اعتراض به قوه قضاییه در مراسم افطار روزه سیاسی

سايت خبری رويداد

اظهارات صريح نيروهاي اصلاح طلب در اعتراض به روند بازداشت فعالان سياسي و نگهداري آنها در زندان

گزارش کامل «رويداد» از سخنرانی هاي ايراد شده در جلسه افطاري مراسم «روزه سياسي» در دفتر جبهه مشارکت

مراسم افطاري «روزه سياسي»‌در اعتراض به وضعيت بازداشت‌شدگان سياسي – مطبوعات دوشنبه شب در محل دفتر مركزي جبهه مشاركت با حضور روزه‌داران برگزار شد.

به گزارش خبرنگار «رويداد»، در اين مراسم دبيركل و اعضاي شوراي مركزي جبهه مشاركت، نهضت‌آزادي، انجمن دفاع از آزادي مطبوعات، چندتن از فعالان ملي – مذهبي، چندتن از اعضاي شوراي مركزي سازمان مجاهدين انقلاب اسلامي، برخي فعالان جبهه مشاركت در شهرستانها و نيز روحانيون، روزنامه‌نگاران، فعالان دانشجويي و استادان دانشگاه حضور داشتند.

دكتر «سيدمحمدرضا خاتمي» دبيركل جبهه مشاركت، حجت‌الاسلام دكتر «محسن كديور» رئيس انجمن دفاع از آزادي مطبوعات، مهندس «عزت‌الله سحابي»، دكتر «ابراهيم يزدي» دبيركل نهضت آزادي ايران، «عليرضا علوي‌تبار» استاد دانشگاه و «عمادالدين باقي» روزنامه‌نگار سخنراني كردند. همچنين «مريم عبدي» دختر عباس عبدي و «سهيلا حميدنيا» همسر سازگارا گزارشي از وضعيت اين دو فعال سياسي زنداني كه در اعتصاب غذا به سر مي‌برند، ارا ئه كردند.

خاتمي: اگر «روزه سياسي» نتيجه ندهد، راه‌هايي ديگر و گسترده‌تر را براي اعتراض در پيش خواهيم گرفت

دبيركل جبهه مشاركت دوشنبه شب در مراسم افطاري «روزه سياسي» در محل دفتر مركزي اين حزب گفت: «روزه سياسي اولين اقدام نيروهاي اصلاح‌طلب در اعتراض به بازداشت‌هاي غيرقانوني و وضعيت نگهداري زندانيان سياسي است و اگر اين اقدام با پاسخ مثبت مواجه نشود، راه‌هاي ديگر و گسترده‌تري را در پيش خواهيم گرفت».

به گزارش خبرنگار «رويداد»، دكتر «سيدمحمدرضا خاتمي» كه درباره ويژگي‌هاي خاص مراسم برگزار شده در محل جبهه مشاركت سخن مي‌گفت، اظهار داشت: «نخستين ويژگي مراسم آن است كه در آن خانواده‌هايي حضور دارند كه نگران حق حيات و سلامت عزيزان در بند خود هستند. ويژگي دوم آن است كه در اين مراسم كساني حضور دارند كه عليرغم وجود تفاوت‌هايي در ديدگاه‌هاي سياسي‌شان به روي دو نكته اصلي يعني آزاديخواهي و عدالت‌جويي اشتراك دارند و براي آن هزينه پرداخته‌اند».

نايب رئيس اول مجلس با اشاره به اينكه «حاضران در اين جلسه تاكنون به اشكال مختلف از مقاله نوشتن تا فرياد زدن و بيانيه دادن، همه يك سخن را گفته‌اند و آن اجراي قانون بوده است»، تأكيد كرد: «ما ديگر از حكومتگران اجراي قانون را هم نمي‌خواهيم، بلكه همچون امام حسين(ع) كه مي‌فرمود اگر دين نداريد، لااقل آزادمرد باشيد، از آنان مي‌خواهيم كه دست‌كم حداقلي از انسانيت و اخلاق را رعايت كنند».

خاتمي در ادامه نسبت به «شكل‌گيري يك فاجعه درون زندان‌ها هشدار داد و گفت: «اخبار نگران‌‌كننده‌اي كه از وضعيت زندانيان چون عبدي، سازگارا، رحماني، رضوي فقيه و ديگران مي‌رسد، چنان است كه به نظر مي‌رسد قتل زهرا كاظمي در برابر فاجعه پيش‌رو، اتفاقي كوچك باشد».

