به بهانه آزادی تاج زاده از حبس هفت ساله

2b

 

سید مصطفی تاج زاده یکی از شاخص ترین فعالان اصلاح طلب جنبش سبز پس از هفت سال حبس (از ۲۳ خرداد ۱۳۸۸ تا ۱۴ خرداد ۱۳۹۵) از زندان اوین آزاد شد. تاج زاده زندان غیرقانونی خود را در سلول انفرادی و به اعتراض با روزه با عزت گذرانید و با سربلندی آزاد شد. این آزادی را به او، همرزمش فخرالسادات محتشمی‌پور- که عاشقانه هرچه در توان داشت برای آزادی همسرجانش انجام داد – و همفکرانش تبریک می گویم.

تاج زاده معتقد به وقوع کودتای نظامی از سوی بخشی از نظام، مهندسی نتیجه انتخابات یا تقلب نهادینه در انتخابات خرداد ۱۳۸۸ ریاست جمهوری برای بیرون آوردن مهره مورد نظر (محمود احمدی نژاد) از صندوق رأی بود. تجربه تاج زاده در عهده‌ داری مقامات مختلف سیاسی اداری در دوران اصلاحات باعث شد که اظهار نظرهای او درباره تقلب در انتخابات به کارشناسانه ترین اظهارنظرهای منتقدان تبدیل شود.

 

4_8806030524_L600

 

تاج زاده در طول حبس خود ساکت نماند و با انتشار یادداشتها و نامه‌های سرگشاده به مقامات لشکری و کشوری از جمله مقام رهبری رکورددار انتشار مکتوبات اعتراضی از درون زندان در تاریخ ایران است. دیدگاههای مکتوب او اگرچه به دلیل فضای سانسور و خفقان مسلط بر رسانه های کاغذی داخل کشور امکان انتشار در جراید ایران را نداشت، اما در فضای مجازی بلافاصله منتشر شده بازتاب گسترده داشت.

اینکه بیانیه‌ها و نامه‌های سرگشاده با امضای تاج زاده، به قلم خود وی بوده باشد یا توسط تیم مورد اعتماد وی خارج از زندان تنظیم و با رضایت و برنامه ریزی تاج زاده به نام او منتشر شده باشند، ذره ای از اهمیت این مکتوبات اعتراضی نمی کاهد. همین که اصلاح طلبان منتقد، به چنین برنامه ریزی و سازمان دهی رسیده باشند جای امیدواری دارد. این مکتوبات اسناد تاریخی دوران ما هستند. باید به تاج زاده و همفکرانش به این دلیل صمیمانه تبریک گفت.

مواضع بیانیه ها و نامه های سرگشاده تاج زاده یک سر و گردن از مواضع اصلاح طلبان و فعالان سبز داخل کشور بالاتر بوده است و با ادبیاتی سخن گفته که در عین وفاداری به آرمان منتقدان سبز و اصلاح طلبان معتدلی همچون میرحسین موسوی و سیدمحمد خاتمی برخی چارچوبهای متعارف این جناح سیاسی را شکسته و ظرفیت انتقاد به برخی نظامات جمهوری اسلامی را در اردوگاه طرفداران انقلاب ۱۳۵۷ گسترش داده است.

بنابراین دور از واقعیت نیست اگر تاج زاده را یکی از نمادهای منحصر بفرد جنبش سبز و حلقه وصل اصلاح طلبان (از قبیل حزب مشارکت ایران اسلامی، سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی و بنیاد باران) و فعالان سبز غیراصلاح طلب مصطلح (هواداران میرحسین موسوی) بدانیم.

اکنون تاج زاده خارج از زندان می تواند با ادامه روند گذشته به نگارشهای انتقادی خود ادامه دهد و جایگاه خود را به عنوان یکی از فعالان تراز اول اصلاح طلب سبز که هفت سال حبس قهرمانانه را نیز در کارنامه خود دارد تثبیت کند. در این صورت او می باید قدم بسیار بلندی که مهدی کروبی با نامه شجاعانه اخیر خود برداشت، به نیابت از سوی بخش دیگر جنبش سبز بردارد.

آنچه از تاج زاده انتظار می رود تامل عمیق تر در ریشه انحرافات ساختاری جمهوری اسلامی است. این انحرافات از خرداد ۶۸ آغاز نشده و اکثر قریب به اتفاق آنها ریشه در الگوهای ناسالم دهه‌ی اول جمهوری اسلامی دارد. اگر انتقاد عمیق – و البته منصفانه و همه جانبه – به این روش های کژبنیاد معطوف نشود خوف آن می رود که دوباره به عناوین دیگر همان دوران تلخ بازسازی شود.

اگر برخی بنیادهای جمهوری اسلامی از آغاز کژ بوده باشد – که بی تردید چنین بوده – باید به اصلاحات ساختاری اندیشید. روشی که اصلاح طلبان، فعالان سبز و اعتدالیون تا کنون در پیش گرفته اند نهایتا اصلاحات روبنایی بوده است که بسیار بعید است حریف استبداد دینی مستظهر به قدرت نظامی گردد. نقد استبداد دینی بدون نقد بنیان‌گذار نظام و جریان موسوم به خط امام و چپ که سلف اصلاح طلبی و سبز مصطلح است میسر نمی باشد.

امیدوارم در مجالی دیگر امکان گفتگوی انتقادی درباره جمهوری اسلامی و راههای برون رفت از این مخمصه با حفظ استقلال، تمامیت ارضی ایران و اصول معطله قانون اساسی فراهم شود.

در آستانه ماه مبارک رمضان برای دوست عزیز سید مصطفی تاج زاده سلامتی، موفقیت و عزت مضاعف آرزومندم.

 

۱۵ خرداد ۱۳۹۵