صف‌سری، گدايی آزادی از دشمن آزادی
در نامه اخير ۴ تن از باورمندان به حکومت دينی خطاب به ديکتاتور پشنهاداتی برای حل مشکل حصر شدگان ارائه می شود که اگر بنا بر پذيرش آن از سوی ديکتاتور بود پيش از اين بنا بر پند و اندرزهائی که تاکنون به او گفته شد ، عمل می کرد. آيا اين چنين تلاشی برای کسب آزادی گدايی از دشمن آزادی نيست وبه مصداق اب در هاون کوبيدن نبايد دانست؟ ايا وقت آن نيست تا با بکار بستن اين سخن عالمان که « حق گرفتنی است نه خواستنی » طرحی نو در اندازيم؟
۱۳۹۳-۰۴-۱۸
