آیت الله خمینی و شرط اعمال ولايت از سوي فقيه جامع الشرايط

پرسش: با توجه به بررسيهاي انجام شده در باره نظريه ولايت فقيه مرحوم آیت الله خميني و همچنين بحث بر سر مقبوليت و مشروعيت اين موضوع از حضرتعالي درخواست مي كنم تا نظر خود را در رابطه با مسئله ذيل مطرح بفرماييد.
……………………………………………………………………………………………………
صحیفه امام، جلد بیستم – صفحه ۴۵۹ – پاسخ استفتا در مورد شرط اعمال ولايت از سوي فقيه جامع الشرايط
زمان : ۲۹ دي ۱۳۶۶ / ۲۸ جمادي الاول ۱۴۰۸
مكان : تهران ، جماران
[حضرت آيت الله العظمي امام خميني ، رهبر انقلاب و بنيانگذار جمهوري اسلامي . پس از اهداي سلام و تحيت ، در چه صورت فقيه جامع الشرايط بر جامعه اسلامي ولايت دارد. ادام الله ظلكم علي رؤوس المسلمين .
نمايندگان حضرتعالي در دبيرخانه ائمه جمعه سراسر كشور، عباس خاتم يزدي -محمد رضا توسلي – محمد عبايي – ممد جواد كشميري – سید علی قاضي عسگر]
بسمه تعالي
ولايت در جميع صور دارد. لكن تولي امور مسلمين و تشكيل حكومت بستگي دارد به آراي اكثريت مسلمين ، كه در قانون اساسي هم از آن ياد شده است ، و در صدر اسلام تعبير مي شده به بيعت با ولي مسلمين .
روح الله الموسوي الخميني

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

پاسخ: در حد اطلاع من این استفتاء در زمان حیات مرحوم آیت الله خمینی منتشر نشد. در هر صورت ایشان در عبارت فوق تحقق ولایت مطلقه فقیه را مشروط به آراي اکثریت مسلمین یا بیعت با ولی مسلمین دانسته اند. البته بیعت از این منظر مطاوعه و اقرار به تبعیت است نه لزوما عقد طرفینی بین والی و مردم. بنابراین به نظر ایشان اصل مشروعیت ولایت مطلقه فقیه حکمی شرعی و تکلیفی الهی است که رای مردم در آن مدخلیتی ندارد. اگر مردم والی را یاری کردند به وظیفه شرعی خود عمل کرده اند و اگر بیعت نکردند مرتکب گناه شده اند. به هر حال بعد از بیعت با والی هر جا ولی مطلق فقیه نظری داشت ولو بر خلاف اکثر مردم آن نظر باید مطلقا تبعیت شود.
ظاهرا این عبارت هم گرهی از معمای لاینحل ولایت مطلقه فقیه نمی گشاید.