پرسش: جمله امام حسین (ع) که فرمودند: ” اگر دین ندارید لااقل آزاده باشید” به چه معناست و چه تفسیری از است جمله دارید و حکم کسی که به اختیار دینی ندارد ولی آزاده است در آخرت چیست؟ اگر انسانی به اختیار دینی نداشته باشد، نماز نخواند، خمس و زکات ندهد، روزه هم نگیرد اما در دنیا انسانی نیکوکار باشد و به انسان ها کمک کند و به کسی ستم و ظلمی نکند آیا این شخص در آن دنیا به بهشت می رود یا جهنم؟
پاسخ: امام حسین (ع) تجسم مکتب قرآن است. دو رکن سعادت و نجات اخروی در قرآن ایمان و عمل صالح است. ایمان یعنی ایمان به خداوند، ایمان به آخرت و ایمان به پیامبران الهی از جمله محمد بن عبدالله (ص). عمل صالح یعنی رعایت اخلاق، عبادات و مناسک، معروف و خیر و احکام شریعت.
اگر دین ندارید، یعنی اگر به خدا و آخرت و نبوت باور ندارید، حداقل اخلاقی زندگی کنید و آزاده و جوانمرد باشید.
آزادگی واقعی در تسلیم خداوند بودن محقق می شود. امام حسین نفرمود اگر دین ندارید و آزاده اید به بهشت می روید. کسی که در عمل رعایت اخلاق را می کند اما به خدا ایمان ندارد، برایش خدا و بهشت و جهنمی متصور نیست تا انتظار بهشت خدا رفتن داشته باشد!
شرط نجات اخروی و سعادت جاویدان ایمان به خدا و آخرت و عمل صالح است. فقدان ایمان در کنار نیکوکاری باعث کاهش عذاب است اما مجوز سعادت اخروی و بهشت الهی نیست.