پرسش: در آیه ای از سوره ی زمر داریم: الذین یستمعون القول فیتبعون احسنه اولئک الذین هدا هم الله تا آخر
سوال اول: چرا نفرمود : یستمعون الاقوال و مفرد آمد؟
دوم: در جای دیگر خداوند احسن القول را معرفی کرده : آیه ۳۳ فصلت
آیا این معرفی احسن معرفی نیست که ما را از سمع بازدارد؟ آیا تعیین مصداق است یا نوعی شاخص است ؟ یعنی شاخص شنیدن ما دعا الی الله باشد ؟
پاسخ:
قول اسم جنس است. برای انتخاب احسن باید حسنی وجود داشته باشد تا احسن معنی پیدا کند. پس معلوم می شود مراد از اسم جنس مفرد نیست، جمع است.
آیه ۳۳ سوره فصلت دلالتی بر انحصار ندارد. بیشک دعوت به خداوند قولی حسن است، اما قول حسن دیگری وجود ندارد؟
با توجه به مجموعه ادله عقلی و نقلی استماع اقولی که حداقلی از حسن را دارند و انتخاب احسن بهترین طریق است. حسن منحصر در امور دینی نیست و اعم از ان است. هر امر اخلاقی و علمی و عقلی قول حسن است.
موفق باشید.
۸ بهمن ۱۳۹۲
