احادیث و بی نیازی از فلسفه
پرسش: برخی اخباری ها می گویند تا وقتی کتاب امام صادق هست و ائمه هستند چه نیازی به فلسفه است و وقتی می گویم حرف
پرسش: برخی اخباری ها می گویند تا وقتی کتاب امام صادق هست و ائمه هستند چه نیازی به فلسفه است و وقتی می گویم حرف
حدیث «مردی از قم خروج خواهد کرد …» سندا ضعیف است. راوی اصلی کاملا مجهول، و از طبقه دوم تا کتاب تاریخ قم حداقل سه طبقه از رواتش محذوف است. به مفاد چنین حدیث کاملا ضعیفی نمی توان اعتماد کرد. به علاوه هیچ دلیلی در دست نیست که مفاد این حدیث بر رهبران زمان ما قابل انطباق باشد. این انطباق نیز بی پایه است. رائحهی جعل از سند و دلالت این حدیث به شدت به مشام می رسد.
پرسش: آیا به غیر از حدیث مفرد جابر بن عبدالله انصاری ما حدیث دیگری هم داریم که تعداد ائمه را مشخص کرده باشد همراه نام
پرسش: اینکه می گویند سند صحیح است ولی متواتر نیست یعنی چه؟ اگر برخی حدیثهای غالیانه خلاف عقل و منطق متواتر باشد آنها را چگونه
پرسش: چرا خدا اصلا ىه لحظه به من گوش نمىده؟ گاهى خودم را مقاىسه که مى کنم بابقىه مى بىنم من هرکار خدا گفته انجام
پرسش: در برخی کتب ادعیه مانند مفاتیح الجنان، برای ایام هفته دعاهایی آمده و همین طور هر یک از روزهای هفته به نام یکی از
پرسش: همانگونه که می دانیم پاسخ سلام، واجب است. آیا این حکم شامل سلام هایی از طریق پیامک یا ایمیل رد و بدل می کنیم
پرسش: آیا برپایی مجالسی مثل نماز امام زمان یا ختم انعام پایه و اساس درستی دارد یا از جمله ابداعات شیعیان در دهه های اخیر است؟
زیارت جامعهی کبیره خبر واحدی است که در مجموع یک سند بیشتر ندارد و یقینا متواتر نیست. این روایت نهایتا حسنه (نه موثقه و صحیحه و معتبره) است. اگر کسی برخی مبانی غیرمسلم رجالی از قبیل توثیق رجال کامل الزیارات و توثیق مشایخ صدوق و توثیق به دلیل کثرة روایات را باور داشته باشد سند «لابأس به» می شود. حتی اگر چنین سندی در مباحث فرعی فقهی «لابأس به» یا فرضا «معتبره» هم محسوب شود، از آنجا که مضمون روایت اعتقادی است، و در مباحث اعتقادی دلیل قطعی از قبیل خبر متواتر نص لازم است، تنها به مفادی از این روایت می توان استناد کرد که به وسیله ادلهی قطعی دیگری تایید شده باشد. به عبارت دیگر این خبر واحد با چنین سندی در امور اعتقادی پذیرفته نیست. بحث در اکثر مفاداین زیارت است که مبتنی بر اندیشهی «غلات مفوّضه» است، اندیشه ای که بتدریج از حوالی قرن چهارم به بعد به اندیشهی غالب در جامعهی شیعی تبدیل شدند. در واقع بحث اصلی در ولایت تکوینی ائمه و تفویض کار جهان و انسان به ایشان است البته به اذن الله. غلات مفوضه (و متصوفه و عرفا در حق اقطابشان) به چنین ادنیشه ای باور دارند.
پرسش: چرا منع کتابت حدیث در دوران خلافت امام علی برچیده نشد؟ پاسخ: درباره منع کتابت حدیث ابهامات متعددی مطرح است. برخی از صحابه اعم
روایات تقیه ای زمانی صادر شده است که ائمه حضور ماموران مخفی خلفای جور را احساس می کرده اند و برای حفظ جان پیروانشان مطابق مذهب مسلط به تقیه سخن می گفته اند و سپس در موقعیت دیگری پاسخ مطابق مذهب خود را به گوش پرسنده می رسانده اند. در فضای سالم آکنده از سعهی صدر و مدارا و آزادی بیشک مواجهه با مذاهب دیگر اسلامی به گونه ای دیگر خواهد بود.
سوال بنده این است که آیا به علم شما حدیث زیر معتبر است و میتوان بر آن یقین داشت یا خیر؟ «و من انکر القائم
پرسش: آیا اسپند دود کردن پشتوانه ی روایی و دینی دارد؟ پاسخ: درباره تاثیر دود کردن اسپند در رفع چشم زخم روایات معتبری در دست
اینکه نروئیدن موی صورت مردان به دلیل اعمال قبیح اینگونه افراد در آینده یا کردار پدرانشان در گذشته است اگرچه در برخی روایات هم به چشم می خورد، اما فارغ از ضعف سندی اکثر این روایات متن آنها نیز قابل خدشه بوده استنادشان به ائمه قابل اثبات نیست. بر فرض صدور هم تعلیلی مطابق فهم مخاطب و عرف زمان سپری شده بوده قابل تعمیم نیست و در هر صورت تعلیل دائمی دینی محسوب نمی شود.
