نقد کتاب اسنادی از شکسته شدن ناموس انقلاب

این حرفهایی هم که اخیرا آقای محسن کدیور نقل کرد من تازه شک داشتم درست است یا نه. آقای کدیور اگرچه به خاطر دفاع از آقای شریعتمداری نقل کرد، اما برای من ثابت شد، که یک چیزی قطب‌زاده می‌خواست انجام بدهد، ثابت شد که آقای شریعتمداری هم خبردار شده، و ثابت شد که آقای شریعتمداری گفته نمی توانید انجام دهید، یعنی نهی نکرده و ثابت شد که نیامده اطلاع دهد. این چهار نکته را کنار هم بگذارید، اگر این چهار تا درست باشد، برخورد ناعادلانه‌ای نشده است. آقای کدیور از طریق مصاحبه های خود آقای شریعتمداری و نامه‌های خود آقای شریعتمداری، به عنوان حامی ایشان این چهار نکته را ثابت کرده است.

آیت‌الله کاظم شریعتمداری در نیمه فروردین ۱۳۶۵ در تهران درگذشت و شبانه و به صورتی پنهانی در قبرستان ابوحسین قم به خاک سپرده شد. اگرچه آیت الله شریعتمداری در زمان مرگ خود از منتقدان آیت الله خمینی بود، اما پیش از پیروزی انقلاب، در محافظت از وی در مقابل حکومت نقشی مهم ایفا کرده بود. گزارش حاضر، بر مبنای مستندات ارائه شده در کتاب محسن کدیور اسلام‌شناس با عنوان “اسنادی از شکسته شدن ناموس انقلاب” تنظیم شده است.

ایشان فرد محققی هستند ولی در این مطالب واقعا غیرمحققانه رفتار کرده‌اند و بین عملکرد امام و سایر مسؤولین و مقامات سیاسی و حوزوی خلط کرده‌اند. سابقه آقای شریعتمداری در تبریز را لحاظ نکرده‌اند که همه اینها را امام تحمل کرد. امام هیچ‌کس را به اندازه آقای شریعتمداری تحمل نکرد. آقای کدیور در نوشته‌هایش غیرمنصفانه و بدون بررسی سابقه مسأله این بحث را باز کرده است. ای کاش فضایی بود که ایشان در ایران بود و آزادانه راجع به این مسأله بحث می‌کردیم. در این جریانات باید آقای ری‌شهری جوابگو باشد چون مسؤول مستقیم بررسی کودتا ایشان بود.

فصلنامه پانزده خرداد، دوره سوم، سال دهم، شماره ۳۳، پائیز ‍۱۳۹۱، تهران، ص ۲۲۸۳-۲۸۱ شیخ محسن کدیور، مظلومیت شریعتمداری و تاریخ سازی آمریکائی!! [سید حمید

در جریان بودن امام خمینی از جزئیات مربوط به آقای شریعتمداری و نیز دخالت­های مرحوم احمد خمینی، به خودی خود، مصداق عمل مجرمانه نیست.

اگر ایشان هم امام و هم آقای شریعتمداری را خاکستری میدانند و از اینرو به نشان دادن سیاهی های امام اقدام فرمودند لازم است برای تنویر افکار عمومی و پرهیز از سوء ظن چند سطری در نشان دادن سفیدی های امام نیز بنویسند تا خاکستر نمایی های ایشانرا باور نمائیم و متقابلا از سفیدی ها و سیاهی های آقای شریعتمداری هم بطور اجمال چند سطری را مرقوم فرمایند تا بپذیریم ایشان هم خاکستری بوده اند.

می‌ترسم دوستان مشترک شهیدمان احمد صالحی، علی هاشمیان، گلبن، سید مرتضی عمادی، مسعود حسنی، مانی، ترکمان، افریدون و … از نوشته‌ها و سخنان ما گلایه کنند و فرصت جبران نباشد.

امام ناموس انقلاب اسلامی است و خدشه به امام، خدشه به انقلاب اسلامی است. من متاسفم که برخی افراد با گذشت سه دهه این مطالب غیر واقعی را در مورد امام که ناموس انقلاب اسلامی است، بیان می کنند و لذا شایسته نیست که اینگونه ادعاها را نسبت به امام کنیم و قطعاً یک معصیت بزرگ است؛ در حالی که اصلاً فرهنگ امام اینگونه نبود و من برادرانه به کسانی که اینگونه سخن می گویند می گویم که از بیان این دست مطالب خودداری کنند.