تعبد

زندگی مؤمنانه

بار دیگر زندگی مؤمنانه

بدون ایمان به خدا، بدون ایمان به آخرت، بدون ایمان به نبوت خاتم پیامبران سبک زندگی مؤمنانه بی معنی است. نه قوام دینداری به تعبد است، نه قوام روشنفکری به عقلانیت غیرانتقادی. قوام دینداری به تسلیم حقیقت شدن است. از امور دینی تنها مناسک و شبه مناسک تعبدی هستند، و امور اعتقادی، اخلاقی و معاملات فقهی از منظر اسلام نواندیش تعبدی نیستند. نواندیشان مسلمان کدام امر خردستیز را پذیرفته اند؟ کدام امر خردپذیر را انکار کرده اند؟ کدام امر خردگریز را توجیه عقلی یا بی دلیل انکار کرده اند؟

اخبار

بار دیگر زندگی مؤمنانه

سخنرانی زنده همراه با پرسش و پاسخ، یکشنبه ۲۰ فروردین. بنای این گفتار اقامه دلیل بر «امکان» سبک زندگی مؤمنانه از منظر اسلام نواندیش از طریق ایضاح نسبت دینداری با تعبد و تعقل است. آیا همه گزاره‌های دینی تعبدی هستند؟ آیا در زندگی مؤمنانه «عقلانیت» راه ندارد؟ آیا دینداری و نواندیشی آشتی ناپذیرند؟ آیا دیگر سبکهای زندگی «سازگاری درونی» دارند، برخلاف سبک زندگی مؤمنانه نواندیشانه که به «ناسازگاری درونی» مبتلاست؟ زندگی مؤمنانه چه نسبتی با اخلاق دارد؟ زندگی مؤمنانه چه نسبتی با «وادار کردن دیگران» به‌رعایت این سبک زندگی دارد؟

عبادات و مناسک تعبدی است

احکام دائر مدار حکمت است ، عقل آدمی برخی از این حکمتها را درک می کند، نه همه آنها را. در جزئیات عبادات و مناسک مدعی شناخت عقلانی کامل نیستیم، اینکه تعداد نمازهای واجب پنج است و تعداد رکعات هر یک و اینکه یک ماه باید روزه گرفت آن هم در ماه رمضان و از طلوع فجر تا مغرب و در حج چه باید کرد را کدام عقل آدمی تشخیص می دهد!؟ در عبادات و مناسک به آنچه خدا و رسولش فرمان داده اند باید عمل کرد.