احادیث

محمد بن أحمد الشيباني از مشایخ صدوق مجهول است یعنی حدیث به این دلیل معتبر و صحیح محسوب نمی‌شود. مبنای رجالی وثاقت مشایخ صدوق مورد قبول این‌جانب و مرحوم آقای خویی صاحب معجم رجال الحدیث نیست.

حدیث “ولدنی ابوبکر مرتین” منقول از امام صادق روایتی مرسله از یکی از محدثین حنفی قرن هفتم است و معتبر محسوب نمی شود.

< ![CDATA[حدیث "ولدنی ابوبکر مرتین" منقول از امام صادق روایتی مرسله از یکی از محدثین حنفی قرن هفتم است و معتبر محسوب نمی شود.]]>

اصل مخالفت با عامه از قواعد باب تعادل و تراجیح در علم اصول فقه است، به این معنی که در زمان تعارض دو روایت یکی از مرجحات مخالف با عامه بودن مفاد روایت است. دلیل آن این است که مخالف با عامه احتمال تقیه بودن را مرتفع می کند. اصل فوق متعلق به شرائط دوران خفقان شیعه توسط خلفای جور اهل سنت بوده و عمومیت ندارد. در هر مسئله باید فقیه شیعه فتاوای دیگر مذاهب را دیده باشد و در بسیار موارد این فتاوی مشابه است. من برای مخالفت با عامه نه موضوعیت قائلم نه طریقیت.

پرسش: در مجموعه احادیث شیعه ، مشهور است که اصول کافی به تایید امام زمان علیه السلام رسیده و ایشان فرموده اند آن کتاب برای

دعای ندبه در کتاب مصباح المتهجد شیخ طوسی مهمترین کتاب دعای شیعه نیامده است. نخستین کتبی که این دعا را نقل کرده اند متعلق به قرن ششم و هفتم هستند، یعنی کتب مزار کبیر محمد بن جعفر المشهدی (قرن ششم)، مزار قدیم (مولف مجهول قرن ششم) و مصباح الزائر سید رضی الدین طاووس (قرن هفتم). این سه نفر دعا را از یکی از روات موثق قرن پنجم به نام محمدبن علي‌بن يعقوب‌بن اسحاق‌بن ابي قره (معاصر نجاشی) و وی آن را از کتاب محمدبن حسين بن سفيان البزوفري (از مشایخ شیخ مفید) در قرن چهارم نقل کرده است. علامه مجلسی در زادالمعاد ضمن نقل روات فوق دعا را منقول از امام صادق (ع) دانسته است. بین البزوفری تا امام صادق (ع) دو قرن و بین المشهدی تا ابن ابی قره هم یک قرن دیگر فاصله است. بنابراین سند دعای ندبه مرسل است.

پرسش: شنیده ام که در ابتدای نبرد مولی علی (ع) و عمر ابن عبدود، علی (ع) به عمر می گوید تصور می کردم تنها به

پرسش: مطلبی را شنیدم با این مضمون که پیامبر اکرم (ص) مشغول خرید در بازار بودند، وجه کالا را پرداخت کردند و فروشنده از تحویل

پرسش: آیا خود کتاب نهج البلاغه سند دارد و می توان آن را بکل تایید کرد و یا نه برخی از آن مورد تایید و

حدیث «مردی از قم خروج خواهد کرد …» سندا ضعیف است. راوی اصلی کاملا مجهول، و از طبقه دوم تا کتاب تاریخ قم حداقل سه طبقه از رواتش محذوف است. به مفاد چنین حدیث کاملا ضعیفی نمی توان اعتماد کرد. به علاوه هیچ دلیلی در دست نیست که مفاد این حدیث بر رهبران زمان ما قابل انطباق باشد. این انطباق نیز بی پایه است. رائحه‌ی جعل از سند و دلالت این حدیث به شدت به مشام می رسد.

پرسش: اینکه می گویند سند صحیح است ولی متواتر نیست یعنی چه؟ اگر  برخی حدیثهای غالیانه خلاف عقل و منطق متواتر باشد آنها را چگونه

پرسش: چرا منع کتابت حدیث در دوران خلافت امام علی برچیده نشد؟ پاسخ: درباره منع کتابت حدیث ابهامات متعددی مطرح است. برخی از صحابه اعم