دبيركل جبهه مشاركت با ابراز اميدواري نسبت به اينكه اقدام اعتراض‌آميز «روزه سياسي» بتواند به ايجاد اطميناني درباره سلامت زندانيان منجر شود، خطاب به خانواده زندانيان سياسي، مطبوعاتي و دانشجويي گفت: «ما با اين اقدام، خود را در غم و درد شما شريك كرديم و مطمئن باشيد كه اگر پاسخ مثبتي از اين اقدام گرفته نشود، اقداماتي گسترده‌تر را انجام خواهيم داد».

كديور: دستورهاي رهبر جامعه نفوذ ندارد يا در پشت پرده دستورهايي ديگر مطرح مي‌شود؟

رئيس انجمن دفاع از آزادي مطبوعات نيز در مراسم افطاري «روزه سياسي» در محل دفتر مركزي جبهه مشاركت گفت: «ميزان بازداشتي‌هاي سياسي و مطبوعاتي در ايران به حدي رسيده كه جايگاه كشور ما را نه تنها در خاورميانه بلكه در ميان كل كشورهاي درحال توسعه، مثال‌زدني كرده است».

به گزارش خبرنگار «رويداد»، حجت‌الاسلام دكتر «محسن كديور» در ابتداي سخنان خود وضعيت كشور را با فلسطين اشغالي مقايسه كرد و گفت: همچنانكه امروز در فلسطين ترور به امري عادي تبديل شده و رژيم اسرائيل جرأت مي‌كند كه آشكارا موضوع ترور رهبر فلسطيني‌ها (عرفات) را اعلام كند، در كشور ما هم حجم زندان و تبعيد دانشجويان، روزنامه‌نگاران و فعالان سياسي ـ عقيدتي چنان زياد شده كه هر روز انتظار خبر بازداشتي ديگر را مي‌كشيم و بخش عمده اخبار داخلي روزنامه‌هاي «لت و پارشده» موجود هم، مربوط به بازداشت‌شدگان سياسي و مطبوعاتي است.

وي با بيان اينكه شرايط كنوني همچنين يادآور مطلبي است كه مرحوم آيت‌الله طالقاني در مقدمه كتاب مرحوم آيت‌الله ناييني نوشته كه مي‌گويد: ما در سال ۳۴، هر زمان پدرم از خانه بيرون مي‌رفت، نگران بوديم كه آيا به خانه باز خواهد گشت يا نه؟» گفت: «ظاهراً قصه سرزمين ما از ۵۰ سال پيش تاكنون تغييري نكرده و تنها افراد عوض شده‌اند».

كديور تصريح كرد: «به مديريت كشور بايد تبريك گفت كه با چنين وضعيتي مي‌خواهد امور داخلي كشور را آن هم در زماني كه با اولتيماتوم خارجي و اجماع جهاني عليه خود روبه‌روست، سامان دهد».

وي با اشاره به در زندان ماندن دانشجويان بازداشتي با وجود صدور دستور مقام رهبري گفت: «وقتي دستور داده مي‌شود كه دانشجويان آزاد شوند، ليستي مي‌آورند و مي‌گويند كه شاخص‌ترين دانشجويان زنداني، دانشجو نيستند. آيا «سعيد رضوي‌فقيه» و «مهدي اميني‌زاده» دانشجو نيستند؟ چرا وقتي كه براساس متني كه در هيچ كجا هم منتشر نشده، دستور اعمال رأفت در مورد «هاشم آقاجري» داده مي‌شود، باز هم او در بند كارگري اوين به سر مي‌برد و از تحويل دارو به او جلوگيري مي‌شود؟ آيا رهبر جامعه نفوذ كلام ندارد تا دادگستري جمهوري اسلامي دستوراتش را اجرا كند و يا وضع به گونه‌اي است كه دستوراتي علني و در صفحات مطبوعات داده مي‌شود و دستورات ديگري هم در پشت پرده وجود دارد؟»

وي تأكيد كرد: «جامعه ما در شرايط كنوني براي تحقق آشتي ملي نيازمند عمل است و نه دستورهاي مطبوعاتي».

كديور با طرح نقل‌قولي از يك فعال سياسي كه هم پيش از انقلاب و هم پس از آن در زندان به سر برده، گفت: «اين چهره شريف، مي‌گفت كه يك روز زندان در جمهوري اسلامي برابر با ۱۰سال زندان در قبل از انقلاب است و عجب اينكه وضعيت كنوني قوه قضائيه ما، بدترين وضع آن در دوران پس از انقلاب نيز هست».

