شرح رسالهی لغت موران
لغت موران یکی از رسالههای فارسی رمزی عرفانی سهروردی است، که بر خلاف دیگر رسالهی رمزی عرفانی وی قصهی واحدی ندارد، بلکه هر یک از فصول دوازدهگانهی کوتاه آن قصهی جداگانهای دارد، و همین بر جذابیت آن می افزاید. قهرمان برخی قصص این رساله نمادهایی از قبیل مورچه، لاکپشت، خفاش، آفتابپرست و طاووس هستند. نام رساله برگرفته از فصل نخست آن است، تأویلی عرفانی از داستان موران. لغت موران ترکیبی از افکار دینی، حقایق عرفانی و اسطورههای ایرانی است. موضوع کلی فصول مختلف رساله طریق سلوک و اصل لاهوتی انسان و محرومیت کوردلان از ادراک این حقیقت است. تجلی کامل حقیقت در ناسوت ممکن نیست، انسان اصل الهی خود را فراموش کرده است، و برای وصول به ملکوت تذکر آن و سلوک ضروری است.