
آقای خامنهای در ۱۴ خرداد ۱۳۶۸ نه فقیه و مجتهد بود، نه مرجع تقلید بالفعل یا حتی بالقوه. مجلس خبرگان رهبری به دلیل اینکه در میان خودیها یا روحانیون همسو مرجع تقلید بلکه فقیه و مجتهد مدیر و مدبری سراغ نداشت به یک مؤمن عادل مقلد همسو ولایت داد. این «ولایت عدول مؤمنین» بود نه «ولایت فقیه». فقدان شرط فقاهت و اجتهاد مطلق به نفی ولایت شرعی در حوزهی عمومی میانجامد، آنچه باقی میماند امارت یا زمامداری عرفی است که نیازی به شرط فقاهت و اجتهاد ندارد. به عبارت دیگر…
HMouK۱۳۹۴/۰۲/۱۳