رئيس انجمن دفاع از آزادي مطبوعات افزود: «وضعيت دادگستري در حكومتي كه داعيه برپايي عدل علوي را دارد، به جايي رسيده كه همسر «تقي رحماني» به رئيس كميسيون اصل ۹۰ مجلس شكايت مي‌كند كه به وي در زندان اجازه قضاي حاجت مستمر داده نمي‌شود و او بايد در سلول، خودش را راحت كند. پرسش اين است كه آيا باعث شرمندگي نيست كه درخواست ما از قوه قضائيه در ۲۵ سال پس از انقلاب اين باشد كه لطف بفرمائيد و به زنداني سياسي، اجازه قضاي حاجت بدهيد؟ اين نتيجه همان انقلابي است كه هدف آن بر پاي عدالت و آزادي بود؟»

وي با بيان اينكه «دستگاه قضايي در زمينه عدالت يكي از سياهترين كارنامه‌ها را ارائه كرده است» گفت: «جمع حاضر با روزه سياسي خود اعلام داشت كه صريحاً به عملكرد قوه قضائيه جمهوري اسلامي اعتراض دارد».

كديور در ادامه پرسش‌هاي خود از عملكرد دستگاه قضايي كشور گفت: «بازداشت موقت سقف ندارد؟ دوران نگهداري در سلول انفرادي چطور؟ مگر شما نبوديد كه مي‌گفتيد يك روز زندان انفرادي، برابر با ده روز زندان عادي است؟ مگر شما نمي‌گفتيد كه تحمل زندان انفرادي به بدترين شكنجه است؟ پس چطور مي‌شود كه به نقل از بازداشت‌شده‌هاي ما پس از تحمل دوران انفرادي گفته مي‌شود كه احتياج به وكيل ندارند؟ اين را ديگر هر بچه خردسال حقوق نخوانده‌اي مي‌فهمد كه وكيل نخواستن ناشي از فشارهاي موجود در زندان است، چرا كه داشتن وكيل حق قانوني هر متهم است. آن وقت شما مي‌آييد و در مصاحبه تلويزيوني به صراحت مدعي مي‌شويد كه خودشان وكيل نخواسته‌اند؟»

رئيس انجمن دفاع از آزادي مطبوعات در پايان سخنانش بار ديگر ضمن ابراز نگراني و اعتراض نسبت به وضعيت بازداشت‌شدگان سياسي، مطبوعاتي، عقيدتي و دانشجويي گفت: «كمترين كاري كه ما مي‌توانيم بكنيم دادخواهي در سطح داخلي و خارجي است. من در همين جا اعلام مي‌كنم كه اگر دادخواهي ما در داخل كشور به نتيجه نرسد، ابايي نداريم كه دادخواهي خود را به مراجع بين‌المللي ببريم و به آنها بگوييم كه ما از دستگاه قضايي خود، ايمن نيستيم».

سحابي: حاكمان فعلي مي‌خواهند كه اگر خود رفتني هستند، مملكت را برباد دهند

مهندس «عزت‌الله سحابي» از فعالان ملي –مذهبي، سخنران ديگر مراسم افطاري «روزه سياسي» بود كه دوشنبه شب در محل دفتر مركزي جبهه مشاركت برگزار شد.

مديرمسؤول نشريه توقيف‌شده «ايران فردا» در اين مراسم گفت: «اين مجلس براي همدردي، همراهي و همفكري با زنداني مبارز و مجاهد مهندس عبدي و نيز ديگر زندانيان سياسي است كه پاي حرف خود ايستاده‌اند و ما اميدواريم بتوانيم راه آنها را ادامه دهيم.»

وي در ادامه به تحليل شرايط كنوني پرداخت و اظهار داشت: «در روزگار سختي قرار گرفته‌ايم. من در تاريخ معاصر يعني از زمان قاجار تاكنون زماني چنين خطير و خطرناك را سراغ ندارم. زمانه‌اي كه در آن كشور هم با تهديد خارجي مواجه است، هم مخاطرات داخلي و هم پوسيدگي و فساد در نظام اجتماعي-اقتصادي در سطوح پايين وجود دارد.»

سحابي با اشاره به شعر «در اين شب سياه هم گم گشت راه مقصود، از گوشه‌اي برون آي، اي كوكب هدايت» گفت: «باوجود همه اين سختي‌‌ها و مخاطرات بايد اميدوار بود چرا كه كوكب هدايت و اميد از گوشه‌اي بيرون خواهد آمد.»

