رادیو بغداد
از مجموعه سخنگویآیتالله
مروری بر زندگی صادق قطب زاده
اپیزود ۱۴ از فصل دوم پادکست رادیودستنوشتهها
مرور مفصلی بر استفاده مخالفان رژیم پادشاهی از امکانات رسانهای کشورهای خارجی خصوصا بخش فارسی رادیو بغداد
به کوشش محمود عظیمایی
۲۳ تیر ۱۴۰۱، ۱۶ جولای ۲۰۲۲
نکاتی که در این مصاحبه درمیان گذاشته ام محصول این تحقیق است که تا کنون چهار قسمت آن به شرح زیر منتشر شده است:
تهمت در حکومت اسلامی: ریشه یابی احکام مهدورالعرض در فقه و روایات شیعه، قسمت اول (۱۴ بهمن ۱۳۹۷)
تهمت در حکومت اسلامی چاپ نجف، قسمت دوم (۲۱ بهمن ۱۳۹۷)
تهمت و پدیده موسی موسوی، قسمت سوم (۱۲ اسفند ۱۳۹۷)
نخستین مجری فتوای تهمت: مورخ رسمی تاریخ انقلاب، قسمت چهارم (۲۰ اسفند ۱۳۹۷)
اشاره: متن کامل درسهای دوازدهگانه حکومت اسلامی چاپ نجف در اوایل سال ۱۳۴۹ از بخش فارسی رادیو بغداد به درخواست مصطفی خمینی توسط موسی موسوی اصفهانی قرائت شده است. وی نوه آقا سید ابوالحسن اصفهانی صاحب کتاب وسیلة النجاة است که تحریرالوسیلة آقای خمینی تعلیقه بر آن است. متن درسهای قرائت شده از رادیو عراق توسط شهید محمد رضا سعیدی از رادیو ضبط و پیاده شد، با وساطت اکبر هاشمی رفسنجانی توسط عبدالمجید معادیخواه تایپ و پلی کپی شد و به کمک اسدالله لاجوردی در تهران توزیع شد. موسی موسوی ارتباط بسیار حسنه ای با شخص شاه داشته، علاوه بر ملاقاتهای خصوصی، سالانه حداقل پنج نوبت به اتفاق دیگر روحانیون به ملاقات عمومی و علنی با شاه می رفته است. به دلیل فساد اقتصادی گسترده به مصر و بعد به عراق رفت و با مقامات حزب بعث روابط بسیار نزدیکی پیدا کرد. با تیمور بختیار (موسس ساواک) زوج فعالیت علیه شاه تشکیل داده بود. در عین حال روابط بسیار حسنه ای با مصطفی خمینی داشت و مصطفی مشکلات بیت و اطرافیان پدرش با رژیم عراق را با توسل به او حل می کرد. به باور مصطفی خمینی موسی موسوی «نابغه ای شیطان صفت» بوده است. اینکه موسی موسوی خودش در همان زمانی که این دروس را قرائت می کرده روحانی درباری حزب بعث، و حدود سیزده سال هم در ایران روحانی درباری رژیم شاه بوده باشد (خصوصا بعد از قیام ۱۵ خرداد ۱۳۴۲) مهم نبوده، مهم هدف مقدس برانداختن رژیم باطل و رساندن نظریه حکومت اسلامی و ولایت فقیه به گوش مردم بوده است. قرائت کننده متن درسهای حکومت اسلامی در رادیو بغداد پایان کارش نگارش کتاب انقلاب محنت بار و خروج از تشیع است. آیا آقای خمینی و جمهوری اسلامی با منطق یک بام و دو هوا با خودش و مخالفانش برخورد نکرده و نمی کند؟