اسفند ۱۳۸۶

مخاطب اوليه آيه با فرهنگ خاص زمانه اش كاملا تمثيل را درك كرده به حاقّ پيام دست يافته است. اما مخاطب ثانويه كه از فرهنگي متفاوت برخوردار است تمثيل را در ظرف فرهنگ مخاطب اوليه درك كرده اما به پيام جاودانه آيه كه همان توحيد و نفي شرك است مي رسد. به زبان ديگر اين تمثيل متعلق به فرهنگ گذشته است اما مُمَثّل و پيام آيه زنده و جاودانه است.