مهمترین سند سی سال اخیر جمهوری اسلامی

سه شنبه ۱۹ مرداد ۱۳۹۵ در پایگاههای اطلاع رسانی آقای منتظری فایل صوتی دیدار مورخ ۲۴ مرداد ۱۳۶۷ ایشان با اعضای کمیته مرگ منتشر شد. در این فایل ۴۰ دقیقه ای قائم مقام وقت رهبری حسین‌علی نیری، مرتضی اشراقی، ابراهیم رئیسی و مصطفی پورمحمدی را احضار کرده تا اعتراض بسیار شدید خود را درباره اعدامهای خلاف شرع و خلاف قانون چند هزار نفر از زندانیان سیاسی که مشغول گذرانیدن دوران محکومیت خود بوده و جرم جدیدی نیز مرتکب نشده اند را حضورا به آنها اطلاع دهد و خواستار توقف فوری این جنایت هولناک شود. این اعدامها بر اساس حکم حکومتی منسوب به آقای خمینی بنیانگذار جمهوری اسلامی بعد از حمله نافرجام ۳ مرداد ۱۳۶۷ سازمان مجاهدین خلق ایران از غرب کشور (یک هفته بعد از پذیرش قطعنامه سازمان ملل توسط ایران) و عصبانیت شدید ایشان از آن صورت گرفته است. در این حکم حکومتی منسوب که سه روز بعد از عملیات یادشده صادر شد آقای خمینی حکم اعدام زندانیان مجاهد سر موضع را به عنوان محارب صادر می کند و تشخیص سرموضع بودن را به اکثریت هیأتی سه نفره (حاکم شرع، دادستان انقلاب تهران و نماینده وزارت اطلاعات) می سپارد. یک روز بعد رئیس دیوان عالی کشور آقای سید عبدالکریم موسوی اردبیلی تلفنی ابهامات حکم را از آقای خمینی استفسار می کند. احمد خمینی کتبا به پرسشها پاسخ می دهد.

آقای منتظری به محض اطلاع از احکام صادره از سوی آقای خمینی دو نامه محرمانه به تاریخ‌های ۹ و ۱۳ مرداد ۱۳۶۷ به آقای خمینی می نویسد و مشاهدات عینی یکی از قضات شرع را از نحوه تشخیص سرموضع بودن برای ولی فقیه شرح می دهد. احمد خمینی در تاریخ ۱۵ مرداد ۶۷ پاسخ شفاهی پدرش را به نامه کتبی مورخ ۱۳ مرداد آقای منتظری به اطلاع ایشان می رساند.

آقای منتظری در تاریخ ۲۴ مرداد ۱۳۶۷ اعضای هیأت تهران یعنی حسینعلی نیری (متولد ۱۳۳۵) حاکم شرع، مرتضی اشراقی (متولد دهه‌ی ۳۰ گلپایگان) دادستان انقلاب تهران، سید ابراهیم رئیسی (متولد ۱۳۳۹ مشهد) معاون دادستان تهران و مصطفی پورمحمدی (متولد ۱۳۳۸ قم) نماینده وزارت اطلاعات را به قم احضار می کند و بعد از نصیحت آنان به احتیاط یادداشت رئوس مطالب خود را به ایشان می دهد و از آنها می خواهد به مناسبت دهه‌ی محرم اعدامها را متوقف کنند.

این اطلاعاتی بود که آقای منتظری در کتاب خاطرات خود – منتشرشده در فضای اینترنت در مهر ۱۳۷۹ – مفصلا با ارائه اسناد تشریح کرده بود و من در مصاحبه مشروح مورخ ۱۶ آبان ۱۳۹۲ با جرس تحت عنوان «دادخواهی خون‌های به‌ناحق ریخته‌شده‌ی زندانیان سیاسی در تابستان ۱۳۶۷: بررسی تطبیقی دیدگاه های آقایان خمینی و منتظری» (مندرج در کتاب الکترونیک سوگنامه فقیه پاکباز، مرداد ۱۳۹۴، ص ۲۳۰-۲۹۲) تحلیل کرده بودم.

اکنون بعد از بیست و هشت سال برای نخستین بار فایل صوتی این دیدار تاریخی توسط دفتر ایشان رسما منتشر شده است. نکات تازه این فایل صوتی می تواند أمور زیر باشد:

لحن جاندار صدای قائم مقام رهبری حکایت از تاسف بسیار شدید وی از فاجعه اعدامها دارد. توضیحاتی که ایشان درباره نامه های خود به آقای خمینی می دهد حاوی چهار نکته تازه است: یکی اینکه این قتل عام فجیع از چند سال قبل برنامه ریزی شده بود و عملیات مجاهدین خلق در مرداد ۶۷ بهانه بوده نه علت. دیگری نقش بسیار برجسته و درجه یک احمد خمینی در این فاجعه. سوم این قتل عام بزرگترین جنایتی است که در جمهوری اسلامی تا آن زمان واقع شده است. متولیان این اعدامها در تاریخ به عنوان جنایتکار یادخواهند شد. اعدامهای جمهوری اسلامی معلوم نیست از اعدامهای دوران پهلوی کمتر باشد. و چهارم قسم جلاله می خورد که من از پسر آقای خمینی بیشتر دلم برای آقای خمینی می سوزد. من نمی خواهم پنجاه سال دیگر در مورد آقای خمینی قضاوت شود که ایشان چهره خونریز سفاکی بوده است. از دیگر نکات تازه فایل صوتی توجیهات هیأت مرگ در حضور آقای منتظری است. توجیهاتی که غالبا خلاف واقع است.

