بیانیه جمعی از فعالان سیاسی و مدنی در «سوگ غمگنانه مهندس عباس امیرانتظام»
عاقبت در باز شد، آن روحِ زندانی گریخت!
مست از دستِ مسلمان و مسلمانی گریخت!
او نفسهای هزاران خیره خاموش بود
دیدی اما عاقبت از حبسِ طولانی گریخت!
چشمِ مارا باز کرد این چشمبندی، کِای شگفت!
پیشِروی پاسبانان بود و پنهانی گریخت!
چنگ میاندازی اما رفت، آری، رفت! رفت!
سایهای بود از سرِ دیوارِ سیمانی گریخت!
عروج غمگنانه مهندس عباس امیرانتظام رهرو دیرپای راه دکتر مصدق و سخنگو و معاون نخست وزیر در دوره مهندس مهدی بازرگان پس از تحمل سالها زندان ورنج و بیماری مایه تالم و اندوه همه میهن دوستان و آزادیخواهان گردید.
مهندس امیرانتظام اسطوره پایداری و شرف، وطن پرستی و نوعدوستی است. او که سالها به ناحق و برخلاف قانون در زندان ماند و در مقابل ظلم و ستم اربابان قدرت سر فرود نیاورد، در زمان بیماری قاضی صادرکننده حکمش، به عیادتش می رود تا رعایت اخلاق در سیاست و پرهیز از کینه و عداوت و انتقام را نشانه باشد.
اینک که آن آزاده شریف قفس تن را شکست و به اوج آزادی پرواز کرد، شایسته است تا کسانی که ظلمها در حق این شخصیت آزادیخواه روا داشتند، باب عذرخواهی گشوده و برای اقناع وجدان عمومی از وی اعاده حیثیت رسمی نمایند.
این ضایعه اسفناک را به فرزندان برومند آن یار سفر کرده بازرگان و رهرو راه مصدق و به همسر صبور و آزاده اش بانو الهه امیرانتظام که سالها رنج را تحمل نمود و همچنان استوار در راه همسر برای پایداری ایران گام بر می دارد و به عموم ملت آزاده ایران و به فعالان جبهه ملی، نهضت آزادی و فعالان ملی ـ مذهبی و عموم تحول خواهان تسلیت می گوییم.
۲۴ تیر ۱۳۹۷
حمید آصفی – محمدرضا آهنی- اسماعیل آزادی- زهرا آقاخانی- پروانه آل بویه – سید یعقوب آل شفیعی فومنی – سید صابر ابطحی – محمد ابراهیم زاده – هادی احتظاظی – مهدی احمدی آزاد – بهمن احمدی امویی – نوشین احمدی خراسانی- شهباز اسکندری فر – زینب اصغرپور – پیام اغصانی – مازیار اعتمادی- شهناز اکملی – حسن اسدی زیدآبادی- طاهر اکوانیان -آرمان امیری – سید عبدالمجید الهامی- شهلا انتصاری- بهمن ارجمند – شعله ابراهیمی- مسعود باستانی- عمادالدین باقی – رضا باوفا – محبوبه بهمنی- نسیم باقری – هاشم باروتی – ژیلا بنی یعقوب – باربد بهروان – قربان بهزادیان نژاد – سید علیرضا بهشتی – جواد پارسا- مهدی پناهی – عباس پوراظهری – مریم پورعینی – احسان پویافر – پارسا پورغفار – طلعت تقی نیا – امیرهادی تاج بخش- بهروز توکلی – خالد توکلی – رضا تهرانی – وحید تیزفهم- برهان ثقفیان- علیرضا جباری – جلال جلالی زاده – فرزانه جلیل زاده – محمدامین چاردلی – مهدی حاجتی- سکینه حبیبی- مهرداد حجتی – حمید حدیثی- ولی حق شناس – نادر حاجی محسن- فاران حسامی – نرگس حسینی – زینب حقی -مهدی حیدری –حوریه خانپور- فاطمه خرمی دوست – ابراهیم خوش سیرت – مازیار خسروی – پیام درفشان – عارف درویش – علی درویش – نازیلا دلیرنیا – امیرخسرو دلیرثانی – سعید دهقان – شهریار دبیرزاده – معصومه دهقان – رضا دبیر- محمود داوران- مرضیه درود – محمود دردکشان –حسینعلی ذوالفقاری- مهرنوش راد – زهرا ربانی املشی – مژگان رأفت – جواد رحیم پور – کیوان رحیمیان- کامران رحیمیان – احسان رضایی – الهام