کدیور: آیا شأن دانشجو از ملوان انگلیسی کمتر است؟
جمعی از اعضای دفتر تحکیم وحدت با دکتر محسن کدیور دیدار و درباره ی بازداشتهای اخیر دانشجویان صحبت کردند.
در این دیدار دکتر کدیور گفت: ” دانشجویان اسير در زندان اوین دوران بلوغ سياسي خود را سپری می کنند و شرایط زندان برایشان فرصتی خوبی را برای پختگی و اندیشیدن بوجود می آورد. و قطعاً از آنجا که به خاطر آرمانشان و آگاهانه در این راه قدم گذاشتند، در تنهایی زندان می توانند به این سوال پاسخ دهند که راز عقب ماندگي ملت ما در سده اخير چيست؟ و چرا سرو كار همه مصلحان ايراني بالاخره به زندان مي افتد؟ تاریخ هم نشان داده است که با حربه ی زندان ممکن است بتوانند روند آزادیخواهی را به تأخير بيندازند، اما نمی توانند آن را متوقف كنند.”
وی با اشاره به جمله ی مشهور “زندان دانشگاه است” که روی دیوار حیاط اوین با خطوط درشت نوشته شده گفت: “این جمله از جهاتی درست است زیرا این دانشجویان می توانند درس شهامت، استقامت و حق طلبی را آنجا بیاموزند. البته با فشارهایی که به دانشگاه وارد می شود شاید امروز بهتر باشد بگوییم: دانشگاه زندان است!” این استاد دانشگاه اضافه کرد: “طبق قانون اساسی، اعتراض مسالمت آمیز حق هر شهروند ايراني است. آیا تحصن آرام شش دانشجو در صبح زود، خلاف قانون است؟ پس این دانشجویان کجا باید اعتراض خود را بیان کنند؟ مگر به آنها اجازه می دهند که در رسانه ها حرف خود را بزنند؟ این عدم تحمل باعث تأسف است زیرا یک حکومت مقتدر باید قادر باشد که مخالفان مسالمت جو و منتقدان قانوني خود را تحمل کند. حکومت مقتدر با اعتراض آرام و قانونی شش دانشجو متزلزل نمی شود. وقتی برای چنین موضوعاتی پای نیروهای امنیتی به میان می آید یعنی اقتدار وجود ندارد. مسؤولین باید پاسخ بدهند که تخلف این دانشجویان چه بوده است که بدون اخطار قبلی بازداشت شدند؟ چرا بدون ارائه ی حکم دادستانی و با شلیک گلوله و با خشونت به دفتر یک حزب قانونی حمله شده است؟ اگر نیروهای امنیتی حقوق شهروندي افراد را نگه ندارند پس چه فرقی با نیروهای امنیتی قبل از انقلاب دارند؟ با صراحت می پرسم آقای مؤمنی و دانشجویان بازداشتی، به کدام مجوز قانونی بازداشت شده اند؟ این برخوردها غیر قانونی است و پیام جناحی است که به دنبال سرکوب تمام تشکلهای قانونی و مدنی است و در گذشته نیز با دانشجویان، معلمان، کارگران و زنان برخورد کرده است. اما امنیتی که با سرکوب بوجود بیاید پایدار نیست و جامعه ی بدون منتقد، جامعه ی سالمی نیست.”
دكتر کدیور با اشاره به این که “معنای واقعي مهرورزی و عدالت را باید از دانشجویانی پرسید که در انفرادی هستند” ادامه داد: “هنر این نیست که منتقدان قانونی را به غیر قانونی و انتقاد علنی را به انتقاد زیرزمینی تبدیل کنند، بلکه یک حکومت مقتدر باید مخالفان غیرقانونی و خشن را تبدیل به مخالفان قانونی و مسالمت جو کند”. وی با اشاره به صحبت های رییس قوه ی قضاییه، گفت: “ایشان در مذمت زندان صحبت می کنند و حتی سمیناری برای نفی زندان برگزار کردند. اما همزمان با صحبت های ایشان، فعالان دانشجویی و کارگری به زندان می افتند. در نتیجه از دو حال خارج نیست. یا اینکه ایشان در قوه ی قضاییه اقتدار كافي ندارند یا این که با ملت مطايبه می کنند! ای کاش کسانی که دانشجویان را زندانی می کنند، خودشان حداقل یک شب زندان را تجربه می کردند تا بدانند بدترین اهانت به يك انسان این است که آزادی اش سلب شود”. وی با ابراز تأسف از پایین بودن رتبه ی علمی ایران در جهان گفت: “این ها نتیجه ی بی مهری حکومت با دانشگاه است. دانش ورزی امنیت فرهنگی می خواهد. هنر نیست که دانشگاه را به گورستان تبدیل کنیم.”
این استاد دانشگاه گفت: “در جریان اشغال سفارت آمریکا برای نشان دادن غیرت اسلامی، زنان بازداشتی را خیلی زود آزاد کردند و همچنین در ماجرای ملوانان انگلیسی. باید پرسید آیا خانم بهاره هدایت که یک دختر دانشجوی ایرانی است، شأنش از یک ملوان انگلیسی یا کارمند زن سفارت آمریکا کمتر است؟ آیا رفتاری که با ایشان می شود با غیرت اسلامی سازگار است؟ باز جای شکرش باقی است که اگر در امور دیگر تساوی بین زن و مرد وجود ندارد، اما در زندان و بازداشت و پرونده سازی، تساوی هست!!”
