فتنه در قرآن کریم به سه معنی استعمال شده است:
اول. اختبار، آزمایش، ابتلا و امتحان.
دوم. عذاب و در آتش انداختن.
سوم. سبب عذاب، گمراه کردن، اضلال و فریبکاری.
اکثر موارد استعمال فتنه در قرآن به معانی دوم و سوم است. تمرکز بحث ما در فتنه به معنای اول است
بیشتر بحث فتنه به معنای سوم مواد آزمون است. ما به متاع دنیا، مال، فرزند و همسر آزمایش می شویم. ما انسانها به یکدیگر نیز مورد امتحان قرار می گیریم.
اگرچه همواره و با همه چیز از نعمت و نقمت آزمون می شویم، اما حداقل سالی یک تا دوبار آزمایش می شویم، و این قاعدتا آزمایشی بزرگتر از آزمونهای روزمره است.
ماهیت آدمی در طول آزمون تکوین می یابد. هدف آزمون علاوه بر این، تمییز طیب از خبیث است. احدی به فلاح و رستگاری نمی رسد جز اینکه از بوته آزمایش سربلند بیرون آید.
جزئیات بحث فتنه به مثابه ابتلا و آزمایش موضوع این جلسه است.
دریافت فایل صوتی “قرآن و انسان معاصر (۴۸)”
[podcast]https://kadivar.com/wp-content/uploads/2006/10/48.-860227.mp3[/podcast]