پرسش: تعریف حدیث صحیح نزد مذهب تشیع چیست؟ چرا کتب اربعه و غیره تصفیه نمی شوند؟ در صورتی که کتب مذهب اهل سنت تصفیه شده
پرسش: آیا اقامه نوافل شبانه روزی به نیابت ازامیرالمومنین علیه السلام صحیح است؟ اقامه آنها به نیابت از امام عصر(عج) چه حکمی دارد؟ تلاوت سوره
پرسش: موضوعات ذیل بسیار در احادیث و منابر شنیده می شود: اولا مصادر آن چیست؟ ثانیا از نظر رجالی چقدر معتبرند؟ ثالثا از نظر علم
پرسش: لطفا بفرمائید کہ عمل ام داوود گرچہ بصورت یک داستان نقل شدہ است کہ در آن امام صادق (ع) بہ مادر داوود توصیہ می
واقعهی غدیر خم و خطبهی پیامبر (ص) فی الجمله متواتر است اما متن آن با تمام جزئیات متواتر نیست. به نظر می رسد عبارت «من کنت مولاه فهذا علی مولاه» متواتر باشد.
این منقولات نشان دهندهی نگاه فرودستانه و جنسیتی و مردسالارانه به زن است. این نگاه غالب دوران پیشامدرن در جهان است و به شیعیان، مسلمانان، موحدان و شرقی ها محدود نمی شود، بلکه تفکری جهان شمول است. بسیاری از این روایتگران ذهنیت دوران خود را به عنوان حدیث به رسول و ائمه نسبت داده اند. برخی از این احادیث مخالف برخی موازین مسلم قرآنی هستند از قبیل آفریده شدن زن از دندهی چپ مرد، یا لزوم عمل بر خلاف مشورت زنان، یا نادر بودن زن صالح. اکثر قریب به اتفاق این احادیث بر خلاف موازین عدالت، اخلاق و عقلانیت هستند و در انسان شناسی من غیر قابل استناد و کاملا بی اعتبار هستند.
دو واقعه بعد از ۱۸ ذیحجه سال ۱۰ اتفاق افتاده است که با مسئله مرتبط است: اول، پیامبر (ص) در اوایل صفر سال ۱۱ لشکری از مسلمانان به فرماندهی جوانی ۱۸ تا ۲۰ ساله به نام اسامة را روانهی روم کرد و به ابوبکر و عمر هم دستور داد در این لشکر عازم روم شوند. دوم. در روزهای منجر به وفات ۲۷ یا ۲۸ صفر سال ۱۱ پیامبر (ص) درخواست قلم و کاغذ کرد که وصیت آخرینش را بنویسد. اکثر صحابه (به استثنای سه یا چهار نفر) از سخنان رسول الله (ص) حتی جانشینی علی (ع) را در شأن علمی هم احساس نکردند و این امر غریبی است.
صلوات دو بُعد دارد، بُعد دعایی و بُعد هویتی. از بُعد نخست صلوات ما به رحمت خداوند بر پیامبرش می افزاید. همهی آدمیان از جمله محمد بن عبدالله (ص) به رحمت خداوند دائما نیازمندند. مراتب رحمت فراوان است، و هرچه در آن بالا رویم، مرتبهی بالاتری هست، با هر صلوات خالص بر درجات قرب پیامبر می افزائیم. بُعد دوم صلوات اتصال مسلمانان به پیامبرشان است. با ذکر صلوات اعلام می کنیم که ما پیرو حضرت رحمة للعالمین هستیم، صلوات مشهورترین ذکر مسلمانی است. البته دعا وقتی مستجاب می شود که با اخلاص انجام شود، از لقلقهی زبان اگر از دل برنخاسته باشد اثر چندانی حاصل نمی شود.
پرسش: آیا این حدیث «ان دین الله یسیر فیسروا هذا الدین» حدیث معتبری است؟ پاسخ: در حد اطلاع حقیر عبارت «ان دین الله یسیر
پرسش: عبارت «رب تال للقرآن و القرآن یلعنه» را از جهت صحت و سقم روایی ارزیابی فرمائید؟ پاسخ: غزالی چنین مطلبی را در احیاء
خلفای راشدین، امهات مومنین و صحابهی پیامبر (ص) از آن رو که برای اکثر مسلمانان مورد احترام هستند، از جانب شیعیان اهل بیت (ع) باید محترم شمرده شده به این معنا که به آنها اهانتی نشود، انتقاد مودبانه از ایشان هم هیچ اشکالی ندارد.
حدیث غدیر خم در کتب معتبر اهل سنت نیز روایت شده متواتر است و هیچ مسلمانی نمی تواند صدور آن را از پیامبر (ص) انکار کند.اختلاف شیعه و سنی در مفاد سخن پیامبر (ص) و معنای مولی و ولایت است. اهل سنت مراد پیامبر (ص) را نصرت و محبت علی بن ابی طالب می دانند، در حالی که شیعه می گوید مراد سرپرستی است نه محبت. اینکه مراد پیامبر (ص) چه بوده یک حرف است، اینکه اکثریت صحابه در آن زمان و بویژه بعد از رحلت پیامبر (ص) چه فهمیدند حرف دیگری است. اینکه غلط فهمیدند با اینکه تعمدا خلاف مراد پیامبر شان عمل کردند تفاوت دارد.
برای تماس می توانید از نشانی ایمیل
[email protected]
استفاده کنید.