پرسش: موضوعات ذیل بسیار در احادیث و منابر شنیده می شود: اولا مصادر آن چیست؟ ثانیا از نظر رجالی چقدر معتبرند؟ ثالثا از نظر علم درایت و هماهنگی با قرآن چقدر ارزش دارد؟
موضوعات: بیامبر(ص) و ائمه از جنس دیگری هستند، از جنس نورند. پیامبر و بعد ائمه(ع) اولین خلایق عالم هستی هستند. تمام هستی به خاطر اصحاب کسا خلق شده است. اگر نبودند خدا هیچ چیز را خلق نمی کرد. ائمه از تمام انبیا عالی مقام تر اند حتی ابراهیم(ع) به جز پیامبر اسلام (ص).
پاسخ: این احادیث علی الاغلب یا کلا توسط شیعیان غالی روایت شده اند، که بتدریج بین قرون سوم تا پنجم به جریان مسلط در شیعه تبدیل شدند. نخستین تالیفات بجاماندهی شیعی آکنده از اینگونه احادیث است. اغلب این احادیث حتی با روشهای رایج رجالی فاقد اعتبارند. حداقل سه چهارم احادیث کتاب الحجة کافی از این ضعف رنج می برند. کتبی مانند بصائر الدرجات، تفسیر امام عسکری، کتاب سلیم بن قیس و تفسیر علی بن ابراهیم مخزن اینگونه احادیث غالیانه و فرابشری است. این احادیث فاقد پشتوانه قرآنی بوده غالبا در تقابل با قرآن هستند. همچنین مقالهی زیر را ملاحظه کنید: تأمّلی در منابع اعتقادی
موفق باشید.
محسن کدیور