اين فعال سياسي با اشاره به وجود شواهد مختلف براي اميدوار بودن، توضيح داد: شاهد مكتبي ما قرآن است كه بارها در آيات خود به آنها كه در پاي وحدانيت و ايمان خود مي‌ايستند، وعده نيك و بشارت داده است. از لحاظ تاريخي نيز شواهدي داريم كه نشان مي‌دهد وضعيت موجود، دوام نخواهد داشت. وي در توضيح شواهد تاريخي به تجارب پهلوي دوم اشاره كرد و گفت: «در ۲۸ مرداد ۵۷، محمدرضا شاه پهلوي مصاحبه‌اي داشت با مك دالاس آمريكايي. او در اين مصاحبه مخالفان حكومت را «مشتي سگ كه واق‌واق مي‌كنند» معرفي كرد: اما كمتر از سه ماه بعد در ۱۳ آبان همان سال، كار او به جايي رسيد كه با حالتي اشكبار در تلويزيون رسمي اعلام كرد كه «اي مردم! من صداي انقلاب شما را شنيدم».

سحابي ادامه داد: ساير رژيم‌هاي توتاليتر و ديكتاتوري نيز چنين بوده‌اند. چنانكه اتحاد جماهير شوروي كه در سال ۱۹۸۵ و همزمان با به قدرت رسيدن گورباچف همچنان ابرقدرت جهان بود، در عرض ۵ سال به نقطه‌اي رسيد كه كاسه گدايي در برابر آمريكا و اروپا به دست گرفت و كل سيستم هم فروپاشيد.

وي افزود: وقتي شاهد هستيم كه برخي با وجود آن كه اين مسائل تاريخي را در دوره زندگي خود مشاهده كرده‌اند، باز هم مواضعي تهديدآميز مي‌گيرند، بايد دانست كه اين موضع‌گيري‌ها بيش از آن كه ناشي از اقتدار باشد، حاصل ترس دروني و خودفريبي اقتدارگرايان است.

اين فعال برجسته ملي-مذهبي با اشاره به اين كه از ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ تا اواخر سال ۵۶ وضعيت سياسي- اجتماعي كشور بسيار سرد، سنگين و مأيوس كننده بود، گفت: «در حالي كه تقريباً همه فعالان سياسي از اوايل دهه ۵۰ در زندان به سر مي‌بردند، ناگهان از اواخر سال ۵۶ قيام غيرقابل پيش‌بيني مردم آغاز شد و توانست در ۱۷ شهريور ۵۷ كمر رژيم را بشكند.

سحابي پس از اشاره به اين تجربه گفت: «چنين نماند و چنين نيز هم نخواهد ماند».

وي افزود: وظيفه ما اين است كه به اعتقادات و راه خودمان كه هدفي جز رسيدن به ايراني آباد، آزاد، مستقل و امن را تعقيب نمي‌كند، ادامه دهيم.

سحابي با اشاره به يكي از موارد بازجويي خود در جريان محاكمات اخير ملي-مذهبي‌ها در دادگاه انقلاب گفت: «من در دادگاه اعلام كردم كه ما به دنبال حضور و تأثير اخلاق، معنويت و دين در زندگي اجتماعي شهروندان هستيم اما نمي‌خواهيم كه اين حضور و تأثير تحميلي و از بالا باشد. چرا كه مي‌بينيم همين قانون اساسي و ولايت فقيه- كه ما خود را ملتزم به آن مي‌دانيم- به دين ضربه مي‌زند.»

وي تأكيد كرد: «عملكرد جمهوري اسلامي به گونه‌اي بوده كه حكومت فعلي ديگر نه تنها «جمهوري» نيست، بلكه «اسلامي» هم نيست. چون ما اين رفتارها را مطابق اسلام نمي‌دانيم.»

اين فعال سياسي بار ديگر با تكرار شعر «چنين نماند، چنين نيز هم نخواهد ماند» ابراز اميدواري كرد كه «چنين نماندن» به معناي فروپاشي، جنگ داخلي و تجزيه نباشد و اگر قرار است حاكمان فعلي بروند، مملكت را هم با خود بر باد ندهند. چرا كه ما شنيده‌ايم آنها چنين تهديدهايي را هم مطرح كرده‌‌اند.

سحابي در پايان با «سمبوليك» خواندن برنامه «روزه سياسي» گفت: اين اقدام نشان داد كه حتي سختي روزگار هم باعث نمي‌شود تا مردم از زندانيان سياسي دور شوند. بلكه با آنها همراه و همدل هستند و ما اميدواريم كه خبر اين برنامه به زندانيان هم برسد تا قوت قلبي براي آنها در هنگام تحمل فشارهاي زندان باشد.

پيام عبدي از زندان: مراسم «روزه سياسي» حمايت از من نيست، حمايت از آزادي است

«عباس عبدي» در آخرين تماس تلفني خود با خانواده‌اش با ابراز تشكر از برگزاري مراسم «روزه سياسي» از سوي فعالان سياسي- مطبوعاتي در اعتراض به وضعيت وي، گفته كه «اين اقدام، حمايت از من نيست. بلكه دفاع از آزادي و آزادگي است.»

