درگذشت شجریان و عمیق تر شدن شکاف دولت-ملت

درگذشت شجریان و عمیق تر شدن شکاف دولت-ملت

محمد رضا شجریان خسرو آواز فارسی زبانان و از مفاخر هنری معاصر ایران علیرغم تنگ نظری های نظام با تشییع باشکوه مردم در جوار تربت فردوسی در زادگاه خود به خاک سپرده شد. نزدیک شصت میلیون ایرانی در فضای مجازی با هنرمند محبوب خود قدرشناسانه وداع کردند. اگر تضییقات حکومتی و محدودیتهای کرونا نبود، تشییع جنازه او از تشییع جنازه قاسم سلیمانی پرتعدادتر و باشکوه تر برگزار می شد. مردم قهرمانان و خادمان خود را قدر می شناسند، اما جمهوری اسلامی با تنگ نظری جاهلانه مفاخر ملی ایرانیان را نادیده می گیرد.

ام کلثوم ستاره آواز عرب که با شجریان قابل مقایسه است با عزت تمام در سال ۱۳۵۳ از سوی مردم و حکومت مصر تشییع و به خاک سپرده شد. جمهوری اسلامی از سال ۱۳۸۸ در صدا و سیمای حکومتیش در حق محبوب ترین هنرمند ایرانی جفا کرد، و از سوی سرپرست و نماینده هتاک رهبری در موسسه کیهان وقیح ترین افتراها (وطن فروشی و ….) را نصیب او کرد و زمانی که وکیل شجریان از حسین شریعتمداری مفتری به دادگاه شکایت کرد، نماینده هتاک رهبری پس از ده سال نتوانست مدارک لازم را به دادگاه ارائه کند. بیژن قاسم زاده بازپرس دادسرای فرهنگ و رسانه در تاریخ ۲۴ تیر ۱۳۹۸ پرونده را به نفع مفتری مختومه کرد. این قاضی پاکدست! در شهریور ۱۳۹۹ به دلیل «تاثیر دادن نفوذ اشخاص دولتی در اقدامات» و «دریافت رشوه» به ده سال حبس تعزیری و ضبط مال ناشی از ارتشاء محکوم شد، اما احکام ظالمانه و ضدقانوینش لغو نشد. (حسین باستانی، شجریان، روایت یک دهه دادخواهی بی‌فرجام علیه اتهامات کیهان، ۲۰ مهر ۱۳۹۹)

سهم شجریان در اشاعه فرهنگ و ادب فارسی از طریق نغمه خوانی شاهکارهای ادب فارسی (حافظ، سعدی، مولوی، عطار و شعرای معاصر) غیرقابل اغماض است. دریغ از پیام تسلیت فرهنگستان زبان و ادب فارسی به مناسبت درگذشت این هنرمند محبوب مردمی. از فرهنگستانی که یکی از منسوبان رهبری رئیس آن است جز این انتظاری نیست.

حذف ربنای تاریخی شجریان از صدا و سیما به دستور رهبری صورت گرفت. او در فرمان آتش به اختیار خود در ۱۷ خرداد ۱۳۹۶ از حذف ربنا تلویحا و علنا حمایت کرد: «اینکه در وضعیتی که ما این همه مسائل مهم فرهنگی در کشور داریم، حالا فرض کنیم فلان آهنگ قبل از افطار پخش بشود یا نشود، این می شود مسئله اصلی … پیداست که این دستگاه اختلال پیدا کرده».

سید علی خامنه ای رهبر جمهوری اسلامی اهل خراسان است و از نوجوانی به ادبیات علاقه نشان می داده و در مجالس ادبی و شعر مشهد شرکت می کرده، و دوست دارد خود را طرفدار هنر و ادبیات معرفی کند. وی سالانه در ماه رمضان شب شعر می گیرد و شعرا را جمع می کند و صله می دهد. خامنه ای به مناسبت درگذشت محبوب‌ترین هنرمند ایران – محمد رضا شجریان – تسلیت نگفت، در حالی که برای درگذشت هر آخوند پیزوری پیام تسلیت ملوکانه صادر می کند.  آخرین نمونه اش پیام تسلیت شهریور ۱۳۹۹ او به مناسبت مرگ روح الله حسینیان رئیس بدنام مرکز اسناد انقلاب اسلامی که در جریان حمله به بیت فقیه عالیقدر مرحوم استاد منتظری شرورترین فرمانده میدان بود.

امثال شجریان به تسلیت خامنه ای نیازی ندارند. اما سکوت رهبری در قبال این ضایعه ملی نشان از عمیق تر شدن شکاف دولت و ملت دارد. رهبر و مجموعه منصوبانش به سمتی می روند و اکثریت مردم به سمتی دیگر. خامنه ای رهبر واقعی این ملت نیست، اگر بود به مطالبات و قهرمانان این مردم احترام می گذاشت. نظامی که نماینده اقلیت ضعیف مردم ایران است با ایجاد تضییقات برای مجالس تشییع و ترحیم محبوب‌ترین هنرمند ملی کشور در حقیقت مشروعیت نداشته خود را کتمان کرد. صدای آزادی خواهانه شجریان ماندنی است و ستم خامنه ای رفتنی است.

سخنرانی کوتاه مجازی برای گروهی از دانشجویان، ۲۰ مهر ۱۳۹۹، ۱۱ اکتبر ۲۰۲۰

دریافت فایل صوتی