پرسش: چرا کسی شیعه به دنیا می اید و عمدتا شیعه از دنیا میرود پس رستگار می شود و کسی نامسلمان به دنیا میاید و نامسلمان از دنیا میرود پس عاقبتش بد می شود؟ آیا درست است که پاسخ داده شود ما در عالم ذر امتحان دادیم و بر آن اساس در این دنیا چیده شدیم، مثلا اگر خوب امتحان داده باشیم روحمان در کالبد یک شیعه میرود و اگر بد…و اگر خیلی خوب امتحان داده باشیم مثلا امام می شویم، و یک نامسلمان هر کاری بکند در این دنیا مقامش به یک شیعه نمی رسد؟ اگر هم عالم ذر با این کیفیت را قبول کنیم همه بر این باوریم که کسی که حرامزاده است میل بیشتری به گناه دارد پس توانش برای خوب شدن کم است… اندیشه ای که عالم ذر با آن کیفیت را قبول دارد برای این فرد رسیدن به جایگاه یک مومن را متصور نمی شود .
پاسخ:
الف. رستگاری در گرو ایمان به خدا و آخرت و عمل صالح است نه تولد در خانه‌ی مسلمان شیعه. اکمل بودن یک دین و مذهب معنایش این نیست که دیگر بندگان خدا پیرو دیگر ادیان مطلقا از رستگاری بی بهره اند.
ب. چیزی که اکتسابی نیست عامل رستگاری نخواهد بود. برچسب دینی افراد باعث رستگاری نمی شود. صرف اینکه ما در چه خانواده ای با کدام دین و مذهب به دنیا آمده ایم بی آنکه شخصا تحقیق کرده باشیم نه باعث رستگاری می شود نه دلیل سوء عاقبت.
ج. عالم ذر پیمان مشترک نمادین همه آدمیان است که در فطرت انسان سرشته شده است. قبل از به دنیا آمدن و زندگی دنیوی امتحانی در کار نبوده تا عامل تعییین مذهب و دین ما شود. این تفاسیر از عالم ذر – که اصلش حقیقتی قرآنی است (اعراف ۱۷۲) – خرافی می باشد، و هیچ مستندی ندارد. انسان درگرو اعمال خویش است و لاغیر.
د. تقصیر والدین طفل حرامزاده تکلیفا متوجه وی نیست. از سوی دیگر آثار وضعی مادی و معنوی کیفیت انعقاد نطفه و دوران حمل نیز قابل انکار نیست. از هر کسی متناسب با قابلیتهایش انتظار است نه بیشتر.
موفق باشید.
۱۰ مهر ۱۳۹۲
