اداره‌ی کشور با اراده‌ی شخصی

پرسش:
آیا صحیح است که فردی در پوشش رهبر یک کشور، برای حفظ نظام وانقلاب که گفته میشود اوجب واجبات است، با انحصار رسانه و گماشتن نماینده واختصاص پول وهزینه کردن بودجه عمومی و تریبون وغیره ، همه کشوررا به خدمت خودش در آورد!؟

 

پاسخ:
بیشک صحیح نیست. اخلاقا و شرعا و قانونا انحصار رسانه و گماشتن نماینده و اختصاص پول و هزینه کردن بودجه عمومی و کشور را به خدمت منویات شخصی در آوردن و خود را معادل نظام پنداشتن و کشور را با اراده‌ی شخصی اداره کردن نادرست است. انقلاب اسلامی در ایران به وقوع پیوست تا دیکتاتوری شخصی به حاکمیت مردم تغییر کند، حاکمیت ملی امری صرفا برای زمان تاسیس نظام نبوده بلکه می بایست ادامه داشته باشد و در کلیه تصمیمات کلان و انتخاب مقامات عالیه بروز و ظهور داشته باشد.
رهبری مادام العمر مطلقه ام الفساد است. رهبری که خود را منصوب خدا یا پیامبر یا ائمه می داند و در مقابل ملت خود پاسخگو نیست و نهادهای نظارتی از قبیل مجلس خبرگان را به مجالس تشریفاتی وعاظ السلاطین در آورده است، هم خود را زایل می کند هم منافع ملی را بر باد می دهد. رهبری که با علوم انسانی، مطبوعات آزاد، احزاب مستقل، انتقاد مسالمت آمیز، آئین دادرسی عادلانه و انتخابات سالم مشکل دارد، و به شیوه دوران سپری شده به شاهنشاهی اسلامی و فقیه حاکمی فردی می اندیشد و می پندارد عقل کل است و ملت و متخصصان صغیرند و محتاج اوامر و منویات وی از اهم موانع ترقی و تعالی کشور و مایه‌ی وهن اسلام است.
موفق باشید
محسن کدیور