احکام زن در قرآن، مقتضای عدالت، سنگسار و تنبیه بدنی زن از سوی شوهرش

پرسش: من نسبت به نگاه قرآن به زن انتقاد دارم و  بخشی از آیات و احکام قرآن در مورد زن را منصفانه نمی دانم. می دانم در محضر خدا همه انسانها یکی هستند و گرامی ترین نزد خدا با تقوی ترین است ولی در قرآن به نظر من حقوق انسانی زن خدشه دار شده است. این نکته برای من مهم است که من پیرو دینی هستم که این بی مهری ها  را نسبت به زنان روا می دارد. مثلا اگر شرایط سخت اجرای حکم سنگسار مهیا شود و امام زمان هم حضور داشته باشند باز هم این حکم را قبول ندارم. یا اینکه نمی پذیرم مرد حق دارد زن را تنبیه کند. حالا سوال دارم که آیا من چون بعضی از احکام و آیات را قبول ندارم از اسلام خارج شده ام . یعنی دیگر مسلمان نیستم؟ یا اینکه می توانم مسلمان باشم ولی بخشی از احکام را نپذیرم؟

پاسخ: چند سال قبل بحث زن در قرآن را به تفصیل مطرح کرده ام، پس از ویرایش امید به انتشار آن دارم. بدون تفکیک جواهر قرآن یا غرر آیات از آیات حاکی از امم گذشته یا مباحث زمان نزول، یا بدون توجه به آیات ناظر به اصول و قواعد و نیز به قول مرحوم پروفسور فضل الرحمن “روح قرآن” نمی توان به نتیجه درست رسید. “بی مهری” تعبیر صحیحی نیست. چشمها را باید شست جور دیگر باید دید.

مکررا متذکر شده ام در قرآن کریم هیچ آیه ای در مورد سنگسار نیست. به نظر من سنگسار از احکام منسوخ است.

تنبیه زن در کتاب حق الناس (ص ۳۰۶ تا ۳۰۸) توضیح داده شده است. این تنبیه شرائط بسیاری دارد اولا هیچ اثری بر پوست بدن زن نباید بگذارد. ثانیا چنین مجازاتی حکم قضائی از جانب قاضی لازم دارد، نهایتا همسر عامل اجرائی حکم قاضی است، ثالثا اگر مفاد آیه تنبیه مستقیم بدنی زن باشد، حکم از احکام منسوخ محسوب می شود.

کسی با شک و پرسش حکمی از احکام از دین خارج نمی شود، موارد مورد مناقشه شما از احکام دائمی ثابت شرعی نیست تا با بحث و پرسش و عدم پذیرش آنها مشکلی برای باورهای شما پیش بیاید. البته هیچ مسلمانی مجاز نیست به احکام ثابت دائمی باور نداشته باشد. قرآن به ما اجازه نداده به برخی ایمان داشته به برخی ایمان نداشته باشیم، “نؤمن ببعض و نکفر ببعض” پذیرفته نیست. بزودی در مقاله ای به تفصیل درباره حقوق زن در اسلام بحث خواهم کرد.

۱۹ خرداد ۱۳۹۰