به گزارش خبرنگار «رويداد»، دختر عبدي با اعلام اين خبر در مراسم افطاري «روزه سياسي» در محل دفتر مركزي جبهه مشاركت گفت: من وقتي موضوع اعتصاب غذاي پدرم و روزه سياسي دوستان و علاقه‌مندان ايشان را به مرتضوي منتقل كردم، او با نوعي بي‌خيالي گفت كه حتي اگر ۵۰۰ نفر هم در اين مملكت دست به اعتصاب غذا و روزه سياسي بزنند، هيچ اتفاقي نخواهد افتاد. وقتي من در پاسخ به او گفتم كه اشكال دستگاه قضايي در وجود چنين تحليل‌هايي است، مرتضوي گفت كه به عبدي و دوستانش بگو كه «دست از اين مسخره‌بازي‌ها بردارند.»

ابراهيم يزدي: تا وقتي اصلاحات سازماندهي نشود در بر همين پاشنه مي‌چرخد كه پيش از اين بود

دبيركل نهضت آزادي ايران گفت: اولين ثمره و ميوه به زندان افكندن نيروهاي مختلف اصلاح‌طلب آن است كه ما را از برخي غفلت‌ها بيدار مي‌كند و باعث مي‌شود تا در كنار هم جمع شويم، سخن بگوييم و راهي براي حل مسائل بيابيم.

دكتر «ابراهيم يزدي» كه دوشنبه شب در مراسم افطاري «روزه سياسي» كه در محل دفتر مركزي جبهه مشاركت برگزار شد، سخن مي‌گفت، افزود: «در جمع موجود من اشتراكات فراواني مي‌بينم. چه از جهت سلبي و چه از جهت ايجابي. يعني ما با وجود اختلاف ديدگاه‌ها، هم در مورد آنچه نمي‌خواهيم اتفاق نظر داريم و هم در مورد آنچه مي‌خواهيم؛ يعني عدالت و آزادي».

وي با اشاره به سرمقاله يكي از نشريات چاپ تبريز در حدود ۷۰ سال قبل كه تحت عنوان «حريت و امنيت» چاپ شده بود، گفت: «در آنجا آمده بود تا زماني كه امنيت محقق نشود، حريت و آزادگي محقق نمي‌شود. اين مسأله امروز پس از گذشت ۷۰ سال همچنان مطرح است، چرا كه تنها كارگردان‌ها و اسم‌ها عوض شده‌اند اما رويه برخورد و محتواي مطلب همان گونه هست كه بود و در بر همان پاشنه‌اي مي‌چرخد كه پيش از اين.»

وي تنها راه تغيير در اين وضعيت را سازماندهي نيروهاي اصلاح‌طلب و خواهان تحول دانست و گفت: «در ۲۸ مرداد، يكي از دلايل سقوط دولت مصدق آن بود كه سازماندهي براي دفاع از دولت ملي وجود نداشت. پرسش اين است كه چرا ما پس از ۵۰ سال در شرايطي نيستيم كه ازماندهي داشته باشيم؟ به عبارت ديگر، چه اتفاقي افتاده كه اين ۲۲ ميليون رأي نمي‌تواند در مقابل آن ۱۰ درصد حرف خود را به پيش ببرد؟»

يزدي به پرسش‌هاي خود چنين پاسخ داد: «تا زماني كه نيروهاي هوادار اصلاح و تحول توده‌‌وار است و سازماندهي نشده، اقدامات ما «خشت بر آب زدن» است.»

دبيركل نهضت آزادي با بيان اين كه «موفقيت طرف مقابل تنها به دليل قدرت آن نيست بلكه از ضعف ما نيز ناشي مي‌شود» از جبهه مشاركت كه با برپايي روزه سياسي، زمينه يك اقدام سياسي مشترك را به وجود آورده، تشكر كرد و ابراز اميدواري كرد كه اين اقدامات تداوم داشته باشد و گسترش يابد.

وي در عين حال از نمايندگان اصلاح‌طلب- به ويژه نمايندگان تهران- انتقاد كرد و گفت: من به عنوان يك موكل از وكلاي خود مي‌پرسم كه چه زمان شما مرا فراخوانديد و تجمعي برپا كرديد كه در آن بگوييد چه كرده‌ايد و چرا نتوانسته‌ايد به وعده‌هاي خود به مردم عمل كنيد؟

يزدي افزود: ما در اوايل مبارزه براي مشروطه سنت «بست‌نشيني در خانه علما» را داشتيم كه هر كه ظلمي به او مي‌شد، به منزل علما مي‌رفت و در آنجا تحصن مي‌كرد. پس از آن كه مجلس تشكيل شد، اين بست‌نشيني‌ها در «خانه ملت» شكل مي‌گرفت. من در اينجا پيشنهاد مي‌كنم كه تا اين دوره مجلس تمام نشده و موقعيت داريم، بياييم و اقداماتي چون «روزه سياسي» را به جاي دفتر جبهه مشاركت در خانه ملت بگيريم. بياييم اين سنت «بست‌نشيني» را احيا كنيم تا شايد كسي به دادمان برسد.

