در نشست بعد از ظهر پنج شنبه ۳۰/۴/۸۴ ماهنامه نامه، علی اکبر معين فر و محسن کديور، چهره هائی بودند که هر يک ضمن ارائه تحلیلی کوتاه در باره شرايط روز به پرسشهای حاضران پاسخ گفتند.
. . . . .
محسن کديور روشنفکر سرشناس و استاد دانشگاه، ديگر ميهمان نشست نامه بود که ضمن تحلیلی درباره انتخابات گفت : متاسفانه جريانی که در انتخابات شرکت کرد و نيز جريانی که شرکت نکرد، هيچيک برنده نشدند و جريان سومی آمد و زد و برد. اشکال کار در اين بود که هر جريان به صورت مونولوگ حرفهای خود را بيان ميکرد و هيچگاه اين روند به اقناع منجر نشد. وی ادامه داد : امروز هم در نقدها اين دو جريان به حمله به يکديگر ميپردازند و مسئله اصلی را همه فراموش کرده ايم. کديور در بيان راهکارهای مورد نظر خود اضافه کرد : هر چند دوستان جوان ممکن است رهههای راديکال را بپسندند اما حرف امروز من اين است که در جهان سوم بايد حرفی را بزنيم که بتوانيم آن را عملی کنيم، اگر بتوانيم ِک قدم بيشتر به سمت دموکراسی برداريم بهتر از آن است که حرفهای زيبا اما نشدنی بزنيم. نااميد شدن جامعه در سالهای اخير بخشی از آن به خاطر اين بود که رئيس جمهور خاتمی و ديگران، سخنانی را بر زبان راندند که امکان عملی شدن نداشت.
کديور سپس درباره اصلاح ساختار حقيقی چنين توضيح داد : در مرحله کنونی ميبايست با همين ساختار حقوقی به سمت اصلاح ساختار حقيقی گام برداشت و گرنه تمرکز بر تغيير ساختار حقوقی سر از نا کجا آباد در می آورد. اين روشنفکر و استاد دانشگاه افزود : به عنوان مثال ميتوان مطرح کرد که در کجای قانون اساسی آمده است که نمايندگان مجلس خبرگان تنها بايد از ميان مردان انتخاب شوند يا فقط روحانی باشند. در مجلسی که بايد علاوه بر اجتهاد، بر تدبير رهبری در امور اقتصادی و سياسی و ساير زمينه های مورد لزوم کشور نيز نظارت کند، می بايست متخصصانی در زمينه های گوناگون حضور داشته باشندتا بتوانند تشخيص دهند که تدبير رهبری در موارد گوناگون چگونه بوده است؟ وی اضافه کرد : اينها از جمله مواردی است که ميتوان ب راساس همين قوانين مطرح کرد و هيچکس هم نميتواند اتهام خلاف قانون به آن بزند. همچنين ميتوان مطرح کرد که در کجای قانون آمده است که رهبری بايد مادام العمر باشد؟ وقتی به منظور جلوگيری از احتمال خودکامگی رئيس جمهمور، قانون اساسی اين دقت را به خرج داده است که کسی نبايد بيش از ۸ سال متوالی رئيس جمهور باشد، چرا نبايد در مورد رهبر نيز به بحث گذاشته شود؟
وی پيش بينی کرد : در انتخابات آينده مجلس خبرگان نيز احتمالا همين روند انتخابات رياست جمهوری تکرار خواهد شد، اگر چنين باشد، به قول آن سردار که اين انتخابات را پيچيده و چند لايه توصيف کرده است، در انتخابات آينده مجلس خبرگان احتمالا شاهد حذف بسياری از چهره های روحانیت سنتی و کنار زدن افرادی که تا حدودی مستقل هستند و ظهور و به مجلس راه يافتن روحانی ها و اشخاص کمتر شناخته شده و احتمالا جوان و يکدست خواهيم بود.
محسن کديور سپس به لزوم کار در قالب احزاب اشاره کرد و گفت اين افسانه ای بيش نيست اگر بگويند در جامعه ای بدون احزاب قوی، رای گيری ميشود واطن جامعه دموکراتيک است. اين پندار که بگويند به صرف برگزاری انتخابات و نه تصميم گيری بر اساس فرآيندهای دموکراتيک، دموکراسی برقرار شده است، تنها يک پندار و محکوم به شکست است.
محسن کديور در پاسخ به پرسشی در باره ساختار حقيقی قدرت گفت : اگر در سال ۱۳۶۹ پست نخست وزيری از ساختار حقوقی حذف شد، در سال ۱۳۸۴ پست رياست چمهوری عملا از ساختار حقيقی قدرت کنار گذاشته شد. وی اضافه کرد : توجه کنيد که ميگويم ساختار حقيقی قدرت، البته به لحاظ حقوقی اين پست وجود دارد، ولی عملا از اين پس رئيس جمهور تا حد يک رئيس دفتر تنزل پيدا ميکند.
کديور در پايان اضافه کرد : به باور من هر چند نتيجه انتخابات تلخ بود اما همين که مخالفان نيز مجبور شده اند هر چند مزورانه، اما به هر حال به بازی با استفاده از ابزارهای دموکراتيک روی بياورند، دستآورد کمی نيست و يک پيشرفت شيرين است.
