دعای ابوحمزه و اسلام به زور شمشیر

پرسش: فإن قوما آمنوا بألسنتهم لیحقنوا به دماءهم فأدرکوا ما أمّلوا، و إنا آمنا بک بألسنتنا و قلوبنا لتعفو عنا فأدرکنا ما أمّلنا
ظاهرا این جمله ی دعای ابوحمزه بر این که اسلام بسیاری را به زور شمشیر مسلمان کرده و باقی را گردن زده، صحه گذاشته است. اشکال اخلاقی را هم متوجه مجاهدان نمی داند بلکه متوجه ایمان آورندگان می داند!

پاسخ: این عبارت از دعای ابوحمزه اشاره به یک واقعیت خارجی است و مراد از ان اسلام آوردن کسانی است که به زبان ایمان اوردند تا از مواهب ان بهره مند شوند و در دل کافر و مشرک باقی ماندند. قران کریم از این گروه با عنوان منافق یاد می کند.
این بخش از دعا هیچ دلالتی به اینکه سرداران مسلمان بسیاری را به زور شمشیر مسلمان کرده اند و باقی را گردن زده اند! ندارد، اینگونه امور را با اسناد تاریخی باید تحقیق کرد، اگر هم کسانی چنین کرده اند کار درستی نکرده اند. مسلمات و محکمات را نمی گذارند تا به متشابهات و محتملات بپردارند.