳۹۸
***
بسمه تعالی
برخورد خشن و خونین با مردمی خشمگین و فرودستانی جان به لب رسیده که در اعتراض به یک تصمیم غیر معقول کاسبکارانه و مخالف منافع اقشار مستضعف، و زخم خورده از سیاست‌های خانمان برانداز به خیابان‌ها آمده بودند، و تأمل در گستردگی اعتراض‌ها در تهران و سایر نقاط کشور که نشان‌دهنده سرخوردگی همگانی در میان اقشار جان به لب رسیده از اوضاع کشور دارد شباهت تام و تمام با کشتار بیرحمانه مردم در ۱۷ شهریورخونین ۵۷ دارد.
آدمکشان سال ۵۷ نمایندگان یک رژیم غیر دینی بودند، و ماموران و تیراندازان آبان ۹۸ نمایندگان یک حکومت دینی. آنجا فرمانده کل قوا شاه بود و امروز اینجا ولی فقیه با اختیارات مطلقه.
بنده به همه خانواده‌های شهیدان بیگناه تسلیت می‌گویم و عرض می‌کنم زخم وارد شده بر جان و تن ملت التیام نخواهد یافت مگر با معرفی آمرین و مباشرین این کشتار و محاکمه علنی آنها و توضیح بدون لکنت دلایل این جنایت آشکار. وگرنه صدا کلفت کردن و دم از میان یک جنگ جهانی بودن پاسخی قانع کننده به مردم نیست و این فرافکنی‌ها نمی‌تواند زخم عمیق و خطرناک وارد شده را التیام بخشد. کافی است نظام به عواقب کشتار میدان ژاله توجه کند.
میرحسین موسوی
۹ آذر ۱۳۹۸
***
انا لله و انا الیه راجعون
در هفته گذشته شاهد اعتراض فراگیر مردمی در مقابل تصمیم اخیر نظام در افزایش ناگهانی قیمت بنزین بودیم. اعتراضی که نشان از اوج فشار اقتصادی، سیاسی و اجتماعی بر مردم عزیزمان داشت و متاسفانه حکومت به جای شنیدن صدای معترضین، آنان را همچون سالهای ٨٨ و ٩۶ به روشی خشن سرکوب کرد. در این میان متاسفانه تعداد زیادی جان خود را از دست دادند و تعداد بیشتری مجروح شدند و هزاران نفر هم راهی بازداشتگاه ها شدند. اینجانب لازم می دانم مراتب تسلیت و همدردی خود را با ملت شریف ایران و خانواده‌هایی که عزیزان خود را در حوادث اخیر از دست داده اند اعلام دارم. از مقامات قضایی هم می خواهم زمینه اخلاص و رهایی بازداشت شدگان اخیر که اکثر آنها بنا به گفته مقامات از طبقات محروم جامعه هستند را هرچه سریعتر فراهم سازند.
می دانیم که خروج آمریکا از برجام و اعمال تحریم های یکجانبه نه تنها کمر آحاد ملت بخصوص طبقات محروم را شکسته بلکه به بهانه جنگ اقتصادی بستری برای اداره حکومت به شیوه قجری فراهم آورده که خروجی آن تشدید فساد و تبعیض در تمامی ارکان حکومت بوده است. در این مسیر نهادهای قانونی هم کارکرد خود را از دست داده اند و تصمیات اساسی از جمله چنین تصمیم مهمی پشت درهای بسته توسط دولت پنهان صورت می پذیرد.
پیش تر در مجلس ششم مقرر شده بود که افزایش حامل های انرژی در یک پروسه زمانی صورت گیرد نه آنکه برای سال ها قیمت بنزین ثابت گردد و یکباره بدون بحث در مجلس و اقناع افکار عمومی، با سه برابر شدن افزایش آنهم در شرایط سخت اقتصادی به اجرا گذاشته شود. بدتر آنکه در مقابل اعتراض به حق مردم، هم نظام و هم دولت به زبان تهدید سخن بگویند و متعاقب آن ماشین سرکوب با خشونت غیرقابل وصفی بکار گرفته شود. انتشار بخشی از صحنه‌های دلخراش و تکان دهنده آن دل هر انسان آزاده‌ای را به‌درد می آورد. روشن شدن ابعاد مختلف این فاجعه از جمله شناسایی و مجازات کسانی که به روی ملت تیراندازی مستقیم کردند نیازمند کمیته ی مستقل حقیقت یاب است. گزارش این کمیته همچنین مشخص خواهد کرد چه کسانی اموال عمومی را تخریب کردند.
ملتی که منافع ملی اش قربانی منافع و تصمیم های غیر عقلایی جمع اندکی گردیده این روزها سخنان عجیبی می شنود. فرمانده جدید سپاه این سرلشکر یک شبه اعتراض به حق مردم را جنگ و سناریو کامل جهانی می نامد و دیگر عضو این نهاد نظامی سرکوب چند روزه زن و مرد بی دفاع این سرزمین را پیروزی در جنگ جهانی تمام عیار می خواند و عجیب آنکه کسی هم آنان را از بیان چنین سخنان سفیهانه ای که بدون تردید شعله های خشم و نفرت ملت را دوچندان می کند، بر حذر نمی دارد. از سکوت رجال سیاسی و جریان های مؤثر در قبال چنین فجایعی در عجبم.
ریشه و بستر اعتراضات اخیر را باید در فساد، تحقیر، تبعیض و نابرابری حاکم جستجو کرد نه در آن سوی آب ها. امام از بدو انقلاب دغدغه معیشت مردم را داشتند و فرمودند: به حسب انصاف، به حسب وجدان، این مردمی که شماها را روی کار آورده‌اند، این مردم زاغه‌نشین که شماها را روی مسند نشانده‌اند ملاحظه آنها را بکنید و این جمهوری را تضعیفش نکنید. بترسید از آن روزی که مردم بفهمند در باطن ذات شما چیست و یک انفجار حاصل بشود. از آن روز بترسید که ممکن است یکی از “ایام الله”، خدای نخواسته باز پیدا بشود… .
به حاکمیت و دست اندرکاران هم یادآوری می‌نمایم که قطع وسایل ارتباط جمعی، سایت‌ها، موبایل‌ها، پیامک‌ها و تلویزیون‌ها راهکار غلطی است که ته مانده اعتماد مردم را بر باد خواهد داد. بپذیرید که اعتراض مطابق نص صریح قانون اساسی این میراث گران‌بهای ملت حق مردم است و احدی هم حق نادیده گرفتن این حق بنیادین را ندارد.
در پایان از دولت می خواهم که ضمن دلجویی و عذرخواهی از آسیب دیدگان حوادث اخیر به جبران خسارت و پرداخت غرامت اقدام نماید. اینجانب اگر محدویت در تردد نداشتم حتما به دیدار آسیب دیدگان و خانواده های آنان می رفتم و به نوبه خود از آنان دلجویی می کردم.
و السلام