دبيركل نهضت آزادي سپس اقتدارگرايان را مخاطب خود قرار داد و از آنها خواست كه «تجربه شاه را تكرار نكنند.»

يزدي با اشاره به يكي از ملاقات‌هاي خود و اعضاي شوراي مركزي نهضت آزادي با «اكبر هاشمي رفسنجاني» در اوايل انقلاب گفت: در آن ملاقات ما با انتقاد از توقيف مطبوعات و تحديد احزاب گفتيم كه «آقايان! شما تجربه شاه را تكرار نكنيد» در پاسخ ما، آقاي رفسنجاني گفت كه بله. ما تجربه شاه را تكرار نمي‌كنيم. چون ديديم كه او وقتي در اواخر حكومت خود، فضا را باز كرد، حكومتش فروپاشيد.

يزدي با انتقاد از وجود چنين نگاهي در نزد حكومتگران به يكي از بازجويي‌هاي اخير خود در دادگاه انقلاب اشاره كرد و گفت: در آنجا بازجو به من گفت كه شما در نهضت آزادي به ولايت فقيه اعتقاد نداريد؟ گفتم: نه ولي به قانون اساسي التزام داريم. بازجو به من گفت شما كه به ولايت فقيه اعتقاد نداريد، آيا ممكن است زماني پيشنهاد رفراندوم براي حذف اين موضوع از قانون اساسي بدهيد؟ پاسخ من اين بود كه اميدواريم كار به جايي نرسد كه براي حذف ولايت فقيه درخواست رفراندوم كنيم.

دبيركل نهضت آزادي در عين حال افزود: متأسفانه اكنون شرايط به گونه‌اي پيش رفته كه همه انگشت‌ها به يك سو است و احتياجي نيست كه من در اينجا فرياد بزنم و مطلب را صريح‌تر از اين بگويم.

وزير خارجه دولت موقت همچنين با اشاره به صدور قطعنامه اخير آژانس بين‌المللي انرژي اتمي عليه ايران گفت: «بي‌تدبيري آقايان كار را به جايي رساند كه گرهي كه با انگشت باز مي‌شد، ديگر با دندان هم باز نشود.»

وي توضيح داد: قطعنامه آژانس بسيار روشن است. اينها ديگر فقط امضاي پروتكل را نمي‌خواهند. بلكه خواستار توقف ساخت نيروگاه‌ها و بحث غني‌سازي اورانيوم نيز هستند. حال اگر پذيرفتيد كه هيچ، در غير اين صورت موضوع به شوراي امنيت خواهد رفت و در آنجا قطعنامه‌اي شديدتر عليه كشور صادر مي‌شود.

دبيركل نهضت آزادي با اشاره به شكل‌گيري اجماع جهاني عليه ايران از حكومتگران پرسيد: «اگر شوراي امنيت به نيروهاي بين‌المللي مجوز دهد كه مرزهاي كشور را تهديد كنند، شما چه پاسخي به ملت خواهيد داد؟ اگر تنگه هرمز را ببندند و جريان صدور نفت ايران را مانع شوند، شما چه خواهيد كرد؟»

وي در پاسخ به پرسش‌هاي خود با بيان اين كه «در هر خانواده‌اي رسم است كه در هنگام تهديد و فشار خارجي اختلافات داخلي خود را كنار مي‌گذارد»، گفت: تعجب‌آور است كه در كشور ما، برعكس عمل مي‌شود گويا دست‌هايي وابسته وجود دارند كه همزمان با فشار خارجي، مسائل داخلي را هم در جهت خواست و اهداف بيگانگان پيش مي‌برند.

يزدي در پايان با دعا براي آزادي زندانيان سياسي، ابراز اميدواري كرد كه خانواده آنها مانند هميشه از اين امتحان سخت كه خداوند نيز در قرآن وعده آن را به مؤمنان داده است، سربلند و مفتخر بيرون آيند.

