خبرگزاري دانشجويان ايران – تهران
سرويس سياسي
تحصن روزنامهنگاران در محل انجمن صنفي روزنامهنگاران ايران ساعاتي پيش با سخنراني سه تن از فعالان سياسي پايان يافت.
. . . كديور با بيان اينكه در تاريخ هميشه بين تعداد روزنامههاي توقيف شده و انسداد سياسي در كشور رابطه وجود داشته است، گفت:« امروز روزنامهنگاران ما همه سياهپوش هستند و به نوعي عزادارند. ما امروز مفتخريم كه اگر كاري نكرديم، دنيا ميدانند كه روزنامهنگاران ايراني در حوزه آزادي بيان و فشارهاي سياسي و اجتماعي فشارهايي را تحمل ميكنند.»
كديور مدعي شد:« امروز روزنامهنگاران ما نميتوانند بعد از ۲۵ سال از انقلابي كه شعار اصلي آن آزادي بوده از مسوولان انتقاد كنند، آري از رييسجمهور و وزرا انتقاد ميشود، چون قدرتي ندارند. ولي از قوه قضاييه امكان انتقاد وجود ندارد. روزنامههاي اصلاحطلب در مقايسه با محافظهكاران اشتباهات كمتري كردند. به همين دليل نفوذشان در جامعه زياد است. البته شما بدانيد فشار بر روزنامهنگاران از ۱۰۰ سال گذشته وجود داشته و فكر نكنيد با يك تحصن و اعتصاب غذا كار خاتمه پيدا ميكند.»