ازدواج

پرسش: شرایط سنی شاهد ازدواج چیست؟ می توان شاهد زن داشت؟     پاسخ: شهادت در ازدواج مستحب و در طلاق واجب است. شاهد ازدواج

اگرچه با وجود رضایت طرفین و عدم مانع شرعی و اراده‌ی ازدواج طرفین زن و شوهر محسوب می شوند ، اما بارکردن لوازم شرعی به خصوص در زمان اختلاف و طلاق باعث مشکلات فراوانی می شود. تحقق ازدواج نیازمند مُبرز صریح عرفی است. این ابراز حداقل به سه صورت ممکن است: ابراز لفظی صیغه‌های مشهور نکاح، ابراز لفظی صریح پیمان ازدواج از سوی طرفین به غیر صیغه های مشهور، کتابت صریح در ازدواج. احتیاط مستحب در طریق اول است.

رابطه‌ی جنسی زن و مرد سه حالت دارد: ۱) شرعی، ۲) غیرشرعی اما قانونی و عرفی، ۳) زنا. زنا در فقدان مطلق ازدواج اعم از شرعی و عرفی محقق می شود.

پرسش: دانشجو و در حال حاضر ساکن خارج از کشور هستم. اگر من با دختری غیر ایرانی که وجود خدا برایش اثبات نشده اما ضدیتی هم با

پرسش: درباره مصاحبه اخیرتان درباره فرزندخواندگی که فرموده ‏اید: «عقلا بما هم عقلا ازدواج سرپرست با فرزندخوانده را قبیح می دانند» به نظرم نمی‏ شود

پرسش: من سرپرستی دختر مرحوم برادر خانم خود را به عهده گرفته ام. او می داند که من شوهر عمه او هستم اما درمراودات معمولی

پرسش: همانطور که مطلعید این روزها به دلیل مصوبه مجلس در مورد ازدواج سرپرست با فرزندخوانده بحث زیادی پیرامون این موضوع شکل گرفته است.طرفداران مجاز

پرسش: در مورد وضعیت ازدواج ترانسکشوالها (اختلال هویت جنسی) و هرمافرودیتها (اختلال در عضو جنسی/ دوجنسه) لطفا توضیح بفرمایید. آیا این گونه افراد برای ازدواج

ازدواج دختر شیعه با پسر اهل سنت یا دختر اهل سنت با پسر شیعه هیچ اشکال شرعی ندارد . مسلمان کفوء مسلمان است. اولیاء دین از رسول خدا و علی مرتضی در ازدواج مرزبندی شیعه و سنی را رعایت نمی کردند. به علاوه این حق دختر است که شریک زندگی خود را انتخاب کند و پدر حق تحمیل زوج یا ممانعت از ازدواج وی را ندارد.

پرسش: با آقایی که چند سال از من کوچکتر هستند آشنا شده ام. هدف ایشان به طور کاملا جدی ازدواج با من هست. اما مواردی

سقط جنین در موارد زیر «به تشخیص شورای پزشکان متخصص» جایز است: الف. جان مادر در خطر حتمی باشد. ب. نگاهداری جنین برای مادر ضرر یا حرج شدید داشته باشد، قبل از ولوج روح. ج. جنین مبتلا به بیماری صعب العلاج باشد، قبل از ولوج روح.
لقاح مصنوعی فی حد نفسه شرعا مجاز است.

ازدواج تک همسری حکم ثابت اسلام است. تعدد ازواج از احکام موسمی متناسب با شرائط زمانی مکانی عصر نزول بوده است و تداوم آن جز در شرائط اضطراری آن هم جز با اذن همسر نخست میسر نیست.کمتر زنی در شرائط عادی به شوهر خود اجازه‌ی تجدید فراش می دهد و همین از امارات طبع تک همسری زندگی زناشویی است. عدم اعتبار ادله‌ی تعدد زوجات به عنوان حکم دائمی و غیرمشروط شرعی مهمترین دلیل اکتفا به تک همسری جز با رضایت همسر نخست است.

