تفسیر آیات

پرسش: در آیه ای از سوره ی زمر داریم: الذین یستمعون القول فیتبعون احسنه اولئک الذین هدا هم الله تا آخر سوال اول: چرا نفرمود

پرسش: در ترجمه آیه ۱۰ سوره حجر، چرا اغلب آقایان ، ذکر رو فقط قرآن ترجمه کرده اند؟ با توجه به ترجمه آنان، چرا خدا نگفته:

پرسش: درباره آیه ۷۷ سوره فرقان به نظر می رسد معنی آیه این است که هر فیضی از سوی خدا به ما (یا لا اقل

برگزاری حج و روزه در ماههای ملایم سال خارج از دو ماه مقرر ذیحجه و رمضان عباداتی باطل است و هیچ رجحانی بر انجام این عبادات در ماههای قمری گردان در فصول ندارد. پسرخواندگی گذشته با با فرزندخوانده جدید که به قصد تربیت کودک صورت می گیرد تفاوت ماهوی دارد.

پرسش: قرآن در سوره واقعه، در مقایسه ای اهل سعادت را “گروهی” از پیشینیان و “گروهی” از آیندگان می داند. و همچنین عده پیشگامان و

پرسش: درمورد مشاهده اعمال توسط خداوند و رسولان و مومنان، آیه ۱۰۵ سوره توبه تفسير نمونه مدعی شده بخش عظیمی از گناهان در خفا صورت

پرسش: خداوند در آيه شريفه شصت سوره ي انفال به مسلمين توصيه ميكند كه از هر انچه در توان دارند در مبارزه و نبرد با

۱.فرموده اید «آنان که به مرتبه رفیع شاهد اعمال بودن رسیده اند، ظرفیت تحمل چنین شهادتی را دارند.» اشکال: هر چند ایشان در نهایت قرب

پرسش: دوبار عبارت “اولی الامر” در قرآن آمده است.آیات ۵۹ و ۸۳ سوره النساء. اطاعت از اولی الامر در آیه ۵۹ آمده است.برخی از این

خدا نور آسمانها و زمين است. زبان آیه آن چنانکه در انتهای ان تذکر داده شده است، زبان تمثیلی (مجازی و استعاری) است. مشبَّه خداوند است که مساوی نور است و وجه شبه ظهور و بروز و اظهار و ابراز است. آن چنان که نور بذاته ظاهر و مُظهر غیر است، خداوند نیز آشکار و ظاهر و بارز است و هرچه آشکار و بارز و ظاهر شود به اوست. نور الهی را اگر در سراچه‌ی جان انسان فرض کنیم، «مصباح» همان چراغ فطرت است، «زجاجه» و حباب قلب اوست، «مشکاة» روح محافظ ایمان و فطرت، «شجره‌ی زیتونه» وحی الهی، «نورْ علی نور» همان عقل و وحی رسولان الهی هستند.

مراد از بقیة الله در آیه‌ی ۸۶ سوره‌ی هود چیزی شبیه «الباقیات الصالحات» در آیه‌ی ۴۶ سوره‌ی کهف است. برخی روایات منقول از ائمه‌ی اهل بیت موجود در کتب اربعه و غیر آن بقیة الله را بر ائمه و مشخصا امام دوازدهم تطبیق کرده اند. این تطبیق برخاسته از نوعی توسعه در مفهوم بقیة الله از سرمایه یا سود حلال یا پاداش آنها به هر موجود نافعی است که مایه‌ی خیر بشر گردد. صحت این توسعه‌ی معنوی متوقف بر اعتبار روایات آن است. این احادیث مشکل سندی دارند.در نتیجه چنین استفاده ای از آیه‌ی یاد شده در مورد امام غائب فاقد دلیل معتبر روائی است.