وی با اشاره به اعترافات اخير تلویزیونی گفت: “این یک پروژه ی نخ نما و یک سیاست اشتباه است زیرا هیچ حکومت مقتدری نمی آید یک خانم شست و چند ساله را وادار به اعتراف تلویزیونی کند. ضمن این که اعتراف تحت شرایط زندان بی ارزش است. اگر کسی حرفی دارد باید در آزادی و اختیار بزند. کسی حق ندارد دیگران را وادار کند بر خلاف اعتقادشان حرف بزنند.”
وی با اشاره به سیره ی امام علی (ع) در برخورد با مخالفین گفت: “علی (ع) هرگز با مخالفان خود ناجوانمردانه برخورد نکرد و همه مخالفانش تا وقتی که دست به اسلحه نبرده بودند می توانستند به طور مسالمت آمیز به او انتقاد کنند و حتی حقوق آنها را از بیت المال قطع نمی کرد. حال در آستانه تولد اميرالمؤمنين قاطعانه باید پرسید که این شیوه ی برخورد با دانشجویان، علوی است؟”
اين روشنفكر ديني در جواب یکی از دانشجویان حاضر در جمع که درباره ی کم کاری روشنفکران سوال کرد، گفت: “روشنفکر نمی تواند از جامعه جدا باشد. نمی توان نقصیر را به گردن یک فرد یا یک گروه انداخت. پیش نیازهای رسیدن به دموکراسی در جامعه ی ما ضعيف است. مثلا به لحاظ اقتصادی، وابستگی مردم به دولت یکی از موانع حصول دموکراسی است. یا به لحاظ فرهنگی، نازل بودن نرخ مطالعه و ریاکاری و … معضلاتی هستند که استبداد را بازتوليد مي كنند. زير ساختها معیوب است و به همین خاطر باید آگاهی بخشی کرد و از متهم کردن یکدیگر پرهیز نمود. در كنار نقد قدرت سياسي و استبداد ديني، اصلاحات را از خودمان شروع كنيم. ”
* * *
طبق قانون اساسي، اعتراض مسالمت آميز حق هر شهروند ايراني است. آيا تحصن آرام شش دانشجو در صبح زود، خلاف قانون است؟ پس اين دانشجويان کجا بايد اعتراض خود را بيان کنند؟ مگر به آنها اجازه مي دهند که در رسانه‌ها حرف خود را بزنند؟ اين عدم تحمل باعث تأسف است
خبرگزاري دانشجويان ايران – تهران، سرويس: سياسي
جمعي ازاعضاي دفتر تحکيم وحدت(طيف علامه) روز سه شنبه با دکترمحسن کديور ديدار و درباره بازداشت‌هاي اخير برخي دانشجويان صحبت کردند.
به گزارش گروه دريافت خبر خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا) در اين ديدار کديور گفت كه اين دانشجويان دوران بلوغ سياسي خود را سپري مي کنند و اين شرايط برايشان فرصت خوبي را براي پختگي و انديشيدن بوجود مي‌آورد و در تنهايي مي‌توانند به اين سوال پاسخ دهند که راز عقب ماندگي ملت ما در سده اخير چيست؟
اين استاد دانشگاه ابراز عقيده كرد:« طبق قانون اساسي، اعتراض مسالمت آميز حق هر شهروند ايراني است. آيا تحصن آرام شش دانشجو در صبح زود، خلاف قانون است؟ پس اين دانشجويان کجا بايد اعتراض خود را بيان کنند؟ مگر به آنها اجازه مي دهند که در رسانه‌ها حرف خود را بزنند؟ اين عدم تحمل باعث تأسف است.»
كديور ادامه داد:« هنر اين نيست که منتقدان قانوني را به غير قانوني و انتقاد علني را به انتقاد زيرزميني تبديل کنند، بلکه بايد مخالفان غيرقانوني و خشن را تبديل به مخالفان قانوني و مسالمت جو کنند.»
وي با ابراز تأسف از پايين بودن رتبه ي علمي ايران در جهان گفت: « اين‌ها نتيجه‌ي بي مهري با دانشگاه است. دانش ورزي امنيت فرهنگي مي‌خواهد.»
وي با اشاره به سيره امام علي (ع) در برخورد با مخالفين گفت:« حضرت علي (ع) هرگز با مخالفان خود ناجوانمردانه برخورد نکرد و همه مخالفانش تا وقتي که دست به اسلحه نبرده بودند مي‌توانستند به طورمسالمت آميز به او انتقاد کنند و حتي حقوق آنها را از بيت المال قطع نمي کرد.»
وي درجواب يکي از دانشجويان حاضر درجمع که درباره کم کاري روشنفکران سوال کرد، گفت:« روشنفکر نمي تواند از جامعه جدا باشد. نمي توان تقصير را به گردن يک فرد يا يک گروه انداخت. پيش نيازهاي رسيدن به دموکراسي در جامعه ي ما ضعيف است. مثلا به لحاظ اقتصادي، وابستگي مردم به دولت يکي از موانع حصول دموکراسي است. يا به لحاظ فرهنگي، نازل بودن نرخ مطالعه و رياکاري و … معضلاتي هستند که استبداد را بازتوليد مي كنند. زير ساختها معيوب است و به همين خاطر بايد آگاهي بخشي کرد و از متهم کردن يکديگر پرهيز نمود.»
انتهاي پيام
کد خبر: ۸۶۰۵-۰۲۰۶۲