رسولی- علی رحیمی مقدم – یونس رستمی – پارسا رشید نورالهی – سعید رضوی فقیه – زینب روئینه – صادق رضایی- آمنه رضایی- سعید رضایی- علی روشنی- حمیدرضا رسولیان- شهین رضایی – عبدالله رمضان زاده – عزیزه زارع پور حیدری – احمد زمانی – علیرضا زمانی – رقیه زارع پور حیدری – مسلم زمانی- وحید زارع زاده- حسین زمان- محسن زینعلی زاده – مرضیه زیاری- عیسی سحرخیز- منصور سحرخیز- مهدی سحرخیز- محمد سرچمی – حسام سلامت – مائده سلطانی- حسین سربندی – پانتهآ سهیلی بابکی – سید محمد سیف – فخری شادفر – لاله شاکری – علی شاملو – بهروز شاهرخ نیا – هرمز شریفیان – جمشید شفیعی – ماشاءالله شمس الواعظین- پوران شهپر – مهوش شهریاری – جمشید شفیعی- سید علی شیخ الاسلامی- شایا شهوق -کاظم شکری- پرویز شهیر- محمد صحفی – فاطمه صدقی زاده – محسن صفایی فراهانی -کیوان صمیمی – حسین طاهریان – روحالله طایفی – ریحانه طباطبایی – رحیم عابدان زاده – احد عبدالحسین وند – صدرا عبداللهی- توحید عطوفت – سید ابوذر علوی- سیده سمیه علوی- سیده مینا علوی- سیده لیلا علوی – سید محمد علوی – نسرین علوی- علیرضا علوی تبار- رضا علیجانی – افسون علیمرادیان- محمدعلی عمویی – اسدالله فخیمی-داود فرهادپور – علیرضا فرهانی – سمیه فرید – علی فرید یحیایی- مهدی فقیه – فیروزه فیروز – جابر فیروزی – احمد فشخورانی- حسین فلاح-عزیز قاسم زاده – محمدرضا قاسمی – مریم قدس – مهدی قدیمی- میرا قربانی فر- رحمانقلی قلی زاده -علیرضا صداقت – بهزاد کاظمی- مرتضی کاظمیان -محسن کدیور -حسین کشوردوست کلتی- حسین کرمانپور -ایرج کرمی – آرمان کرم بخش – ژیلا کرم زاده مکوندی – حسین کروبی – محمد کریم بیگی- مریم کریم بیگی- فریبا کمال آبادی – آساره کیانی – بهناز کیانی – ساجده کیانوش راد – محمد کیانوش راد – آرش کیخسروی- حسین کربلایی- حسین کیانی- محمدرضا کارخانه چین- آریاناز گلرخ – ابولقاسم گل باف- بیژن گل افرا – داریوش لطیف پور – علیرضا مافی- حسین مجاهد – الهه مجردی – جواد محسنی – امید محسسنی فر – علیرضا محسنی فر – مهدی محمودیان – حمید مختاری- سید حیدر مجتهد موسوی – محمدرضا ملکیان – سعید محمدی – ملیحه محمدی- عمادالدین محمودی –زهرا محمد زالی- مهراد مرادخانی – عبدالله مرادی- حسین مدنی- حسین میرزانیا – زهرا مشتاق – عالیه مطلّب زاده – محمدجواد مظفر- بدرالسادات مفیدی – محمدرضا مقیسه – محمد مقیمی – علی ملیحی -آرش موسوی – جواد لعل محمدی – یوسف مولایی – عبدالله مومنی- فرهاد میثمی – امیرسهیل میرزایی – سعید منتظری – نسرین نافعی – ضیاء نبوی – ابوذر نصراللهی – فرشاد نوروزیان – حسن نورزاد – مرتضی نورمحمدی – محمد نوری خالی چی – صالح نیکبخت- مصطفی نیلی – محمد نیستانی – صدیقه وسمقی – اکبر ولایی – احمد هاشمی – عارف هاتفی – بهاره هدایت – محمود هیدجی- محمد یزدانمهر- مصطفی یار احمدی.
*****
پیام تسلیت جمعی از فعالان ملی – مذهبی و نواندیشان دینی خارج از کشور
به مناسبت درگذشت زندهیاد مهندس عباس امیرانتظام
به نام خدا
درگذشت مهندس عباس امیرانتظام، معروفترین زندانی سیاسی ایران را که با مقاومتی مثالزدنی طولانیترین مدت اسارت را در زندانهای جمهوری اسلامی گذراند، به ملت ایران، بهویژه آزادگان و پویندگان راه رهایی و بهروزی مردم تسلیت میگوییم.
