اعدام علیرضا اکبری

 اعدام علیرضا اکبری

اعدام ناباورانه علیرضا اکبری به اتهام واهی جاسوسی برای انگلیس را امروز صبح خواندم و غرق اندوه شدم. از چند جهت، یکی تداوم اعدام درمانی ضحاک دوران. محسن شکاری (۱۷ آذر ۱۴۰۱)، مجیدرضا رهنورد (۲۱ آذر)، محمدمهدی کرمی (۱۷ دی)، سیدمحمدحسینی (۱۷ دی) و اینک علیرضا اکبری (۱۳۴۰ – ۲۴ دی ۱۴۰۱).  خودکامه پاستور می پندارد با اعدامْ مشروعیت از دست رفته را می تواند بازیابد. زهی خیال باطل. اعدامها بنزینی بر آتش اعتراض اکثریت ناراضی به اقلیت حاکم است.

جهت دوم، اعدام‌شدگان دیگر را نمی شناختم. اما اعدامی پنجم را می شناختم. با برادر بزرگترش در مدرسه در شیراز همکلاس بودم. فقدان تک تک از دست رفتگان اعتراضهای اخیر، چه آنها که به اتهامات ناحق محاربه، افساد فی الارض و جاسوسی اعدام شدند، چه آنها که در زندانها زیر شکنجه جان باختند، چه نزدیک پانصد نفری که در اعتراضهای خیابانی کشته شدند، را به خانواده های محترم آنها تسلیت می گویم.

به خانواده محترم علیرضا اکبری تسلیت می گویم. انا لله وانا الیه راجعون. من از حقوق شهروندی علیرضا اکبری دفاع می کنم. اقرار اجباری او پخش شده از صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران را دیدم و شنیدم. اظهارات همسر و برادر و خصوصا سخنان ضبط شده خود علیرضا اکبری را به دقت گوش کردم. به سه دلیل حق را به جانب بستگان علیرضا اکبری می دهم. یکی اینکه جمهوری اسلامی چوپان دروغگوست. ادعایهای نظام دروغ است مگر خلافش اثبات شود. دیگر اینکه روند احضار، بازجویی، و محاکمه علیرضا اکبری هیچکدام مبتنی بر قانون آئین دادرسی کیفری نبوده است. او از حق داشتن وکیل برخوردار نبوده است. اقرارها تحت فشار، شکنجه و داروی روان‌گردان صورت گرفته است. از جهت سوم شواهد ارائه شده توسط خانواده اکبری با واقعیت سازگارتر است تا داوریهای سیاسی قاضی صلواتی، محسنی اژه ای و خامنه ای.

علیرضا اکبری قربانی جنگ قدرت پشت پرده در جمهوری اسلامی شد. او خدمتگزار ملت ایران بود. نظامی که متکی بر مداحان است و با اعدام منتقدان و معترضان سرپاست دیر یا زود سقوط می کند. چقدر مشمئز کننده است مداحی ورشکستگان به تقصیری که همچنان تملق خامنه ای می گویند. برای همه اعدام شدگان، و کشته شدگان اعتراضهای اخیر خصوصا علیرضا اکبری طلب رحمت و مغفرت می کنم و برای مباشران و مسببان مصیبتهای اخیر خصوصا ضحاک پاستور ذلت دنیوی و عذاب اخروی مسئلت دارم.

۲۴ دی ۱۴۰۱

***

پ.ن. در تاریخ  ۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۲ گزارشی به قلم مشترک یک خبرنگار ایرانی و یک خبرنگار اسرائیلی در روزنامه  نیویورک تایمز آمریکا مبتنی بر اطلاعات دو منبع ایرانی ناشناس منتشر شد. در صورت صحت این گزارش اکبری جرمی بسیار سنگین و گناهی بسیار بزرگ مرتکب شده است. این گزارش در ویدئوی کانال پروفایل تأیید شد. گزارش نیویورک تایمز در ویدئوی سرانه به شکل مستند مورد نقد قرار گرفت. باید منتظر اطلاعات موثق‌تر بود.

۱۶ اردیبهشت ۱۴۰۲