مصاحبه مهدی پرپنچی با محسن کدیور و احمد سلامتیان، برنامه صفحه دو، تلویزیون بی بی سی فارسی، ۱۹ دی ۱۳۹۶، ۹ ژانویه ۲۰۱۸
الف. نطق غرای آقای خامنهای در صحن علنی مجلس خبرگان در تاریخ ۲۴ تیر ۱۳۶۵: «رهبری و مرجعیت نباید از هم جدا باشد. اینرا به عنوان یکی از اصول قطعی این نظام باید بپذیریم. آن وقت در عین حال، آن روز یک مصوبهای اینجا گذشت که کسی که رهبر میشود لازم نیست مرجع باشد. وقتی ما مرجعیت بالفعل را لازم ندانستیم معنایش همین است: یعنی لازم نیست مرجع باشد. حالا در مقام رفع اشکال بعضی از برادران میگویند آنها که دارای صلاحیتهای مرجعیت هستند، وقتی رهبر شدند مرجع هم خواهند شد. نه! چنین تضمینی هم وجود ندارد. اگر هم احتمال چنین چیزی وجود داشته باشد این مجوز نمیشود که ما حالا جلوگیری از این فساد و اختلال و رخنهی بزرگ در نظام جمهوری اسلامی نکنیم. ما باید از حالا جلوگیری کنیم و نگذاریم این مصوبه حتی به ذهن آیندگان خطور دهد که خبرگان امت در این زمان قائل بودند که مرجعیت بالفعل لازم نیست. انصافا از قانون اساسی جز این برنمیآیدکه آن کسی که رهبر هست بایست مرجع هم باشد.»
ب. نطق تاریخی آقای خامنهای کمتر از سه سال بعد در صحن علنی مجلس خبرگان در تاریخ ۱۴ تیر ۱۳۶۸: «بسم الله الرحمن الرحیم. اولا واقعا باید خون گریست در جامعهی اسلامی که حتی احتمال [رهبر شدن] کسی مثل بنده در آن مطرح شود. حالا من نمیخواهم دربارهی این صحبت کنم. مسئله اشکال فنی دارد، اشکال اساسی دارد. قبلا خدمت آقای هاشمی [رفسنجانی] هم گفته ام در یکی دو هفته قبل از این که همین قضیه مطرح بود و ایشان فرمودند من جدا به ایشان گفتم من قاطعا چنین چیزی را قبول نخواهم کرد. حالا غیر از اینکه خود من حقیقتا لایق این مقام نیستم و این را بنده میدانم و شاید آقایان هم میدانید، اصلا از لحاظ فنی اشکال پیدا میکند این قضیه [رهبر شدن من]، رهبری [من]، رهبری صوری خواهد بود نه رهبری واقعی. خوب، من نه از لحاظ قانون اساسی، و نه از لحاظ شرعی برای بسیاری از آقایان حرفم حجیت حرف رهبر را ندارد. این چه رهبری خواهد بود؟ [اشکال برخی حاضران] اجازه بفرمائید! قانون اساسی که میگوید مرجع، حالا یا مرجع شأنی یا مرجع فعلی، آن که حالا هیچی. از لحاظ شرعی هم، حجیت قول رهبر در صورتی است که آن کسی که میخواهد به حرف او [رهبر] عمل کند او [رهبر] را فقیه و صاحب نظر در امور دین بداند، خوب الان در همین جلسه چند نفر از آقایان آمدند صحبت کردند و تصریح کردند که بنده صاحبنظر [در أمور فقهی] نیستم. چطورهمین آقای [احمد] آذری [قمی] که اسم مرا اول بار در این جلسه آوردند، بنده اگر حکم بکنم ایشان قبول خواهند کرد؟ (همهمه: بله قبول خواهند کرد) قطعا قبول نمیکنند! (همهمه: بعد از رهبر شدن همه قبول خواهند کرد. یکی از خبرگان: ما که قرار نیست مرجع تقلید تعیین کنیم. یکی دیگر: مسئله أصلا تمام است، ما که نمی خواهیم از شما تقلید کنیم.) آخر امام … بحث تقلید نیست. بحث حکم است. (یکی از خبرگان بلند شده میگوید: بگذارید من جواب می دهم. من اعتقادم این است همچنانکه امام در آنجا تصریح کردند هرکه خبرگان به عنوان رهبر انتخاب کند حالا به عنوان مجتهد باشد، به عنوان عدول المومنین باشد، یا بالاتر برود، هم ولایت مطلقه دارد عقیده من این است، هم اطاعتش واجب است، یعنی برای اطاعت لازم نیست حتما مجتهد باشید عدول المومنین هم باشید حکمتان نافذ است) این دیگر ولایت فقیه نیست. ولایت عدول مومنین است. (همهمه. فرد دیگر: موقت است آقای خامنه ای. برای رهبری موقت که اشکال ندارد. امامی کاشانی: در این خبرگان افرادی عقیده ندارند که جنابعالی فقیه هستید اما در این خبرگان همه عقیده دارند که افرادی صاحب نظر هستند. آنها که صاحب نظر هستند برای اینکه این احتیاط جنابعالی حل شود استنابه می دهند آنها هم که شما را فقیه می دانند اظهار نظر می کنند. مجموعا مسئله حل می شود) من به هر حال مخالفم. من آمده بودم درباره رهبری فردی و شورایی حرف بزنم. فکر نمی کردم فردی رای بیاورد.»
ج. آقای خامنهای بعد از رهبر شدن هم معرف حضور همگان است…..