مخالفت با حکومت، سخنرانی برای خداناباوران، و لباس روحانیت

پرسش: شما امروز به این رسیده اید که در مقابل حکومت فعلی ایران موضع گیری علنی نمایید. خوب خود بهتر می دانید همانطور که درمیان علمای قم هم منتقدینی هست. اما برخی چیزها برایم قابل قبول نیست، اینکه مثلا درجمع زنان ومردانی که درخیابان های امریکا تجمع کرده اند که اصلا اعتقادی به خدا هم ندارند سخنرانی کنید، دیگر چه برسد به شخصیت علمی ومعنوی شما ویا اینکه لباس خود را درآورده اید. خواهش می کنم یک چیزهایی را برای دفاع از خود برای ما باقی بگذارید.
از طلاب حوزه علمیه قم

l
پاسخ: من بر مواضعم حجت شرعی دارم و در هرموردی ابهامی است بفرمایید پاسخگو هستم. نقد ظلم، نقد تجاوز به حقوق ملت و نهی از اسباب وهن اسلام و تشیع وظیفه شرعی است. مواضع علنی من اختصاصی به امروز ندارد نزدیک دو دهه بر این منوال سلوک کرده ام
اینکه فرموده اید در جمع مردان و زنانی که در خیابانهای آمریکا تجمع کرده اند و اصلا اعتقادی به خدا ندارند سخن گفته ام! نخستین بار است می شنوم. من هرگز در این دیار در خیابان سخن نگفته ام، اما در سالنهای دانشگاه آری سخن گفته ام، البته شرعا و اخلاقا نمی توان از دین و ایمان مستمعین پرسید و نپرسیده ام. اما مگر پیامبر خدا (ص) با غیرمسلمانان سخن نگفت و آنها را به اسلام متمایل نکرد؟ مگر ائمه اهل بیت (ع) با امثال ابن ابی العوجاها محاجه نکردند؟ با غیرمومنان باید با منطق خودشان سخن گفت و آنها را با حقایق دین خدا آشنا کرد.
فرموده اید لباس روحانیت خود را در آورده ام. این هم صحت ندارد. من کماکان در جایی که احترام لباس حفظ شود یعنی در مراسم دینی و محافل مذهبی با لباس کامل انجام وظیفه می کنم و در دیگر مجالس هم با لباسی مخفّف ظاهر شده ام. اینکه این لباس در همه شرائط و زمانها و سرزمینها یکسان است، فاقد هرگونه دلیل معتبر شرعی است. اگر دلیلی یافتید
حتما تذکر دهید. آنچه دلیل معتبر دارد «لباس تقوی» است. شایسته بود مرا با آن می سنجیدید.
با دعای خیر و رحمت
محسن کدیور