آزادهمردی که از تبار دکتر محمد مصدق بود، نمادی برجسته از ایستادگی در برابر استبداد و خودکامگی و ستمپیشگی، مبارزه برای آزادی و دموکراسی، و خشونتپرهیزی و مدارا و صلحجویی محسوب میشود.
برای نسل امروز، آنهم پس از گذشت چهار دهه از انقلاب، تصور ظلم و ستمی که با انتساب بدترین اتهام بر این وطنپرست خستگیناپذیر و دارای سابقه روشن سیاسی رفت، بسیار دشوار است. اما در یک کلام میتوان او را اولین قربانیان برجستهی خیز اقتدارگرایان برای انحراف از آرمانهای انقلاب ۱۳۵۷ توصیف کرد.
امیرانتظام (سخنگوی دولت دولت موقت مهندس بازرگان) قربانی فضای هیجانی و تب و تاب انقلابی بود که تقریبا همه نیروهای سیاسی چپ و راست را فراگرفته بود و قلمفرسایان آنزمان یکسره در مدح محاکمه و مصادره و افشاگری و اعدام، و ذم مذاکره و اصلاح و آزادی و آرامش و عمران مینوشتند.
مرد آزاده و مصدقی، ملامتشدهی همه جریانهای انقلابی بود که بعدها خود مورد ملامت و محکومیت دیگرانی قرار گرفتند که در بالارفتن از نردبان قدرت چابکتر بودند؛ از دانشجویان خط امام گرفته تا جانشینان بعدی دولت موقت، بیاستثناء و به نوبت تا به امروز.
در واقع آنچه گذشت جنگ قدرتی بود برای پائین کشیدن دولتی که نه به ولایت فقیه باور داشت و نه به شیوههای زود و زور و ضربتی رهبری انقلاب و نیروهای مجذوب ایشان.
امیر انتظام تنها قربانی دولت موقت، نهضت آزادی، و جبهه ملی نشد، او قربانی همه کسانی شد که به جدایی نهاد دین از نهاد دولت، و نیز به حاکمیت ملت باور داشتند.
برادران انقلابی او را به چاه بدنامی و شیفتگان جاه و مقام او را به زندان فراموشی انداختند، اما امیرانتظام یوسفوار عزت و آبروی خود را با صبر و استقامت بازخرید و به سربلندی و افتخار و آبرومندی رسید.
مرد آزاده و آزادیخواه که تأکید داشت «ساختار حقیقی و حقوقی نظام موجود مانعی برای استقرار دمکراسی و حاکمیت ملی» است، خواستار «مبارزات مدنی و مسالمتآمیز» و «پرهیز از خشونت و انتقامجویی و کینهتوزی» برای نیل به ایران آزاد بود.
زندهیاد مهندس امیرانتظام قریب به ربع قرن زندان سخت، و بیش از آن، محدودیت و فشار و تهدید را با استواری و صبوری تحمل کرد، اما تا پایان زندگی، نه از پیگیری آرمانهای وطندوستانهاش خسته و ناامید شد، و نه در بیراههی خشونتطلبی و انتقامجویی افتاد.
تسلیت صمیمانه به خانواده و بهویژه همسر ایشان، و نیز یاران ملی و همفکران وطندوست وی در ایران؛ یادش گرامی، راهش پر رهرو، و دستاوردش مبارک باد.
۲۵ تیر ۱۳۹۷
مهرداد احمدزاده، محمدجواد اکبرین، مهدی امینیزاده، عبدالعلی بازرگان، ایرج باقرزاده، محمد برقعی، بیژن بهادری، محمدباقر تلغریزاده، رضا جعفریان، محمد حیدری، سروش دباغ، تقی رحمانی، فرزانه روستایی، علی سردار، معصومه شاپوری، رضا صدر، جلیل ضرابی، رضا علیجانی، فرشید فاریابی، حسن فرشتیان، مصطفی قهرمانی، مرتضی کاظمیان، هادی کحالزاده، محسن کدیور، علی کلایی، پروین کهزادی، مسعود لدنی، رضا مسموعی، فهیمه ملتی، مهدی ممکن، مهدی نوربخش، احمد هادوی، حسن یوسفی اشکوری