قائم مقام رهبری حسرت ده دقیقه ملاقات با رهبری را می خورد. به بهانه کسالت کسی مجاز نیست به ملاقات ایشان برود و حرفی بزند که خاطر مبارک ایشان ناراحت شود. آقای خمینی ۸۷ ساله مبتلا به بیماری حاد قلبی و سرطان بدخیم که ده ماه بعد به مرگش منتهی شده آیا در یک سال آخر توان بدنی و روحی اداره کشور را داشته است؟ آیا اطلاعات ولو ناخوشایند به او می رسیده است؟ در اغلب قریب به اتفاق وقایع مهم سال آخر حیات وی فیلم یا صدای وی منتشر نشده است. تنها مکتوباتی است که یقینا به خط ایشان نیست، آیا انشای رهبری و مهر و امضای اوست یا فرزندش به کمک برخی سران قوا کشور را اداره می کرده اند؟ اعدامهای ۶۷، تغییر قانون اساسی و عزل قائم مقام رهبری مهمترین أموری است که مشمول تردیدهای بسیار جدی فوق است. در هر صورت آقای خمینی، احمد خمینی، سران قوا (موسوی اردبیلی، هاشمی رفسنجانی و خامنه ای)، دادستان کل کشور، اعضای شورای عالی قضائی، و وزیر وقت اطلاعات (محمدی ری شهری) متهمان اصلی این پرونده قطور هستند.

بسیاری از ابعاد این پرونده هنوز بر ما مخفی است. آقای منتظری در کتاب خاطرات و در این فایل صوتی آنچه را می دانسته برملا کرده است. اینکه متهمان پرونده چهار عضو کمیته مرگ تهران، سران وقت قوا، اعضای شورای عالی قضائی، دادستان کل کشور و وزیر وقت اطلاعات  که همگی در قید حیات هستند در این بیست و هشت سال سکوت کرده و بعد از انتشار این فایل صوتی نیز به سکوت خفت بار خود ادامه می دهند بزرگترین علامت صحت خاطرات آقای منتظری و فایل صوتی ایشان است. پریشان گویی پیشکار احمد خمینی در بیت پدرش هم کمترین ارزش شرعی و حقوقی ندارد.

فایل صوتی ملاقات ۲۴ مرداد ۱۳۶۷ همراه با اسناد مکتوب کتاب خاطرات آقای منتظری درباره اعدامهای تابستان ۱۳۶۷ تحقیقا مهمترین سند سی سال اخیر جمهوری اسلامی است. دو سند دیگر با آن قابل مقایسه است: مشروح مذاکرات خبرگان رهبری در اجلاسیه‌های ۱۴ خرداد و ۱۵ مرداد ۱۳۶۸ که به انتخاب آقای خامنه ای به رهبری جمهوری اسلامی انجامیده است. این دو سند تا کنون منتشر نشده و بعید است در حیات آقای خامنه ای امکان انتشار بیابد. اما هر دو سند معلول و در رتبه متأخر سند یادشده است، چرا که اگر آقای منتظری در مرداد ۶۷ چنین اعتراضی نکرده بود از قائم مقامی رهبری عزل نمی شد و نوبت به انتخاب آقای خامنه ای نمی رسید. این سند تاریخی بیش از هرچیز دلیل بطلان نظریه ولایت مطلقه فقیه است و اثبات می کند که این نظریه ارتجاعی با استبداد مطلقه هیچ فرقی ندارد. سیئات این سند تنها دامن آقای خمینی را نمی گیرد، آیا آقای خامنه ای اگر در شرائط مشابهی قرار بگیرد جز این می کند؟! منش و روش سبعانه و کینه توزانه وی در مواجهه با جنبش مسالمت آمیز سبز سال ۱۳۸۸ هنوز از خاطره ها محو نشده است، و سه محصور آن ششمین سال حصر غیرقانونی را پشت سر می گذارند.

در مورد اعتراض تاریخی مرداد ۶۷ آقای منتظری نکات مهم دیگری است که در دو مقاله در دست تدوین که به تحلیل انتقادی اهم وقایع سالهای ۶۴ تا ۶۸ کشور در ارتباط با آقای منتظری می پردازد خواهد آمد.