باقي: «زندان» شيشه عمر اقتدارگرايان است و بايد آنرا شکست

«عمادالدين باقي» روزنامه‌نگاري كه خود بيش از دوسال را در عصر اصلاحات در زندان سپري كرده، از اصلاح‌طلبان خواست تا براي بي‌اثركردن زندان كه او آن را «شيشه عمر اقتدارگرايان» مي‌ناميد، اقدام كند.

به گزارش خبرنگار «رويداد»، اين فعال سياسي در مراسم افطاري «روزه سياسي» كه دوشنبه شب در محل دفتر مركزي جبهه مشاركت برگزار شد، گفت: انقلاب ۵۷، انقلابي عليه ديكتاتوري و براي آزادي بود. يكي از سه ركن اين انقلاب، آزادي بود، البته، نه آزادي زندانبانان و آمران زندان، بلكه آزادي شهروندان و مخالفان.

عضو شوراي مركزي انجمن دفاع از آزادي مطبوعات با بيان اينكه «در زمان انقلاب، ما هيچگاه تصور نمي‌كرديم كه كسي در رژيم آينده به جرم بيان عقيده و ديدگاهش زنداني شود»، گفت كه اين در حالي است كه طبق بررسي‌هاي وي، تنها در تهران ۳۹ زنداني سياسي، عقيدتي و مطبوعاتي حضور دارند، ضمن آنكه هنوز آمار دقيقي از وضعيت زندانيان شهرستاني موجود نيست.

باقي با بيان اينكه «نام بسياري از اين زندانيان براي افكار عمومي و حتي فعالان سياسي ناآشناست» از مطبوعات، نهادهاي مدني، احزاب و مردم به خاطر آنكه «اهتمام كافي به امور زندانيان نمي‌شود» گلايه كرد.

وي افزود: يكي از مطالبي كه در محافل اقتدارگرايان بسيار شنيده مي‌شود اين است كه ما افراد را زنداني مي‌كنيم و پس از مدتي سروصدا، آنها فراموش مي‌شوند. اين مطلب خود نشانگر عملكرد ضعيف و قابل‌نقد مطبوعات و نهادهاي مدني اصلاح‌طلب است كه بايد درصدد رفع آن برآمد.

اين روزنامه‌نگار همچنين از «تبعيض» نهادهاي مدني، احزاب و مطبوعات در مورد زندانيان سياسي- عقيدتي انتقاد كرد و گفت: «در ميان اين ۳۹ زنداني، بسياري وجود دارند كه به خاطر ديدگاه‌هاي فكري و سياسي متفاوت خود با احزاب و مطبوعات موجود، نامي از آنها به گوش نمي‌رسد.»

باقي در ادامه به تبيين اين مطلب پرداخت كه «زندان شيشه عمر اقتدارگرايان است». وي گفت: نيروهاي اقتدارگرا در حال حاضر هم با تنفر شهروندان از خود مواجه هستند و هم در خارج از كشور اعتبار و وجهه ندارد. در اين شرايط، تنها ابزار مشروعيت بخش آنها، «زندان» است. آنها مي‌كوشند تا با ابزار زندان،‌اصلاح‌طلبان را دچار انفعال كنند.

وي تأكيد كرد: اصلاح‌طلبان بايد اين شيشه عمر را بشكنند. بايد ترس از زندان از ميان برود، بايد هزينه زنداني كردن اصلاح‌طلبان را بالا برد و من ابتكاراتي نظير «روزه سياسي» را گام اول در اين جهت ارزيابي مي‌كنم.

اين تحليلگر سياسي با بيان اينكه «ممكن است چنين اقداماتي در ابتدا جواب ندهد» افزود: تجربه اعتراضات ۱۸ تير۷۸ كه چهار سال بعد در ۱۸ تير ۸۲ تشديد شد، نشان داد كه جريان سركوب به گسترش و تشديد اعتراض‌ها منجر مي‌شود و در نهايت به ضرر اقتدارگرايان عمل مي‌كند.

باقي با انتقاد از اقتدارگرايان كه آنها را «كارگردانان فشار و سركوب» مي‌ناميد، گفت: آقايان فكر مي‌كنند كه هيچ ارتباطي ميان رفتارهاي داخلي حكومت با مسائل خارجي نيست. آنها فكر مي‌كنند كه فشارهاي امروز و اولتيماتوم دادن به كشور، توطئه خارجي است. در حالي كه اين قطعنامه نه از سوي آمريكا و اسرائيل بلكه از سوي كشوري چون ژاپن پيشنهاد شده كه دوست و متحد اقتصادي ما محسوب مي‌شود.

