بخش چهارم: بیانات استاد

آيت الله العظمي منتظري پس از 5 سال و 2 ماه و 12 روز حصر و بازداشت در منزل مسكوني خود كه در پي ايراد سخنراني 23 آبان سال 1376 (13 رجب) ايجاد شده بود، در تاريخ 10 بهمن 1381 در ساعت 1/5 بامداد با برداشته شدن كيوسك آهني اي كه در جلوي درب ورودي منزل ايشان قرار داده بودند رسما آزاد گرديدند.

"برخي انتظار دارند يك نفر متخصص و كارشناس در يك رشته تملق گو باشد، برخلاف عقيده اش حرف بزند، حق نداشته باشد در دانشگاه نظرش را بگويد، با او برخورد مي‎شود، اينها بيشتر مؤثر است. انسانها آزادي مي‎خواهند كه بتوانند افكارشان را عرضه بدارند. بايد كاري كرد كه دانشمندان و نخبگان جامعه و به طور كلي محافل علمي يك نحو استقلال و آزادي سياسي داشته باشند تا بتوانند در پيشرفت علمي جامعه و كشور نقش اساسي ايفا نمايند"

"در اكثر كشورهاي جهان شبكه هاي تلويزيوني مستقل و آزاد از دولت و حاكميت وجود دارد و حتي از مخالفان حكومت برنامه پخش مي‎كنند. ولي با اين كه يكي از شعارهاي اساسي انقلاب "آزادي" بود، اين امر حتي در بخش رسانه اي هم محقق نشده است و رسانه هاي شنيداري و گفتاري آنچه با حاكميت مناسبت دارد منعكس مي‎كنند و به سانسور و بايكوت نظرات مخالفان مي‎پردازند."

همزمان با اين عيد بزرگ مسلمين، دفتر حضرت آيت الله العظمي منتظري پذيراي تعداد كثيري از مؤمناني بود كه از راههاي دور و نزديك جهت اقامه نماز و شكرگزاري به درگاه حق و تبريك به فقيه عاليقدر به قم آمده بودند.