مجازات ارتداد و آزادی مذهب: نقد مجازات ارتداد و سبّالنبی با موازین فقه استدلالی؛ مجموعۀ اسلام و حقوق بشر: دفتر دوم؛ کتاب الکترونیکی، تیر ۱۳۹۳، ۴۰۶ صفحه.
کتاب «مجازات ارتداد و آزادی مذهب: نقد مجازات ارتداد و سبّالنبی با موازین فقه استدلالی» عهدهدار دو امر ایجابی و سلبی است. به لحاظ ایجابی اثبات آزادی مذهب مشخصا اولا آزادی خروج از مذهب (خروج از اسلام و انتخاب دین دیگر یا بیدین شدن) همانند آزادی انتخاب اولیهی مذهب، و ثانیا آزادی انکار نظری و عدم التزام عملی به هر یک از اصول و فروع تعالیم اسلامی اعم از ضروریات و امور اجماعی و غیر آنها بدون هرگونه مجازات دنیوی را دنبال میکند.
به لحاظ سلبی موارد مشخص زیر مدّ نظر است: اول. نفی مهدورالدم بودن مرتد و سابّالنبی، دوم. نفی هرگونه مجازات دنیوی ارتداد به قول مطلق، سوم . نفی مجازات اعدام و دیگر مجازاتهای سنگین از سابّ النبی. سبّ و اهانت به باورهای دینی به عنوان گفتار نفرتزا از طریق محکمهی صالح قابل پیگیری است.
بخش اول کتاب در اعتراض به حکم مهدورالدم بودن رافقتقی نویسندهی دگراندیش جمهوری آذربایجان که با حکم آیتالله محمد فاضللنکرانی با ضربات کارد در اوایل آذر ۱۳۹۰ در باکو به قتل رسید نوشته شده و حاوی مناظرهی مکتوب با فرزند مفتی متوفی محمدجواد فاضللنکرانی بر اساس موازین اجتهاد در مبانی و اصول است. خواننده با استدالهای مدافعان و منتقدان مهدورالدم بودن مرتد و سابّالنبی در خلال بحثی استدلالی آشنا میشود.
بخش دوم کتاب عکسالعمل به احکام صادره از جانب گروهی از فقهای سنتی دربارهی ترانهی یک خوانندهی جنجالی، بررسی عکسالعمل خونین مسلمانان در قبال فیلم موهنی علیه پیامبر اسلام در اینترنت، استیضاحِ مرجعیتِ مدافعِ «خفقانِ مذهبی» (آیتالله ناصر مکارمشیرازی) به دلیل فتوای ایشان بر علیه نویسندهی مقالهی «امام پیشوای سیاسی یا الگوی ایمانی؟» و بالاخره بحثی نظری دربارهی آزادی بیان و منع گفتارهای نفرتزا در اسلام رحمانی است.
در مقدمهی کتاب آراء نویسنده در مقایسه با آراء متأخر استادش مرحوم آیتالله منتظری دربارهی مجازات ارتداد تحلیل شده است. قتل فجیع کسروی و رافقتقی و فتاوای قتل رشدی و تقی را باید علنا محکوم کرد تا شاهد تکرار این فتاوا که حاصلی جز وهن اسلام ندارد نباشیم.
***
فهرست
*** بخش اول: ارتداد و سبّالنبی
فتاوای ترور و بیانیۀ شادمانی از اجرای آن
* رسالۀ نقد مجازات مرتدّ و سابّالنبی *
بخش دوم: مهدورالدّم بودن مرتدّ و سابّالنبی براساس تکخبر واحد مخدوش.
بخش سوم: نقد ادعاهای «تواتر معنوی و اجمالی و صحت اکثر روایات قتل مرتد».
بخش چهارم: نقد ادعای اجماع و ضرورت در وجوب یا جواز قتل مرتدّ و سابّالنبی.
بخش پنجم: هیچکس به «صرف عنوان ارتداد» به امر پیامبر(ص)، امام علی(ع) و ائمه(ع) به قتل محکوم نشده است.
بخش هفتم: عدم حجّیّت خبر واحد ثقه در امور مهمّه.
بخش هشتم: صدور فتوای قتل و مهدورالدّم بودن مرتدّ و سابّالنبی «وهن اسلام» است.
بخش نهم: تبدّل موضوع مرتد، و نقد دائمیبودن حکم قتل مرتدّ و سابّالنبی.
بخش دهم: ناسازگاری حکم قتل سابّالنبی و مرتدّ با محکمات قرآن.
پیوستها: رافقتقی از زبان خود و مدافعانش
*** بخش دوم: آزادی بیان و گفتارهای نفرتزا
اسلام بین پذیرش آزادی بیان و منع گفتارهای نفرتزا
نامۀ انتقادی به مفتیان حکم اخیر ارتداد
اهانت به پیامبر(ص) از مصادیق گفتار نفرتانگیز
استیضاح مرجعیتِ مدافع «خفقان مذهبی»
آلبوم تصاویر
فهرست تفصیلی
به همین قلم
مقدّمۀ انگلیسی
***
