عید سعید فطر مبارک باد

عید سعید فطر مبارک باد

عید رمضان آمد و ماه رمضان رفت

صد شکر که این آمد و صد حیف که آن رفت (۱)

الوداع ای زمان طاعت و خیر/ مجلس ذکر و محفل قرآن

مهر فرمان ایزدی بر لب
/ نفْس در بند و دیو در زندان (سعدی)

پنجشنبه ۲۳ اردیبهشت ۱۴۰۰، ۱۳ می ۲۰۲۰، اول شوال ۱۴۴۲

عید فطر امسال را در شرایطی برگزار می کنیم که بلای کرونا هنوز در جهان کشتار می کند و خانواده های بسیاری در همه جا خصوصا در هند و ایران سوگوار عزیزانشان هستند. به علاوه در فلسطین اشغالی شهروندان بی دفاع خصوصا کودکان بسیاری در دفاع مشروع از خانه و سرزمینشان توسط غاصبان صهیونیست کشته یا زخمی شده اند. شهدای معصوم مدرسه دخترانه سیدالشهدای کابل در حمله کور تروریستی داغ دیگری است بر دلهای همه ما. مسلمانان یمن، میانمار و چین همچنان روزهای سختی پشت سر می گذارند. مردم ایران هم همچنان اسیر زمامدارانی هستند که منافع ملی اولویتشان نیست و در اوهام خودشان بنام دین با سوء تدبیر سرمایه و فرصتهای ملی را بر باد می دهند.

با همه مشکلات و مصایب خدا را شاکریم که توفیق روزه و خودسازی ماه رمضان دیگری را پیدا کردیم. در عید فطر امسال خدا را بر همه نعمتهایش شکر می گزاریم و دعا می کنیم شاهد روزهای بهتری باشیم. با فطریه های خود مرهمی بر زخم آنها که ندارند باشیم.

        عید سعید فطر بر همه مؤمنان مبارک باد

روزه یک سو شد و عید آمد و دل‌ها برخاست (حافظ)

عید بر عاشقان مبارک باد / عاشقان عیدتان مبارک باد

عید آمد به کف نشان وصال / عاشقان این نشان مبارک باد (مولوی)

عید آمد و عید آمد وان بخت سعید آمد / برگیر و دهل می‌زن کان ماه پدید آمد

عید آمد ای مجنون غلغل شنو از گردون / کان معتمد سدره از عرش مجید آمد (مولوی)

یادداشت:

۱. اصل شعر از قاآنی است، اما مصرع دوم آن چنین است: صد شکر که این آمد و صد «شکر» که آن رفت. اصل شعر ملک الشعرای بهار: «شاهی به میان آمد و شاهی ز میان رفت / صد شکر که این آمد و صد «حیف» که آن رفت.» که شعرش ربطی به ماه رمضان ندارد. در این شعر مونتاژ شده مصرع اول از قاآنی است و مصرع دوم از ملک الشعرای بهار! برای رعایت امانت داری و رفع ابهام نوشتم.