در سنت ایمانی بهار عبادت ماه رمضان است. نزول نخستین آیات کلام خدا بر قلب پیامبر در این ماه رخ داده است. قلبمان را غبارزدایی کرده و جانمان را آماده حضور در ضیافت سالانه خداوند می‌کنیم. ماه رمضان ماه آشتی با خداوند، گفت‌وگو با او، بهترین فرصت برای آدم شدن و پیدا کردن خودمان است. روزه از اسباب ترقی به سوی خداوند است. هر کسی به اندازه ظرفیت و همت خود روزه می‌گیرد: روزه عوامانه، روزه خواص، و روزه سالکان. امسال قِران سعدین است، تلاقی نوروز و ایام قدر.

سید ابراهیم نبوی از دوستان بامرام دوره آرمان‌خواهی و مبارزه دانشجویی بود. علیرغم خلق آثار ارزشمند هنری و سیاسی، زندگیش به سختی می‌گذشت، اما هرگز حاضر نشد قلمش را بفروشد. به این «شرافت قلم» باید سر تعظیم فرود آورد. این لکه ننگ از دامان جمهوری اسلامی پاک شدنی نیست که نویسنده هنرمند، ایران‌دوست و چیره‌دستی همانند داور زیر رنجی که به او تحمیل شد، شکست، دق کرد، و جان خود را گرفت. هم‌چنان که اعدام، حصر، حبس، و سانسور سیاستی شکست‌خورده است، خودکشی هم یقینا راه حل هیچ مشکلی نیست.

چهار کتابی که اخیرا از سوی نشر اندیشه‌های نو در آلمان منتشر شده بود هم‌زمان با ۲۹ آذر پانزدهمین سالگرد درگذشت استاد منتظری برای استفاده مجانی هموطنان عرضه می‌شود. حکمت‌ستیزی و بی‌اخلاقی: مجموعه آثار آقا علی مدرّس (کار مجمع عالی حکمت اسلامی) در بوته‌ی نقد. مجموعه استیضاح خبرگان و رهبران جمهوری اسلامی (۱۳۷۰-۱۳۶۱)، دفتر اول: نورافشانی بر تاریک‌خانه‌ی‌ خبرگان: نظارت در نطفه خفه‌شده و فاجعه‌ی جداکردن مرجعیت از رهبری! دفتر دوم: دوران معاضدت و معاونت: مناسبات خمینی و منتظری (تا شهریور ۱۳۶۵)، حق‌الناس: اسلام نواندیش و حقوق بشر (ویرایش دوم).