وي تأكيد كرد: اين رويداد نشان مي‌دهد كه جهانيان با بي‌اعتمادي به حكومت ما مي‌نگرند. آنها مي‌گويند رژيمي كه با مردم خود چنين بي‌رحمانه رفتار مي‌كند، چه تضميني وجود دارد كه درصورت دستيابي به سلاح هسته‌اي، با همين بي‌رحمي با جهانيان برخورد نكند؟

باقي همچنين، اقدام كشورهايي چون ژاپن،‌استراليا و كانادا را نشانگر آن دانست كه آنان براساس تحولات داخلي و خارجي ايران به اين نتيجه رسيده‌اند كه بايد براي آينده خود در اين كشور سرمايه‌گذاري كنند و از اين جهت، با آمريكا و اتحاديه اروپا در جهت فشار با ايران همكاري مي‌كنند.

اين روزنامه‌نگار افزود: كار به جايي رسيده كه حتي نويسندگان چپگرا و ضدآمريكايي هم در حال بسيج افكار عمومي جهان عليه ايران هستند و در اين شرايط، ما آخرين كساني هستيم كه به شكل مدني و با تجمعات آرام اعتراض خود را به حكومت اعلام مي‌كنيم.

عضو شوراي مركزي انجمن دفاع از آزادي مطبوعات با بيان اينكه «در آينده نزديك حكومت با زبان قهر و خشونت مواجه خواهد شد»، گفت: «گويا اقتدارگرايان كه خود را رفتني مي‌دانند، مي‌خواهند زميني سوخته را تحويل مردم و اصلاح‌طلبان دهند. اميد كه چنين فرصتي پيدا نكنند.»

علوي تبار: مسؤوليت اقدامات دستگاه قضايي به طور مستقيم متوجه مقام رهبري است

«عليرضا علوي‌تبار» استاد دانشگاه و تحليلگر سياسي از اصلاح‌طلبان خواست تا در شرايط كنوني در جهت ايجاد «قدرت همسنگ» براي مقابله با اقتدارگرايان حركت كنند.

به گزارش خبرنگار «رويداد»، اين عضو شوراي سردبيري روزنامه «صبح امروز» كه دوشنبه شب در مراسم افطاري «روزه سياسي» در محل دفتر مركزي جبهه مشاركت سخن مي‌گفت، سخنانش را با اين جمله كوتاه آغاز كرد: «هيچ راز و رمزي در سياست ايران وجود ندارد.»

وي كه كمتر از يك سال پيش در يادداشتي از «راز عمومي ايرانيان» سخن گفته بود، اين بار به صراحت گفت: «همه ما مي‌دانيم كه چه كسي دستور اين اقدامات را مي‌دهد، چرا كه صورت مسأله روشن است: در جمهوري ولايي ايران، رئيس قوه قضائيه توسط مقام رهبري منصوب مي‌شود و كسي جز او امكان اصلاح وي را ندارد. در اين شرايط، يك قاعده مديريتي وجود دارد مبني بر آن كه هر كس به اندازه‌اي كه اختيارات دارد، مسؤول است. بنابراين، مسؤوليت رفتار دستگاه قضايي با شخص رهبري است. اگر اين دستگاه به عدالت عمل كند، اجر آن براي رهبري خواهد بود و اگر به ظلم عمل كند، او بايد در دنيا و آخرت پاسخگو باشد.»

وي افزود: «هرگاه دوستان به من مي‌گويند كه اقدامات دستگاه قضايي در چارچوب شرع و قانون اساسي نيست، پاسخ من آن است كه اين دستگاه نه نماينده دين است و نه قانون؛ بلكه نماينده قدرت است.»

علوي تبار گفت: در اين شرايط، ديگر تحليل و افشاگري درباره مسائل نتيجه نمي‌دهد. بلكه اينك زماني است كه بايد عمل كرد و در اين چارچوب، تنها راه ايجاد قدرت همسنگ با قدرت اقتدارگرايان است كه از طريق دستگاه قضايي اعمال مي‌شود.

وي در مورد چگونگي شكل‌گيري اين قدرت گفت: ما نه سلاح داريم و نه ثروت. تنها ابزار ما، تعداد و تشكيلات مي‌تواند باشد. اگر اين تشكيلات گسترده را ايجاد كرديم، مي‌توانيم در برابر اقتدارگرايان بايستيم وگرنه تا ابد بايد التماس كنيم و آنها هم كار خود را بكنند.

اين استاد دانشگاه خطاب به اصلاح‌طلبان افزود: «اگر سكوت و بي‌عملي ما ادامه يابد، فضا از آنچه كه هست، بدتر خواهد شد. بنابراين، بايد عمل كنيم و اينك زماني است كه به وحدت و همدلي ميان همه نيروهاي اصلاح‌طلب نياز داريم.»