در حوزه فکری ایران، بویژه از نوع دوم خردادی آن، تمایز مهم دموکراسی ( مردمسالاری) و جمهوری غالبا مغفول واقع می شود و معمولا مترادف یکدیگر تلقی می شوند.
مشكلاتي كه جنبش اصلاح طلبي در ايران اخيرا با آنها مواجه شده، مطالعه روند اصلاحات را ضروري مي نمايد. اصلاحات ايراني تاكنون از نوعي ناكار
میباید اصل بر آزادی انتشار کتاب باشد و کتابها همانند جراید و مطبوعات توسط هیچ مرجعی بررسی نشود، اما اگر کتابی پس از انتشار مخالف با قانون تشخیص داده شد از سوی ناظران از کتاب شکایت شود ودردادگاه صالحه وبا حضور هیئت منصفه به شکایت رسیدگی شود. در نظارت پس از انتشار که نظارت استطلاعی است تنها وقوع تخلف میتواند باعث شود از انتشار کتاب جلوگیری به عمل آید. احکام چنین حوزهای قابل اعتراض و تقاضای تجدید نظر خواهد بود. منع از انتشارکتاب یا الزام به تغییر مفاد یک اثر مکتوب نوعی مجازات است و مجازات تنها از سوی دادگاه صالحه بر اساس قانون اعمال میشود. نظارت قبل از نشر نوعی تفتیش عقاید است که شرعاً وعقلاً ممنوع است.
۱. يكي از آفات جدي حكومتهاي ديني يكه سالار “ادعاي الوهيت” است. تمركز قدرت مطلقه غير مسئول نظارت ناپذير مادام العمر اگر پشتوانه و توجيه
برای تماس می توانید از نشانی ایمیل
[email protected]
استفاده کنید.