* * *
کتاب الکترونیکی
فراز و فرود آذری قمی
سیری در تحول مبانی فکری آیت‌الله احمد آذری قمی
۴۸۶ صفحه، بهمن ۱۳۹۲
***
اندیشۀ سیاسی آیت‌الله احمد آذری قمی (۷۷-۱۳۰۲) چند پایه دارد: اول طرفداری سرسختانه از بازار آزاد، مخالفت آشتی ناپذیر با هرگونه اقتصاد دولتی و دفاع از پیاده‌کردن ظواهر احکام فقهی در حوزۀ اقتصاد؛ دوم دفاع آتشین از ولایت عامه و سپس ولایت مطلقۀ فقیه؛ سوم ارادت و وفاداری به آیت الله خمینی به سبک خودش و دفاع از انقلاب اسلامی؛ چهارم شجاعتِ برخلاف جریان آب شناکردن و انتقاد علنی از بالاترین مقامات از جمله مقام رهبری؛ پنجم سرعت تجدیدنظر و برگشتن از عقاید سابق؛ ششم تندروی و عدم میانه روی؛ و بالأخره هفتم برخورداری از نوعی صداقت، سادگی و عدم‌پیچیدگی.
حیات آذری قمی را به چهار مرحله میتوان تقسیم کرد: مرحلۀ اول آذری انقلابی، مرحلۀ دوم آذری محافظه کار منتقد، مرحلۀ سوم آذری سرسپردۀ ولایت، مرحلۀ چهارم آذری منتقد مرجعیت و رهبری. وی از أواخر پائیز ۱۳۷۳ ابتدا منکر صلاحیت حجت الاسلام‌والمسلمین خامنه ای برای افتاء و مرجعیت می‌شود و به‌تدریج با تکیه بر شرط اعلمیت فقهی برای رهبری انتخاب آقای خامنه‌ای را از باب ضرورت دانسته، از وی به شدت انتقاد می‌کند و نهایتاً در حصر مظلومانه جان می‌دهد.
آذری قمی در خرداد ۱۳۷۶ طی نامه‌ی سرگشاده‌ی تاریخی خود به رئیس جمهور جدید ولایت مطلقه بلکه مطلق ولایت آقای خامنه ای را به دلیل عدم برخورداری از شرائط مجتهد جائزالتقلید منتفی دانسته، رهبری ایشان را تنها از باب ضرورت مجاز می داند که تنها با اذن مجتهد جامع الشرائط اعلم امکان ادامه دارد. وی مقام رهبری را مسئول جنایتهای وزارت اطلاعات معرفی کرد و برای نخستین بار به برخی فشارهای غیر قانونی و خلاف شرع به مراجع مستقل از سوی وزارت اطلاعات از قبیل آیت الله منتظری اشاره نمود.
در حوزۀ علمیه قم تنها دو فقیه «بدعتِ مرجعیت با کوپنِ قدرت سیاسی» را برملا کردند و هر دو نیز توسط رهبری برخلاف قانون و اخلاق و شریعت به‌شدت سرکوب و محصور شدند.
***
فهرست
فصل دوم. آذری قمی منتقد محافظه‌کار
فصل چهارم. قضیۀ ادعای مرجعیت مقام رهبری
فصل پنجم.سلب مرجعیت و ولایت آقای خامنه‌ای
فصل ششم. سرکوب ۲۸ آبان ۱۳۷۶ قم
فصل هشتم. مرگ مظلومانۀ منتقد رهبری
فهرست و مقدمه انگلیسی