پرسش: آیا راهی برای محرم شدن با فرزندخوانده وجود دارد؟ با توجه به محدودیت‌هایی که در اسلام در ارتباط با نامحرم وجود دارد و مشقت‌هایی

مردم به لحاظ دینی چند دسته هستند: اول. مسلمان، دوم پیرو دیگر ادیان الهی (ابراهیمی)، سوم موحد غیر متدین به ادیان یادشده، چهارم لاادری (نه متدین و موحدند نه منکر خدا و آخرت)، پنجم منکر خدا، کافر بالمعنی الاعم یا مشرک.از این پنج گروه ازدواج مسلمانان تنها با گروه اول و دوم مجاز است. اگر حنفایی در زمان ما یافت شود ملحق به اهل کتاب خواهند بود. البته جواز ازدواج با اهل کتاب در صورت دسترسی به مسلمان جواز توأم با کراهت است. حرمت ازدواج با سه دسته‌ی اخیر ذومراتب است.

زن و مردی که می خواهند ازدواج کنند خودشان هم می توانند صیغه عقد را بخوانند و لزومی ندارد عاقد روحانی یا غیر روحانی حاضر باشد. مهم این است که صیغه عقد را درست بخوانند. حتی اگر به زبان عربی مسلط نیستند، به هر زبانی که صحبت می کنند ترجمه صیغه را کامل ادا کنند کافی است.

هیچ تفاوتی بین ازدواج دختر مسلمان با پسر اهل کتاب از یک سو و ازدواج دختر اهل کتاب با پسر مسلمان نیست، اگر ممنوع است هر دو ممنوع است و اگر مجاز است هر دو مجاز است. اتفاقی که بین فقهای فریقین بر علیه ازدواج مسلمه با کتابی منعقد شده زائیده نگاه خاص آنها به فرودستی زنان است، و الا انصافا دلیل معتبری بر منع در دست نیست. ازدواج مسلمان با مشرک و کافر مطلقا ممنوع است. ازدواج مرد مسلمان با زن اهل کتاب (یهودی، مسیحی) همانند ازدواج زن مسلمان با مرد اهل کتاب جائز است.این جواز تؤام با کراهت است، بویژه در جایی که ازدواج با مسلمان ممکن باشد. اولی این است که مسلمان با مسلمان ازدواج کند. فرد مسلمان موظف است بکوشد با اخلاق حسنه همسر خود را به اسلام متمایل کرده و فرزندان خود را به گونه ای تربیت کند که اسلام بیاورند.

ازدواج بین دو نفر (زن و مرد عاقل بالغ) منعقد می شود. دختر نابالغ «عقلاْ» طرف ازدواج نیست، و بعد از بلوغ چاره ای جز ادامه تصمیمی که دیگران برای او گرفته اند ندارد. اینکه در گذشته فرضا چنین احکامی مجاز بوده به چه دلیل از احکام جاودانه‌ی اسلام است؟ اتکا به اخبار آحاد را در امور مهمه مجاز نمی دانم، جان، مال، آبرو و نیز ناموس زن از امور مهمه است. مفاسد ازدواج با دختر نابالغ به میزانی است که تردیدی در عدم جواز آن باقی نمی گذارد. «کلاه شرعی» را چه در مناکحات چه در تجارات مجاز نمی دانم. غرض شارع مصالح و مفاسد نفس الامریه بوده است نه رعایت صوری برخی صیغ و قوالب.«عرف عقلا» در سنجش عدالت و اخلاق و عقلانیت از مبادی استنباط است. رعایت عرف عصر نزول حجاز به عنوان حکم الله که در اجتهاد مصطلح رویه‌ی رایج است چه دلیل معتبری دارد!؟

ازدواج با دختر نابالغ مطلقا جایز نیست. بر چنین ازدواج باطلی نتیجه‌ی محرمیت شرعی مادر رضاعی وی بار نمی شود. با احکام شرعی اینگونه معامله کردن نوعی صورت گرائی بی محتوا و غفلت از محتوای احکام است و چیزی جز کلاه شرعی نیست.

پرسش: وقتی گفته می شود: زندگی دنیوی آکنده از لذتها و رنجهاست، اذعان به این نکته بدیهی است که لزوما فرزند انسان رنج خواهد کشید. در قرآن

پرسش: من پسر مسلمانی هستم که به همجنس گرائی تمایل دارم….. آیا وقت آن نرسیده است که فقهای محترم بر مشکلات امثال من پایان دهند،